¶ Liber Primusdogmatibus nuper imbutus cum audiſſet. abhorruit ⁊ male ſe dixit ſꝑęgrotare. qͣꝫ tam immani remedio ꝯualeſcere. ⁊ qͣꝫqͣꝫ hoc de Cōſtantinonon legerim loco ſatis idoneo. ꝙ ſcꝫ eo morbo laborarit. tamen fidē facitPlinius qui in vigeſimoſexto de naturali hiſtoria libro capite pͥmo ſicinquit Diximus elephātiaſim an̄. Pompei magni ętatē nō accidiſſe initalia. ⁊ ipſam a facie ſepiꝰ incipientē in mare pͥmū. veluti lēticula moxinualeſcēte ꝑ totum corpus maculoſa varijs coloribꝰ. ⁊ inęquali cute alibi craſſa. alibi tenui. dura. ceu ſcabie aſpera. ad poſtremū ꝟo nigreſcēte⁊ ad oſſa carnes appͥmente intumeſcētibus digitis in pedibꝰ manibuſoAegypti peculiare hoc malū. ⁊ cum in reges incidiſſet populis funebrequippe in balneis ſolia temperabātur humano ſanguine ad medicinameam. ſic Plinius. quē locū citauimus vt id medendi genus olim in vſufuiſſe ꝯſtaret Sed qd̓ mox ſubinfert Plinius credi hoc de Conſtātinonō ſinit. ait em̄. Et hic quidē morbus in italia celeriter reſtinctus eſt.ergo tꝑe Plinij qui ſub Ueſpaſiano floruit. erat iam reſtinctus hic mobus in italia. ſimile veri nō eſt Cōſtantinū eo laboraſſe. qui poſt longū tepus imꝑauit. ſed his omiſſis ad ea veniamus vnde p̄t nobis impederepericulū. Prohibitę igitur ſunt incantatōes ſortilegia. ac ſuꝑſtitōesnes que ſunt ſimpliciū vetulaꝝ deliramēta. nō deridicula ſoluꝫ veꝝ ⁊ ꝑſtifera. ac graui cenſura coercēda. ⁊ ſi vim aliquā videntur habere nō veborum. nō ſignorum. nō dei vis illa eſt. ſed fallaciū demonum nos vaniobſeruationibus illaqueare ſtudentium. Eſt in quīto decretaliū libro cput. cuiꝰ inicium eſt. Cum infirmitas corꝑis Ubi duo in medicos decreta ſunt pͥmū vt priuſqͣꝫ ad infirmoꝝ curam deueniāt. os admoneāvt medicos aduocet animaꝝ Petrus aponenſis vir magnę ſed nimiuraudacis temerarieqꝫ doctrinę ſecutus Orpheū Toroaſtreꝫ PorphyriApuleium ⁊ ceteros dānatę magię ſtudioſos in ꝯciliatore ſcribit in cātatiōes ad infirmoꝝ curam ꝯferre qͣꝫ plurimū Uerum quia in decretisGraciani. ca. xxvi. queſtiōe. v. capite nō liceat Uanas iſtas ſtellaꝝ ⁊ incantationū obſeruatiōes videtur ſanctoꝝ patrum damnare ſentētia Ptro aſſentiendū nō cōſulo. ſi tamē verba ſint ſancta. fideliter ⁊ nulla ſuperſtitiōe ꝓlata. vt ſymbolum fidei. ⁊ oratio dn̄ica. non damnauerimveꝝ ea cum peccati ſuſpitiōe carebūt. nō iam incantamēta ſꝫ religioſa:ba aūt ſacre preces appellentur. eadē queſtiōe in decretis capite vltimogēmas herbaſqꝫ ſanitatis grā. ſine vlla incātatiōe deferre ꝯceſſum eſt imagīes ꝟo aſtronomoꝝ. charactereſqꝫ p̄ter crucis ſignū penitus dānantur de quibꝰ etiā apud Thomā aquinatē multa in ſcd̓a ſcd̓e ꝑte reꝑiesqueſtiōe. xcvi. cū ociū lectiōi vacare te ſinet. ſꝫ hęc breuit̓ dixiſſe volui. ꝙhac nrā tēpeſtate pleroſqꝫ videmus his malis artibus deprauatos clam
