ſcribit: inter eos qui in acie ceciderant decem diebus ia­cuiſſe. biduoqꝫ poſtquā inde ſublatus eſſet rogo impoſi­ reuixiſſe: ac mira quedam tempore mortis viſa nar­raſſe. Et quoniā ad externa tranſgreſſi ſumus. quidā athenis vir eruditiſſimus ictum lapidis capi te excepiſſet. cetera omnia tenaciſſima memoria retinēs. litterarū tantūmodo quibus p̄cipue inſeruierat oblitꝰ eſt. Dirū malignūqꝫ vulnus in animo percuſſi quaſi de induſtria ſcrutatis ſēſibus in potiſſimū quo max­ime letabatur et acerbitate nocendi erupit. ſingularem doctrinā hominis pleno inuidie funere efferendo. Cui ſi talibus ſtudijs perfrui fas non erat vtilius aliquanto fuit ad illa aditū non impetraſſe quā eciā percepta eoꝝ dulcedine caruiſſe. Miſerabilior tamen ſequen tis caſus narracio. Nauſimenis enī athenienſis vxor­ filij ac filie ſue ſtupro interueniſſet inopinati mon ſtri perculſa conſpectu. et in preſens tempus ad indignā . et in poſterū ad loquendum obmutuit. Illi nefari um concubitū volūtaria morte penſarunt. hoc modo fortuna ſeuiēs vocē. his vitā ademit. illi ꝓpicia donat Tegles ſamius athleta mutus ei victorie quā adeptꝰ erat titulꝰ et premiū eripe̓t̉. indignacōe accenſus vocalis euaſit. Gorgie quoqꝫ epiroce fortis et cla­ri viri origo quod in funere matris ſue vtero elapſus: ī opinato vagitu ſuo lectū ferētes conſiſtere coegit. nouū ſpectaculū patrie prebuit. non tamen ex ipſo genitricis rogo lucem et cunas aſſecutus. Eodem enī momento poris altera fato functa perit. alter ante elatus quā natus eſt. Diuine fortune vulnus phedrio iaſo­ni exitu eius cupidus ītulit. inter inſidias gla­dio eum percuſſiſſet vomica que a nullo medicorū ſana­ri poterat ita rupit. vt hominem peſtifero malo libera ret. i. Eque dijs īmortalibus acceptus ſimonides. cuiꝰ ſalus ab imminenti officio defenſa ruine quoqꝫ ſub