Seite
generis eſt fœminini:& herba contra faſcinationes eſſe dicitur. Virgilius in bucolicis: Baccare frontem Cin gite: ne uati noceat mala lingua futuro. Succus cum duplicato. c. ſcribitur& deſcendit a ſago: quod genus eſt ueſtis æqualiter lata ex parte ſuperiori& inferiori. Soccus cum duplici. c. ſimiliter ſcribitur:& genus eſt calciamenti a ſacco deducti: ad cuius ſimilitudinem factū erat. Itaqꝫ ligatum ſupra pedem plicas qͣꝫplurimas per totū crus effundebat. Succus ſimiliter ſcribitur:& a ſugo deriuat̉. Eccubi cū duplicato. c. ſcribit̉:& ex ecce& ubi componitur. Eccū ſimiliter ex ecce& cum. Ecquis uero cū unico. c. ſequente. q. ſcribitur:& com­ponitur ex en pro ecce& quis: ubi. n. ratione ſequentis mutat̉ in. c. ex quo oſtenditur eandem uim habere c. cum. q. Idem in quicqͣꝫ: quod cum. c. ſcribitur: ut ſupra uidimus per cōmutationē. d. in. c. De ſyllabis deſinentibus in. d. Tuero in. d. pariter nulla in ſimplicibus dictionibus poteſt antecedens ſyllaba deſinere: niſi ſequens quoqꝫ ab eadem incipiat: ut addo: reddo. Virgilius in. viii. Reddidit una bouꝫ uocem uaſtoqꝫ ſub an­tro. Redduco cum duplicato. d. a nonnullis poſitum fuit. Terentius in Phormione: Sectari in ludum du­cere ac redducere. Horatius in Epodo: Cætera mitte loqui deus hæc fortaſſe benigna redducet In ſedem ui­tæ: quæ ſane Priſcianus inducit non probans cū poſſit eſſe iambus& ſpondeus in locis imparibus: ſed cer­tum eſt eiuſdē Horati exemplū in. ii. ſermonū cum ait: Dii tibi dent capta claſſem redducere troia: ubi red­ducere neceſſario primā producit. Alii uero per unicum. d. reduco ſcribunt. Virg. in. iiii. ænei. Eiectam claſ­ſem ſocios a morte reduxi. Abaddir ſimiliter cum duplicato. d. ſcribitur. Et is deus eſſe dicitur: quem greci τυλον uocant. Vnde ſic quoqꝫ lapis ille uocabat quē Saturnꝰ deuoraſſe dicit̉. Sed de cōpoſitis ab hac præpoſitione ad: aliud quoqꝫ dicendū uidetur. Nam plerumqꝫ quidem ſeruat̉. d. nonnunqͣꝫ uero in ſequē­tem litterā commutatur. Sed hoc primū prenotare libet ad præpoſitionem idem quod circiter ſignificare: ab auctoribꝰ conſtitutū eſſe. Vt circiter tria milia: uel ad tria milia: idē ſignificat. Ad igit̉ cōpoſita cū dictioni bus incipientibus a uocalibus quibuſcūqꝫ conſeruat. d. integrū: ut adamare quod ex ad& amo componit̉: & eſt amatorie amare. Cuius rei multa ab auctoribus colligi poſſunt exempla. Sed hoc ſolum Quintiliani ex declamantibus ſufficiat. Ne quideꝫ marite ſiquis interroget: omnes matres liberos ſuos tanqͣꝫ adamaue runt amant. Videbis oculos nunqͣꝫ a facie uultūqꝫ deflectere: comere caput: habitūqꝫ componere: ſuſpirare cum receſſerint: exultare cum uenerint: conſerere manibus: pendere ceruicibus: nō oſculis: non colloquijs non præſentiæ uoluptate ſatiari. hæc ille. Verum amare generalis eſt ſignificati:& idem quod diligere de­notat: niſi quod quiddam plus ſignificare uolunt. ut Cicero ad Brutū: Sic igitur facies:& me aut amabis: aut quo contentus ſum diliges. Idem ad Dolobellam: ut mihi deniqꝫ amare uidear: antea dilexiſſe. Adedo i. corrodo ex ad& edo componitur. Ademptus cū. m. ante. p. ſcribitur& componitur ex ad& emptus: ubi ephonia cauſa interponitur. p. quia. m. ante. t. immediate locari non poteſt: ut ſupra tetigimus:& in ſequē­tibus clarius oſtendemus. Adimo ex ad& emo quaſi dimminuo:& aufero. Adigo ex ad& ago. Aditꝰ ex ad & eo itus. Adorare ex ad& oro: quod eſt ore precor componitur. Et tamē ſine ore hoc eſt ſine uoce aliquā­do ſit: non tamen ſine geſtu corporis. Vnde elephas& phœnix& alia quædam irrationabilia ſolem adora­re dicuntur. Adulor ex ad& aula componitur: quia id aulici maxime obſeruant:& ſit per conuerſionē. au. diphthongi in. u. longam. Aduro ex ad& uro componitur:& magis actionem: qͣꝫ paſſionē ſignificat. Simi­li modo cū. u. conſonante conſeruat. d. ut aduenio.& inde aduētare: quod non eſt aduenire aut uenire: ſed proximū eſſe ueniendo: ut cuicūqꝫ obuius ſit: nuntiat hoſtes aduentare. Cōponitur ad ſimiliter cum dictio­nibus incipientibus a. b.& ip̄m integrum in ea cōpoſitione conſeruat: ut adbibo: quod teſte Priſciano cum d. ante. b. ſcribitur. Similiter adbreuio. At ſequente. c. eodeꝫ auctore tranſit. d. ip̄m in. c. litteram: ut accedo quod ex ad& cedo cedis ceſſi componitur:& producit penultimam: acceſſus& acceſſio: ambo ex ad& ce­do componunt̉. Inter ſe tamen ſignificato differunt: quia acceſſus eſt aditio atqꝫ appropinquatio: acceſſio autē adiectio atqꝫ incrementū. Et huius ratio eſt: quia id uerbū a quo deſcendūt dupliciter& regit& ſigni­ficat: ut accede ad ignē huc. i. adi appropinqua. Quin& hoc calamitatibus meis pondus acceſſit: uel ad ca­lamitates: hoc eſt adiunctū eſt& increuit. Quæ differentia rara eſt in conſimilibus nominibus. Nam ſatus& ſatio idem ſūt: cultus& cultio: motus& motio: curſus& curſio: abuſus& aduſio: actus& actio. Niſi quod dicimꝰ actionē cauſaꝝ nō actū:& actū comœdiarū nō actionē. Similitergeſtꝰ& geſtio non parū differūt. Nā geſtꝰ ē actio quædā:& qͣſi ꝓnūtiatio corꝑis. Geſtio uero adminiſtratio quædā:& quæ parū ī uſu ē. Accola ex ad qd̓ ē iuxta& colo. i. habito cōponit̉. Vnde ꝓprie is dicit̉ ꝗ iuxta habitat: ſiue iuxta aqͣs ſiue iuxta mōtes. Nec refert in ſuo an alieno. Vt accola uulturni: accola padi: accola rhodani. At qui in montibus domos ur­beſqꝫ poſitas habent: Incola proprie dicuntur. Accuſo ex ad& cauſo componitur. Et eſt accuſare teſte Ser uio& pluribus grāmaticæ auctoribus maioris de minore. Inculare uero minoris de maiore. quā ſane diffe­rentiam apud neminē antiquorum comperi: Itaqꝫ ne in his inſiſtere uidear: accuſare eſt uel apud iudices uel apud alium quēuis: etiam apud illum ipſum quem accuſes ſignificare: atqꝫ oſtendere aliquem peccaſſe. In­cuſare uero eſt mores alterius reprehendere:& plerunqꝫ cum querela: quod ab illo iniuria ſis affectus. Sic apud Virgiliū Terentiū Cæſarē cæteroſqꝫ auctores ſemper annotaui. Et inde accuſatorius is dicit̉ qui accu­ſat. Nam quæ in orius oria orium a uerbis uel a uerbalibus in or magis deſcendunt actionem ſignificant.