Seite
Murmuratio den. ita illud eſt vile quod reputatur vile ⁊ hꝫ offi cia vilia et hec tm̄ dantur vilibus ꝑſonis nō ma­ioribus: vel hūilioribus. C. de ſuſce. p̄po. ⁊ archa. 2 Quoddaꝫ munus d̓r honeſtū cum honore an nexo et iſta munera appellātur honores. in. l. cui numeris. ff. de mū. et ho. et iſta ſunt officia ſeu di­gnitates publice. d. l. vnica. 3 Quoddam d̓r munus honeſtum ſolum: qꝛ nō habet nec honorem nec vilitatem annexum: vt ē tutela: cura: et hmōi. ff. de accuſa. tuto. 4 Quō dicūtur prefata munera perſonalia mere Rn̄. ꝙ tunc quādo explicātur labore corꝑali ſolū ſine ſumptū vel detrimento rerū ꝓpriarū. l. fi. ī pͥn ci. ff. de mū. et ho. Quando dicūtur patrimonialia ſeu realia. ℟. ꝙ tunc proprie quando cuꝫ ſumptu proprio fiunt ab alijs. Qn̄ dicūtur mixta.ſ. perſonalia et pr̄imonialia ſeu realia: Rn̄. ꝙ qn̄ cum labore corporali a nob̓ explicantur et cū ſumptu noſtro vt colligitur: vt d. l. fi.§. patrimoniorū. 7 Quō dicūtur ordinaria prefata munera ſiue ꝑ ſonalia ſiue realia. Rn̄. ꝙ ordinaria ſunt qn̄ hn̄t certam et ordinatum p̄ſtatiōem per aliquā legem vel ſtatutum ſeu conſuetudinem longam. vt. ff. de vaca. et excuſa. mune. l. in honoribus.§. qui nūe­ris publici. 8 Quō dicantur extraordinaria? Rn̄. ꝙ nō ꝑ le­gem vel ſtatutum vel conſuetudinem imponun tur ſꝫ ẜm voluntatem dn̄orum ẜm Bart. ⁊ patet in. l. vnica. C. de vaca. pub. mune. Und̓ per acci­dens iſta imponūtur. Aliqn̄ iſta munera dicuntur indicta vt qn̄ pͥn­ceps imponit per. l. aliqd̓ munus. vel per ſtatutū qd̓ a principio erat extraordinarium ſed nūc effi­citur ordinarium. 10 Aliqn̄ dicit ſuper indicta vt qn̄ ſupra ordinari um aliqͥd imponit ꝓpter neceſſitatem occurrentē facit. l. vnica. C. de ſuꝑ indicto. Eſt et alia diſtin­ctio Gre. ſuꝑ illd̓ Iſa. xxxiij. qͥ excutit manuꝫ ſuaꝫ ab om̄i munere ꝙ triplex eſt. Munus a mann ab obſeqͥo et lingua de quo. jͣ. Symonia. v. in p̓n. urmuratio ẜm quandā apo­ſtillam ſuꝑ illd̓ Sap̄.j. Cuſtodite vos a murmuratōne. Eſt quedam querela cum impatientia in his que hō deberet patienter ferre. ⁊ cōmittitur aliquādo ꝯtra deū per diſplicē tiam eo ꝙ nō tribuat ꝓſperitatem vel aduerſita­tē ẜm merita hoīm. vel quia immittit tribulatōes vel nō regit mundū mō nr̄o et tn̄ iniuſte. qꝛ Hie re. xj. Iuſtus quidē tu es dn̄e ſi diſputeꝫ tecum. lꝫ nobis ſint occulta talia iudicia. Aliqn̄ eſt ꝯtra p̄la tos. de qͥbus d̓r. xcj. diſt. Alienus ſit a fratrū vni­tate qͥ murmurauerat. et iō apl̓s. Ne murmura­ueritis ⁊cͣ. j. Coꝝ. ij. ⁊ qn̄ ſit pctm̄ mortale. dicit ꝙ tūc qn̄ ex ip̄a ſit ꝯtra aliqd̓ p̄ceptū dei: puta qꝛ di­cit vel credit deum iniuſtuꝫ vel iudicat temerarie et hmōi. utilatio quid ſit vide sͣ. Homici dinm. v.§. vj. utus per ſigua pōt petere ſacr̄a ⁊ ei ſunt dāda. xxvj. q. vj. qui rece dunt. ⁊. c. ſe. Utrum poſſit contrahere matrimonium: vide sͣ. Matrimoniū. ij.§. iiij. et Matrimoniū. iij. Im pedimento. xviij. utuum eſt qd̓ de meo ſit tuum. ff. ſi cer. pe. l. ij. In quibus rebus conſiſtit ꝓprie mu tuū? Rn̄. ꝙ in rebus que ꝯſiſtunt ī nu mero vt pecunia pondere et hmoi. vt maſſa auri vel argenti. ⁊ hmōi: vel menſura: vt vinū: oleum triticum. et que vſu ꝯſumuntur. vt in. d. l. ij. et in ſti. qui. mo. contrahitur obligatio. in princi. Un̄ Rodon̄. menſuram reſtringit ad menſurā qua­na vel liquida mēſurantur nō ad illā qua pāni vl­terre. Et aduerte quia debꝫ dari mutuū vt redda tur nō eadē res in numero ſꝫ ſil̓is in genere: ſiue tā tundem et eiuſdem vtilitatis et preci et eodē mō Unde ſi dedit pecuniam. nō illam reſtituet ſꝫ ſimi lem ⁊ hmōi. aliter tranſiret vel in comodatuꝫ: au­depoſitum: vel alium contractū. l. ij. ff. d̓ cōtrahē­emꝑ. et. l. ij. ff. ſi cer. pe. Et nota ꝙ hic nō accipitur genꝰ ẜm porphiriū. ſꝫ ponitur ſpāliter ꝓ qͥbuſdaꝫ rebus que ꝯſiſtunt in numero: pōdere et mēſura­Un̄ tenet Azo ꝙ ſi quis mutuo dediſſet pondus argenti et reciperent pecuniam ad numeruꝫ ꝙ eſt mutuū ſi pecunia ſit argenta. quia ideꝫ genus red ditur ⁊ tantundē facit. l. j.§. vlti. ff. de auro. et argo le. et ꝓpterea ſi res mutuata perit ꝑiculum eſt mu tuum accipiētis etiam ſi caſu fortuito. l. incendiū. C. ſi cer. pe. inſti. qui. mo. re ꝯtrahi. oblig.§. item. Secus ſi data eſſet pecunia in burſa cōſignata. qꝛ nō eſt mutuū. l. ſi ab initio. ff. ſi cer. pe. oportet er­go ꝙ tradatur vt ſit accipientis mutuū nō ꝯſigna ta aliter nō erit mutuum. Utrū dare mutuū petēti ſit de p̄cepto? Rn̄ ẜm Sco. in. iiij. di. xv. ꝙ habens pecuniaꝫ ſibi ꝓ aliqͦ tꝑe inutileꝫ mortaliter peccat ſi eaꝫ nō mutuat in­digenti et petēti. quia facit contra p̄ceptum natu re et xp̄i Luce.vj. mutuū date: et Math. v. Sed ſi ei eſſet vtilis puta negociando vel aliud de ea faci­endo tunc diſtingue ẜm ꝙ sͣ. dixi de Elemoſyna. §.j. quō eſt de precepto et ẜm illam diſtinctōnem a fortiori dic de mutuo qd̓ no. Quō in mutuo ſit vſura. vide. jͣ. Uſura.j. ꝑ to­ 3 tum. Aufragium eſt naue fracta ſub merſio rerū et corpoꝝ ꝙ plerūqꝫ caſu fortuito con tingit ꝓpter vim tempeſtatis vel flumi nis. l. dep̄catio. ⁊ per totū. ff. ad. l. ro. de iac. Utrū rapientes aliquid de naufragio teneant̉ ī Rn̄. ꝙ ſic ad reſtitutōem. nec excuſat aliqua con ſuetudo. d. l. dep̄catio. et. ff. de incen. ru. et nau. l. ſi qͥs ex naufragio. nec excuſant̉ a pctō mortali ſi ra­piūt intētōne retinēdi. nec excuſant̉ ex aliqͦ p̄cepto qꝛ cōtra preceptū dei Leuit̉. xix. Diliges ꝓximuꝫ tuū ſicut teip̄m. Epūs aūt alius prelatꝰ dꝫ deponi Laicus anathematizari. xxiiij. q. ij. illi qui ⁊ d̓ ſeu