Felicem agimus que nā fuerint elementa. vt eorū quoqꝫreſpectus aliquid p̄ſentibus moribus pro ſit.Capitulum primū de inſtitutis antiquisPud antiquos non ſolū publice ſed eciā priuatim nihil gerebat̉. niſi auſpicio prius ſūpto. quoex more nupcijs eciā nunc auſpices interponunt̉. Quiquāuis auſpicia petere deſierint: ipſo tamen nomine veteris conſuetudinis ueſtigia vſurpant̉ femine cū viriscubantibus ſedentes cenitabant. Que conſuetudo ex hominū conuictu ad diuina penetrauit. Nā iouis epuloipſe in lectulū iuno. et minerua in ſellas ad cenā inuitabātur. Quod genus ſeueritatis etas noſtra diligēciꝰin capitolio quā in ſuis domibus conſeruat. videlicetquia magis ad rem ꝑtinet dearū quā mulierū diſciplīacontineri. Que vno contente matrimonio fuerant corona pudicicie honorabant̉. Exiſtimabant enī eū p̄cipumatrone ſincera fide incorruptū eſſe animū. qui depoſito virginitatis cubili/ in publicū egredi neſciret. Multorū matrimoniorū experienciā. quaſi legitime cuiuſdāintemꝑancie ſignū eſſe credentes. Repudium inter vxorem et virū a condita vrbe uſqꝫ ad centeſimū et quinqͣgeſimū annū nullū interceſſit. Primus autem ſpuriꝰcarbilius vxorem ſuā ſterilitatis cauſa dimiſit. Qui qͣꝫquā tollerabili racione motus videbat̉. rep̄henſione tamen non caruit. quia nec cupiditatem quidem liberorūgoniugali fidei preponi debuiſſe arbitrabant̉. Sed quomatronale decus verecundie munimento tucius eſſet. inius vocandi matronā corpuſqͣꝫ attingere non ꝑmiſerūt:vt īuiolata manꝰ aliene tactu ſtole relīq̄ret̉. ¶ Viniuſus olī romanis feminis ignotꝰ fuit: ne ſcilicet ī aliqͦtdedecus ꝓlaberent̉. quia proximus a libero patre intenperancie gradus ad inconceſſā venerem eſſe conſueuit.¶ Ceterū vt non triſtis earū& horrida pudicicia. ſed honeſto comitatis genere temꝑata eſſet indulgentibus nā
