THEMA CXI, VET. TEST, 3$ Repetir, Venit finis venit finis rerræ rae!> cuminimpie- datem prolapſi mox captiui abducendi eſſent Hebræi. Cum moriuntur Eccleſiæ Doctores, iubemur intueri fi- nem ipforum, Heb. i..7. Hæc audicates& conſiderantes plutimi, non cogi- tant, quod ſuum quiſq; finem non minus quam aliorum conſiderare debeat. Imo magis& ſæpius ad proprium fis ncmrelpiciend um, quam in alienum. Ideoq; ad excutiendum veternum illum innatum ho- minibus, Syrach hoc loco ſententiola breuiſſima qui- dem, atgrauiſſima, omnes homines exhortatur, vt ſempet fiat memores finis fai.: Recita verba textus. Hæc paulo diligentius excutien- da erunt. Dicemus itaque de bis: 1. Quid finis nominc intelligat hic ſapiens. 2. Quando& quomodo finis noſtri recordari debeas us. Ca 3. Ad quid erebra recordatio finis vtilis ſit. I: Pari. Iubet fapiens nos memorare nouiſſima,& reſpicere fi⸗ nem. Finis autem hominis eſt mors. Sicut naſei eſt pri mum,& proꝛimum eſt pati, ita extremum eſt mofi. De morte igitur fæpius cogitare hominem iubet Ne- que vero łkantum de morte vult cogitare, ſed de eo, quod mortem ſequitur. Mors enim nunquam mala eſſet, ſi non lequeretur illam iudicium. Et hoc facit aliorum mor- tem malam, quod fequitur mortem Auguſt teſte.Si cor· Pus& anima ſimul iaterirent, de fine non multum ſolicis tos eſle oporteret. At reſtat aliud noui fimum, iudicium fcilicet, Sed adhuc vnum eft, quod eſt omnium nouiſſi- mum, ſcilic. ſententiæ in iudicio latæ exſequutio. Viden- cur itaq;ʒ ad ſinem hominis, iſta tria nouiſſima pertinere: Mors, iudicium,& exlequutio, vel ſalutem æternam, vel damnationem æternam afferens. Ideoque ſcriptura ſæpius cum morte coniungit iu- 2 dicium