Seite
Familiaris CVII tronos. necnō ⁊ ſeruos. ⁊ hec ſignificatio habet lo cum in fideicōmiſſis vt ibi patet. 1 Ad quid tenet̉ paterfa. ℟. ꝙ ad duo tenetur de p̄cepto.ſ. ad adminiſtrationē neceſſarioꝝ ad vitaꝫ ⁊ ad diſciplinam tam verbo ꝙͣ exemplo morū vt colligitur prima ad Thimo. v. ⁊ ad Epheẜ. iij. et no. in.§. neceſſe. xlvij. di. aliter eſt peccatū. morta­le de ſui natura: niſi excuſet aliqua circumſtantia. puta neceſſitas ⁊ huiuſmodi. vel niſi ſit famulus de quo in ſe. iij.§. dicā. vel ſit circa ea que nō ſunt neceſſaria ad ſalutē omiſſio correctionis. ⁊ ſic intel lige. xxiij. q. iiij. duo iſta. ⁊. q. v. nō putes. 2 Sed nunqͥd infirmanti teneat̉ ſubuenire qͥ ex mercede locauerat operas ſuas? Rn̄. qͦ ad expen ſas ẜm Bar. in. l. ſi cū dotem.§. ſui aūt. ff. ſo. ma. ⁊ in. l. in rebus. ff. como. ꝙ ad magnas expenſas nō tenetur. Quod limito verū rōne famulatus. ſecꝰ ſi teneret̉ vt pauperi. Quo v̓o ad ſalariū. Io. an. do. Anto. Io. de ymo. ⁊ Pa. in. c. j. de cle. egro. et communiter doc. tenēt ꝙ nō. quia caſus ꝯtingens in ꝑſona: que locauit operas liberat conductorem a p̄ſtatione mercedis. l. ſi vno.§. item cū quidā. et quod ibi no. ff. loca. ⁊ qd̓ no. in. l. in rebꝰ. ff. como. et glo. in. l. fi.§. idem iuris. el. ij. ff. ad l. ro. de iac. Hoc tamē limitat Pa. vbi sͣ. qn̄ ſalariū debet̉ ſo­lum rōne ꝑſone. Secus ſi daret̉ rōne alioꝝ etiam. Unde poteſtas qͥ habet famulos et iudices qui­bus habet ſoluere. licet infirmet̉ vel moriat̉: tenet̉ nihilominus heres. ⁊ ideo ipſe poteſt petere et de bitores debēt ei ſoluere. tex. eſt in. l. pecuniā in pͥn. ff. de condi. ob cauſam. facit qd̓ no. in. l. diē functo ff. de offi. aſſe. Inno. videt̉ tenere qd̓ debeat̉ ſalari um in. c. ꝓpter ſterilitatem de loca. facit. c. j. de cle. non re. lib. vj. et ibi. Ge. per illum tex. dicit doctori vel famulo. nō debet ſubtrahi ſalariū ꝓpter infir­mitateꝫ. allegat qd̓ habet̉ in Spe. de cle. nō re.§. poſtqͣ. v̓. quid ſi mercēnariꝰ. Et iſtud tenet Sali. in. l. licet. C. loca. ⁊ pulcre. Ang. in diſputatione. Exorta guerra. facit. l. queſitū. ff. d̓ re iudi. Et hoc procedit indubitanter. vbi cōſuetudo ſic eſt. quia tunc debet̉. quia illud videt̉ actum qd̓ eſt conſue­tum. l. ꝙ ſi nolit.§. qui aſſidua. ff. de edi. edic. Sꝫ vbi cōſuetudo nō eſt tene ꝙ non debet̉: niſi vt di­ctum eſt. et in caſu ſpeciali. vt. C. de aduo. di. iudi ciorum. l. poſt duos. vbi aduocato debetur ſalari um ex publico conſtitutum. licet moriat̉ infra an­num. ſecus eſſet de ſalario ꝓmiſſo a patre: quia nō debetur niſi ꝓ rata temporis ẜm Bar. in. d. l. dieꝫ functo. Similiter in. l. cū heres.§. ſtichus. ff. d̓ ſta. li. vbi qn̄ per ſeruū nō ſtat quin ſeruiat: nihilomi­nus libertatē legatā ꝓpter hoc ꝯſequit̉. de quo dic vt infra Locatio.§. xv. vbi pulchre tangitur hec materia. Utrū cū dominus nō pōt corrigere ſuā fami­liam vel aliqueꝫ ipſoꝝ teneat̉ ip̄m expellere? ℟. ꝙ ſi nec verba nec verbera emendant. ſꝫ ſubtractio neceſſarioꝝ ſeu expulſio corrigeret tenet̉ expellere. ar. eoꝝ que no. in. c. nō omnis. v. q. v. Si v̓o. licē­tius peccaret expellendo faciat quantū pōt. ⁊ licet ille nō ſe corrigat excuſat̉. vt pꝫ in. c. ꝙͣtūlibet. et. c. vij. diſtin. Utrū poſſit cauſa correctionis verberare cleri­cos. vides. Excōmunicatio. v. caſu. j.§. iiij. Utrū paterfa. teneat̉ de furto familie. vide ſu­ 5 pra Dominus.§. iiij. et infra Obligatio.§. pe. et vltimo. Utrū familia epiſcopi gaudeat priuilegio fori? 6 ℟. Pa. in. c. nullus. de fo. compe. cōmuniter tene­tur ꝙ ſic. Utruꝫ familia vel aliquis eoꝝ teneat̉ reuelare 7 delictū domini ſui reqͥſitus ꝑ obedientiā ſuꝑioris ℟. ꝙ nō. ſi criminaliter vult ꝓcedere. vt. iiij. q. iij. c. l. iulia. el. ij. Si autē ciuiliter ſic credo teneat̉. qͥa nulla. l. repellit̉. vt no. glo. iij. q. v. c. j. Quod credo verū quādo nullum malū ſibi immineret ex hoc. al̓s ſecus qͥa nō teneor cū malo meo facere bonuꝫ ꝓximi tēporale. Utrū dn̄o familie qͥ fecit iurare familiā de veri 5 tate dicēda ſit parendum? ℟. ẜm Duran. aūt iſte dn̄s eſt truculētus et ꝓbabiliter habetur ferus. et ſic non tenet̉. quia illicituꝫ fuit iuramentū. Si v̓o eſt māſuetus. et ꝓbabiliter creditur ꝙ nō ꝓcedet niſi rationabiliter. tunc diſtingue ꝙ aut res puta aſportate erāt ad cuſtodiā ſuā deputate. ⁊ ſic ſicut pōt ꝓſequi aſportanteꝫ ſic et dn̄o reuelare. Si v̓o nō erant deputate ad eius cuſtodiā: tunc ſi poteſt ꝓbare tenetur dicere veritatem. Si v̓o nō poteſt ꝓbare nō debet reuelare niſi tali qui poſſit ꝓdeſſe et nō obeſſe. et ſi alio modo iuranit non fuit licituꝫ iuramentū nec obligatoriū. Idem dicit Hug. de teſtibus ſynodalibꝰ ꝙ nō tenetur denunciare ep̄o. licet iurauerint niſi crimina que poſſunt probare. lxxiij. q. iiij. ſi quis. al̓s eſſet ꝓditor. ij. q. j. ſi pecca­uerit. niſi hoc faciat ſecrete illi qͥ habet corrigere pa ternaliter. ar. xxij. q. v. hoc videt̉. De hoc vide sͣ. Denunc iatio.§. x. Utrū obligatus ꝓcurare aliquā familiā vl̓ fra 5 tres alicuius domꝰ teneat̉ excreſcente familia vel fratribꝰ in numero? Rn̄. ẜm Pau. ꝙ ſi familia vl̓ frēs habebāt numerū determinatū. tūc nō tenetur Si aūt indeterminatū vt ſunt frēs minores alicu ius cōuētus. ſic tenet̉. facit. c. quanto de cenſi. ſi tn̄ nimis grauaret̉ ꝑ iudicis officiū ſibi ꝓuidebit̉. Et ſic patet ꝙ qͦ ad cōſcientiā nō tenet̉. Amiliaris qͥs dicat̉: Rn̄. ẜm glo. iij. q. v. c. j. qd̓ large dicunt̉ omnes qͥ cohabitant cuꝫ aliqͦ. vt in. c. in lr̄is. de teſti. ⁊. c. inſinu­ante. de offi. dele. Glo. in. d. c. in litteris. dicit fami­liares appellant̉ ꝯſanguinei colonus aſcripticius mercēarius filius in poteſtate libertus ſeruus et oēs habitantes in domo. Domeſtici v̓o ſunt qͥbꝰ rōne patrie poteſtatis vel dn̄ice imperari pōt ẜm glo. in. d. c. in litteris. Quando em̄ dicit̉ familiares domeſtici intelligunt̉: oēs qui in expēſis alicuius cōmenſales cōtinue exiſtunt: etiā ſi aliqn̄ abeſſe ꝓ­eius negocijs gerendis contingat vt no. in. c. fi. de ꝟb. ſig. li. vi. Amiliaritaſ cum mulieribꝰ prohibet̉ eccleſi aſticis. xxxij. di. int̓dixit. ⁊ duobꝰ. c. ſe. xxxiiij. di. qͦrundā. lxxxj. di. clericꝰ. xviij.