Seite
Neophitus CCIII poſtea indigerent ⁊ nō inuenirent. et ipſe aliquid lucraretur pro ſua ſuſtentatiōe et ſue familie. vel ſi a caſu aliquid emit ꝓ bono foro. et poſtea inuenit q̇ illud vult emere pro cariori: ⁊ concurrant ea que dico sͣ. Emptio.§. vij. cum alijs circūſtantijs p̄di­ctis hic. ſic licet laicis ſꝫ nō clericis. Si aūt fecit ſolū vt lucraretur ſine aliqua vtilitate reipublice. īmo potius cum damno: ſic peccat mortaliter: vt patet per. d. c. eijciens. et de iſtis intelligit illud. c. quicū­qͣꝫ tꝑe. xiiij. q. iiij. vbi turpe lucruꝫ dicit̉ tꝑe vinde mie vilius emere vt carius vendat. iſtis cōcordat Hugo. et Lau. xiiij. q. iiij. ſi quis. et Tho. xxij. q. lxxvij. et Pa. in. c. j. ne cle. vel mo. Non tn̄ tenetur ad reſtitutōem talis turpis lucri de neceſſitate. ſed de conſilio ẜm Rodo. Niſi forte fuiſſet cā talis ex creſcētie: puta qꝛ totum emit vt carius. poſtea poſ­ſet vendere: quia ſic teneretur ad reſtitutōem dam nificatis. ſi tale damnū al̓s nō occurriſſet. Quid de artificibus qui faciūt artem que nō eſt niſi ad ma­lum. vide sͣ. Ars. Eo PHitus dicitur nouus in fi de: vel religione. vt. xlviij. di. c. qm̄. ⁊. c. ſicut. 1 Utrū neophitus ī fide poſſit ordinari. ℟. ꝙ nō etiā ad mīores ordīes. vt pꝫ ī.§. j. et. d. c. qm̄. ea. di. Igromantia vide. jͣ. Sorti legium. Ominatim quis dicitur inter dictus vel excōicatus. Rn̄. Pa. in. c. ī la teranenſi. de p̄. ꝙ vbi agitur de pena incurrēda ip ſo iure. ſic non d̓r quis nominatim: niſi exprimat̉ eius ꝓprium nomen. qꝛ hic importat ethimologia vocabuli: et in iſtis odioſis nō eſt recedendū a ꝓ­pria ſignificatōe v̓borum: niſi de mente conſtet: vt in. c. ſtatutū. de elec. lib̓. vj. Niſi circūſtantie ſint ita expreſſe et ſtricte ꝙ ex toto īportant vices ꝓprij no minis. facit ꝓ hoc. l. ij. ff. d̓ libe. ⁊ poſthū. ⁊ inſtit. de exhe. libe.§. nomīatim. et in. l. quotiens.§. ſi quis nomen. ff. de here. inſti. facit. l. certum. ff. ſi cer. pet. vtputa d̓r filius petri qui non habet niſi vnicū fili um et hmōi. Et ſic intellige et limita Inno. in. d. c. in lateran̄. hoc etiā ſequitur glo. ⁊ Imo. in cle. j. de vi. et ho. cle. in verbo nomīatim. Si v̓o nō agitur de pena incurrenda ipſo facto. tūc etiam d̓r nomīa tim expreſſus qͥ per circūſtātias nō ſic ſtrictas expͥ mit̉. Et ſic ītellige et limita glo. et Pa. ī cle. j. d̓ vi. et ho. cle. ī ver. nomīatim. et glo. ī. c. ꝯſtitutōneꝫ. de ſen. ex. li. vj. Puta ſi diceret̉ mgr̄ carpētariꝰ talis lo ci. iunior: ⁊ hmōi. qd̓ no. bn̄. Et ad gl̓. ī. c. a nob̓. el. d j. d̓ ſen. ex. quā vident̉ ſeqͥ cōiter doc. dic ꝙ intellli­git̉ ꝙ ita ſunt excōicati qͣſi noīatim fuiſſet expreſſi ſed non ꝙ dicātur nominatim excōmunicati. qꝛ qͥs poteſt excōicari. lꝫ nō nominetur. Utarius. vide Tabellis. Utorium dicitur triplex ẜm gl̓. in. c. veſtra. de coha. cle. ⁊ mū. ⁊ ibi Pa. ſequitur.ſ. notoriū preſumptōis ⁊ iſtud eſt qn̄ ius vehemēter aliquid preſumit. vt in filiatōe q̄ ex cō­iecturis a iure inductis d̓r notoria. et idem ē iſtud notorium ſicut preſumptio iuris. Secundū eſt no toriū iuris. qꝛ in iure ſiue in iudicio orit̉: ſicut cum qͥs cōuincitur in iudicio vel ſponte ꝯfitet̉. vel per ſnīam cōdemnat̉ in iudicio. Terciū eſt notoriū fa­cti: et iſtud eſt cum ppl̓s eſt teſtis alicuius facti. et nō eſt locꝰ inficiatōi. vt no. Archi. ij. q. j. de manife­ſta. ⁊ bonus tex. in. c. cum dilecto. de pur. ca. Et d̓r notorium facti clara ⁊ famoſa locutio ex euidentia rei ſurgens: que tergiuerſatiōe aliqua celari nō po teſt. vt ꝓbatur in. c. tua. de coha. cle. et mū. ⁊. c. eui dentia. de accu. Et iſtud notpriuꝫ facti eſt triplex. Primum facti ꝑmanētis vt ꝙ palatium dn̄orum eſt in platea. et ſic dicitur notorium quaſi res nota oībus volētibus videre eam. facit aut̓. qͥ ſemel. C. quō et qn̄ in. ⁊. d. c. euidētia. Secūdū eſt facti trāſ eūtis et nō redeūtis. vt ſi in cōſpectu ppl̓i ſit aliqͥs interfectus. ſimilit̉ vox p̄conis. qꝛ notoriū eſt pro tūc: nō ꝓnunc. et ſic intellige qd̓ no. glo. in. d. aut̓. qui ſemel. Tercium eſt facti interpolati. exempluꝫ in eo qui paratus eſt mutuare ſub vſuris. et d̓ me retrice quia nō ſemꝑ mutuat vel peccat. Sꝫ Bar. poſt Iaco. de butri. in. l. ciues. C. de appella. dic̄ ꝙ notoriū eſt ꝙ hꝫ actum permanētem. vt edicta ī al bo p̄torio. ⁊ ꝙ in platea eſt palatiū dn̄oꝝ. Illa au­tem que nunqͣꝫ habuerunt actū permanentem vt vox preconia. et hmōi. nō pn̄t tranſire in notoriuꝫ ſed bn̄ in manifeſtum. Sed quot hoīm ſcīa requiritur ad faciendū no torium facti. Rn̄. fuerūt varie opiniones. Sꝫ mi­hi placet opinio glo. in. d. c. de manifeſta. que dicit ſufficere ſcīam. x. hoīm ad minus. Quam ſic intel ligo: vt colligo ex Pa. in. d. c. veſtra. ꝙ ſi vicinia nō habet. x. hoīes ſeu ꝑſonas nō poteſt oriri notoriuꝫ. Si v̓o habet. x. perſonas ſolum oportet oēs ſciant ſi aūt habet plus oportet ꝙ om̄s ſciāt vl̓ maior ꝑs et illa ꝑs nō ſit minor. x. ꝑſonis. Et ꝙ talis vicinia faciat notorium. habes bonum tex. in. d. c. cum de lecto. Et ſic pꝫ ꝙ nō requiritur ſcīa totius ppl̓i. vt volunt aliqui. Utrum in notorijs ſit ordo ſeruandus iuris? 2 ℟. Panor. in. d. c. veſtra. ꝙ vbi agitur de conſan­guinitate probanda reqͥritur. ſꝫ in alijs nō niſi ſola citatio. Et hoc intellige verū vbi cōſtat ꝙ nulla de fenſio cōpetit. vel poteſt cōpetere. Sed vbi poteſt competere ſic eſt neceſſe ſeruare. ſꝫ non om̄is ſolen­nitas ſolita. Similit̓ reqͥritur ꝓbatio notorij ꝑ du­os teſtes ad minus. nota. glo. in. l. iij. ff. de teſtibus niſi ſit notorium facti permanentis. vt in. d. c. eui­dentia. Quale in p̓uilegijs pijs locis con ceſſis. ītelligitur om̄is ager de nouo ad cultum redactus. de quo non extat me moria ꝙ aliquando fuiſſet cultus. de ver. ſig. c. qͥd per nouale. Quicius ꝓprie dicit̉ qͥ habitu reli gionis accepto nondum per aliquā ꝓ­