Carmen Heroicum ad Falconem Priſcaqꝫ cœleſtis renouat veſtigia vitæ. Nec peſſum ſinit ire pios: in egena patentes Compita fert loculos& in agmina ſeminat aurum. Ferreus ad Romæ populiqꝫ negocia nunquam Flectitur:& palmæ ſimilis quæ pondere preſſa Alcius extollit ramos: oneriqꝫ reſiſtit Strenuus& ſolers& frangi neſcius ira: Propoſiti fideiqꝫ tenax: ſine munere nullos Pro virtute fugit: pro relligione labores Quod niſi Falconis quicqꝫ de la udibus aufert Liuor: ad excelſos veterum ſe attollet honores: Nec ſinet extingui gentis monumenta latinæ: Et ſua viuaci decorabit ſæcula laude: Inqꝫ dies veſtros redijſſe videbitur ætas Aurea& antiqua ſurget virtutis imago: Perpetuis igitur circumdate tempora ſertis: Et lauros hederaſqꝫ ferat frondemqꝫ Mineruæ: Hæc ait:& ridens Elegos humilemqꝫ Poeſim Et caput auertens indignabunda receſſit: CTLM.