lo conſ. apud maiores noſtros acta cura eſt. Siquidem in agro. L. petilij ſcribe ſub ianiculo cultoribus terram alcius verſantibꝰ duabꝰ archis lapideis repertis/ quarū in altera ſcriptura indicabat corpꝰ nume pompilij fuiſ ſe. In altera libri reconditi erant latini/ ſeptem de iure pontificum. totidemqꝫ greci de diſciplina ſapiencie. lati­nos magna diligencia aſſeruandos curauerunt. grecos quia ex aliqua parte ad ſoluendam religionem ꝑtinere exiſtimabant̉. quintus petilius pretor vrbanus ex aucto ritate ſenatus victimarios facto igne in conſpectu po puli cremauit. Noluerunt enī priſci viri quicquam in hac aſſeruari ciuitate quo animi hominū a deoꝝ cul­tu auocarentur Tarquinius autem rex. M. tulli um duumvirum quod librū ſecreta ciuilium ſacrorū cō­tinentem cuſtodie ſue cōmiſſum. corruptus petronio ſa­bino deſcribendum dediſſet. culleo inſitum ī mare abici iuſſit. Idqꝫ ſupplicij genus. multo poſt parricidis lege irrogatum eſt. Iuſtiſſime quidem. quia pari vindicta parentum. ac deorū uiolacio expianda eſſet Sed ad cuſtodiā religionis attinent. neſcio an omnes. M. attilius regulus p̄ceſſerit. qui ex uictore ſpecioſiſſimo ī ſidijs hadrubalis& xanctippi lacedemonij ducis ad mi ſerabilem captiui fortunam deductus. ac miſſus. ad.ſ. p. qꝫ romanū legatus. ut ex ſe et vno et ſene complures penorum iuuenes penſarentur. in contrariū dato conſi­lio. carthaginē petit: non quod ignarus ad quā crudeles quāqꝫ merito ſibi infeſtos deos reuerteret̉. uerum quia his iurauerat ſi captiui eorum redditi non forent/ ad eos ſeſe redditurum. potuerūt profecto dij in mortales effera­tam mitigare ſeuiciam. Ceterum quo clarior eſſet attilij gloria carthaginēſes moribus ſuis uti paſſi ſunt. tercio punico bello religioſiſſimi ſpiritus tam crudeliter uexa ti. vrbis eorum interitu iuſta exacturi piacula Quāto noſtre ciuitatis ſenatꝰ uenerabilior in deos.