Seite
Iconomus peccatū qn̄ ꝓcedit ex tali ſuperbia vl̓ vanagloria: que ſit mortale peccatū. Si v̓o nō erit mortale pec catū talis ſuperbia vel vanagloria: ſic nec iactātia ex eis ꝓcedens. Quō aūt ſuꝑbia vel vanagloria ſit mortale. vide ſuperbia et vanagloria. Quarto eſt mortale qn̄ ꝓcedit ꝑ appetitū lucri in dānū ꝓ­ximi notabile. ſicut cū quis ſe iactat magnū medi­cū: aduocatū: peritū: multas ſanctitates facere: ſi­cut ceratani et hmōi. qͥ falſe in nocumētuꝫ ꝓximi ſe iactant: ſecus ſi non eſſet in nocumētū ꝓximi. qꝛ eſſet veniale peccatū. Intellige etiā ſi ſit nocumen tum alicuius importātie. qꝛ id qd̓ minimuꝫ eſt rō apprehendit qͣſi nihil. ij. Phi. niſi intenderet etiaꝫ nocere in multo: ſi poſſet. Utrum iactantia poſſit eſſe in factis ſicut in di­ctis? ℟. ꝙ ꝓprie nō. ſꝫ equiualēter ſic. ſicut cū quis in veſtibꝰ: in equis: in domibꝰ: in ꝯuiuijs: in fami lia: in pulchritudine et hmōi. vt appareat diues d̓ magna domo et nobili ꝓſapia ⁊ hmōi. Et ſic erit mortale peccatū: ſicut iactantia in dictis: ſi p̄dicta que facit ſint cōtra gl̓iaꝫ dei et charitatē ꝓximi vel ex ſuperbia et vanagloria mortali vel in deceptio nem ꝓximi. Conomus dicit̉ cui res eccle ſiaſtica gubernan da mādat̉. vt. lxxxix. di. qꝛ in qͥbuſdaꝫ et idē eſt iconomus ꝙ ſindicus ⁊ debꝫ eē clericꝰ nō laicus. vt ptꝫ in. d. c. ⁊. c. iudicatū. ibi­dem et in. c. qm̄ in qͥbuſdaꝫ.xvj. q. vij. de quo dic vt. jͣ. laicus.§. j. Sed aduerte ꝙ ē differentia inter actorē ꝓcuratorē et ſindicuꝫ ſeu iconomū ẜm glo­in. c. erga ep̄m. ij. q. vij. qꝛ actor cōſtituit̉ a nō dn̄o ⁊ auctoritate iudicis ⁊ ad pn̄tes lites tm̄. Procura tor vero ſemꝑ a vero dn̄o cōſtituit̉ ſiue ad vnam litem ſiue plures ſiue pn̄tes ſiue ſuturas. Sindicꝰ aūt ſiue iconomus ab vniuerſitate cōſtituit̉ ſeu a collegio: et ad vnaꝫ cām et plures ⁊ pn̄tes ⁊ futu­ras et auctoritate ep̄i. de iura. calū. c. imꝑatoruꝫ. in fi. Canon tn̄ oēs adminiſtratores eccleſie vocat ꝓ­curatores. j. q. iij. ſaluator. vide glo. ibideꝫ. et in. d. c. imperatorū. cū ſuis allegationibꝰ. Tenet tamen Pa. in. d. c. imperatorū. ꝙ ſi ad vnā certā cauſam ſolum cōſtituitur ꝙ poteſt fieri ſine auctoritate ſu perioris alias non. Dulia eſt quedā reuerentia ſiue adoratio. de qua sͣ. Adora tio per totum. Eiunium ẜm. S. Bo. i. iiij. di. xv. ꝑte ſcd̓a. ar. j. q. iiij. dicit̉ cōmuniſſime ꝓ abſtinētia ab omni mortali. Iſa. lviij. Nonne hoc ē ieiuniū qd̓ elegi. diſſolue colligationes colli tui. di­citur etiā cōiter omnis afflictio q̄ conſiſtit in vigi­lijs flagellis et diſciplinis. Proprie aūt dicit̉ ieiu­nium afflictio caruis ꝑ ſubtractionē cibi et potus facta ẜm inſtitutionē eccleſie. Et ſic diffinitur ieiu­nium ẜm Goffre. eſt ſubtractio prandij. et poſt ce­nam cuiuſſibet cibi pͥuatio vſqꝫ in diē ſequentē et abſtinentia a carnibus ⁊ trahētibꝰ ſemētinā origi­nem ab ipſis. vt a lacte a caſeo ⁊ ouis. Elicitur hec diffinitio. iiij. di. c. deniqꝫ. Et ponit̉ a Pa. in ℟ica. de obſeruatione ieiuniorum. Pro cuius declarati one queruntur dubia infraſcripta. Utrū ſit aliqͣ hora determīata in qͣ in diebꝰ ieiu­niorū ſit comedendū vr̄ ꝙ ſit cena. ibi poſt cenā qͥ vſqꝫ ad cenā ē abſtinēdū. Sꝫ breuit̓ notandū ē ꝙ in iure nulla hora ē determīata ꝓ ꝯmeſtiōe in die ieiunij: niſi ſolū hora veſperoꝝ tꝑe qͣdrageſimali. vt in. c. ſolent. de ꝯſe. di. j. q̄ id̓o deputata ē vt ſicut celebratis veſperis nō reſtat aliud officiū diurnū. ſic fictione iuris videamur. xl. dies ieiuuare: de qͦ ꝑ Archi. in. d. c. ſolent. et per Pa. in Ruberica. de obſer. ieiuni. Et ideo ſeruanda eſt cōſuetudo circa horam comeſtionis q̄ cōiter eſt in hora none vel circa: ẜm Archi. in. d. c. ſolent. Sed nunqͥd frangit ieiuniū qͥ ante p̄fatā horaꝫ 2 māducat? ℟. videt̉ ꝙ ſic in. xl. ꝑ tex. ī. d. c. ſolēt. qd̓ dicit ꝙ nō ſunt credendi ieiunare qͥ anteqͣ veſpi­nū celebret̉ officiū māducāt in.xl. Sꝫ nō credo eti am in.xl. frangat ieiuniū qͥ ante ſtatutā horam co­medit. etiā ſi ꝑ notabile ſpaciū preueniat niſi face­ret in fraudē ieiunij. qꝛ ſi quis attendat ad verba p̄fati. c. ſolēt. potius loquitur d̓ ꝑfectōe ꝙͣ de neceſ ſitate. Et licet glo. in. xxv. di.§. al̓s ea demū teneat ꝙ ſit peccatū mortale āte hora comedere. Tn̄. c. j. de cōſe. di. iiij. qd̓ allegat ꝓ ſua opinione nihil fa­cit ꝓ ea. Melius forte faceret ꝓ ea. c. vtinaꝫ omni tꝑe. lxxvj. di. qd̓ innuit cōſuetudinē patrie eſtimā dam legē qd̓ quidē admitterē qn̄ talis cōſuetudo eſſet introducta ea mente vt frāgeret ieiuniuꝫ qui ante p̄dictā horā comederet: qd̓ quidem nō credo niſi vt dixi qn̄ in fraudē ieiunij fieret. Et ideo con cludo cū Aug. ī. d.§. al̓s ea demū qd̓. quotiēs qͥs corpore ſanus alijs ieiunantibꝰ prādere voluerit ſcꝫ ante horaꝫ qd̓ eſt pctm̄ veniale. Et ſic tene. Si vero ex cā ronabili nullū peccatū erit qd̓ quidē te net etiā Inno. in p̄fata ℟ica. Et ſic dicit debere in telligi. d. c. ſolēt. Aduerte tn̄ ẜm doctrinā ſctī Tho­me in. iiij. diſ. xv. ꝙ vbi hora comedēdi in die qn̄ nō ieiunat̉ eēt hora tercie. In die ienunij hora co­medēdi eēt ſexta. Un̄ dicit ꝙ qꝛ ieiuniū eccleſie dꝫ eſſe penale et ſatiſfactoriū. Ideo ſupra tempus cōi ter comedendi aliqͥd additur nō aūt tm̄ ꝙ penitꝰ humor cibi aſſumpti exiccet̉ aut virtus naturalis debilitetur: vnde paruo reſiduo tēpore. ſcꝫ a ſexta vbi cōiter ſumitur cibus nona occurrit in qua ci­bus ẜm inſtitutionem eccleſie ſumēdus eſt in die­bus ieiunij. hec ille. Ex quo patet ꝙ ſi eſſet tercia veniret ſexta. Quod bene nota. Utrū plus ꝙͣ ſemel comedere ſit frangere ieiu­ 1 nium? ℟. ꝙ varia fuit doc. opi. Goſ. ⁊ cōmuniter theologi in. iiij. ſen. tenent ꝙ ſic. ſi comedat̉ ꝑ mo­dum cibi. Et ideo indiffinitiue dicit̉ cuiuſſibet ci­bi pͥuatio. Secus ẜm eos ſi aliquid ſumeret̉ ꝑ mo dū medicine: ſicut ſunt electuaria et hmōi. Et ẜm Inno. in Rubrica. de obſerua. iei. ſoluꝫ licent ꝓ­remouēda infirmitate vel fugienda. Sed ꝓ con­ſeruanda ſanitate: vbi nō eſt ſignuꝫ infirmitatis: nō licet niſi quatenus licet vti alijs cibis. Alij te nent ꝙ nullo iure cauet̉ ꝙ ſolū ſemel in die ieiunij comedamus. Et ꝓptrrea dicunt licere pluries in die comedere ſine fractiōe ieiunij. dūmodo fiat ex