Seite
Obedientia 8 Quis effectus nunciatōnis? Rn̄. ꝙ qͥcqͥd edi­ficatum eſt poſt eam demoliri debet expenſis ipſiꝰ edificantis. d. l. j.§. j. et. l. pretor.§. j. eodem et extra eodem per totum. bediētia que eſt ho minis ad deū ſic diffinit̉ ab Anſelmo. Obedientia eſt affectio volūtatis con­iuncte deo: ſicut ecōtrario. Inobediētia eſt affectio volūtatis dyabolo inſtrumētaliter copulate. quia ſicut hō per inſtr̄m oꝑatur. ſic dyabolus per inobe dientiā ſeꝑat hoīem a deo. Ge. iij. et. xj. q. iij.§. eui dēter. Obedientia que eſt hoīs ad hoīem eſt debi­ta reuerētia minoris ad maiorem. 1 Utrum quis teneat̉ obedire in oībus ſuis ma­ioribus? Rn̄. ꝙ triplex eſt ſuꝑioritas. Prima eſt ī ſpūalibus. Secūda eſt in tꝑalibꝰ. quo ad regimen reipublice. Tercia eſt in tēporalibꝰ quo ad regimē ꝓprie familie. Et id̓o ẜm Alex. in. iij. ꝑte ſumme in tercio precepto. obedientia limitat̉ ẜm gradū ſuꝑe rioritatis. Illi em̄ qui p̄eſt ſpūalibus obediendū ē in ſpūalibus neceſſarijs ad ſalutē vel ad hoc ꝑtinē tibus. ſicut pape ep̄o et ceteris p̄latis eccīaſticis ab his qͥ ſubijciunt̉ iuriſditioni eorū. Dn̄is et pͥncipi bus. qꝛ preſunt tꝑalibꝰ ad rem publicam pertinen tibus: ſic eis in hoc eſt obediendū ab eoꝝ ſubditis ſi mō ptās eoꝝ nō ſit vſurpata ẜm Ri. in. ij. di. vl tima. quia ſi eſt vſurpata nō tenent̉ niſi ꝓpter ſcan dalum. Et aduerte ꝙ eccīaſtici nō ſunt ſubditi do minoꝝ tꝑalium: et ideo non poſſunt eis aliquid p̄ cipere. de cōſti. c. eccīa. Patri aūt carnali cum p̄eſt cure rei familiaris debetur ei obedientia a filijs. in his q̄ pertinent ad diſpoſitionē rei familiaris. Un̄ talibus in prefatis non obedientes ſcienter et ſine rōnabili cā: et in re alicuius importantie: aut ex cō temptu peccant mortaliter: niſi foret. illud qd̓ preci pitur ꝯtra preceptū dei vel in ſalutis diſpendium: aut ꝯtra preceptū ſuperioris ad ip̄m precipienteꝫ. In alijs aūt q̄ ad eoꝝ ſuperioritatē nō pertinēt nō eſt neceſſariuꝫ obedire. Eliciunt̉ iſta a. c. ſi quis. de maio. et obe. in glo. ⁊. viij. q. j. ſciendū. xi. q. iij. ſi do minꝰ. ⁊ ſil̓ibus. Dicit tn̄ Tho. ſcd̓a ſcd̓e. q. ciiij. ꝙ ī his q̄ ꝑtinent ad interiorē motū volūtatis nō tene tur homo homini obedire. qd̓ limita veꝝ: niſi opꝰ extrinſecum non poſſet perfecte perfici ſine appli­catōne animi. quia tūc nō haberet veritatem. ſꝫ te netur obedire applicando animuꝫ ad perficiendū quod precipitur. 2 Utrū pape ſit obediendū in oībus. Rn̄ Pa. in c. inquiſitioni. de ſen. ex. ꝙ ſi preceptuꝫ ſapit pecca­tum: tunc nō eſt ei obediendum. qd̓ intellige etiaꝫ de veniali. xl. di. in ſumma. Si v̓o preceptū nō ſa­pit peccatū. tūc ab eccīaſticis perſonis eſt ſibi obe­diendū. lꝫ videatur durum. xix. di. in memoria. ni­ſi qn̄ ex obedientia preſumeret̉ ſtatus eccīe pertur bari vehemēter: vel aliud malū futurū ſeu ſcanda lum. Nam tunc etiam ſi preciperetur ſub pena ex cōmunicatōis late ſnīe nō eſt ei obediendū: vt no. Pa. ī. c. ſi qn̄. et in. c. cum ad̓o. de reſcp̓. Ex qͦ infert Pa. ī. d. c. ſi qn̄ ꝙ qn̄ mandat aliquid ex cuiꝰ execu tione preſumitur ſcandalum futurū in ciuitate nō eſt ei obediendum. quia hoc ſit auctoritate legis vt in. d. c. ſi qn̄. ⁊ in aut̓. vt nulli iudicum. ſꝫ debet re­ſcribere pape. Limita ſcd̓o ꝙ non tenētur obedire ẜm Panor. in. c. cum olim. de cle. coniug. qn̄ papa cum maiori parte conſilij indiceret continentiā cer to generi perſonarū poſt promotōem eis reſiſtenti bus. quia continentia perſuaderi poteſt imperari non pōt. xxxij. q. j. Integritas. Et ſic p̄t dici ꝙ nec papa poteſt indicere eis vitam ſtrictiorem contra eoꝝ velle. lxxiiij. diſt. geſta. ⁊ qd̓ ibi notatur. et ī re­gula ꝙ om̄s tangit. de re. iur. li. vj. Itē ſi papa cre­dat mandatum iuſtum et iuſte facere: ſꝫ tn̄ ſubdito conſtat mandatum in ſe continere peccatum non eſt exequendam. vt in. c. lr̄as. de reſti. ſpol̓. A ſecu­laribus autem eſt obediendum pape in ſpirituali bus et eccleſiaſticis que pertinent ad ſalutem ⁊ bo­norum morum et neceſſariorum conſeruationem. In temporalibus vero non tenent̉ ei obedire: ni­ſi ſint ei ſubiecti vel rōne cauſe vel rōe ꝑſone. Un­de ſi preciperet ſeculari nulla rōne ſibi ſubdito: ꝙ det ſibi bona ſua non tenetur obedire. Ideꝫ dic de epiſcopis et alijs prelatis ſpiritualibus quo ad tē­poralia. Et ſimiliter de p̄latis ſecularibus. quo ad ſpiritualia. ⁊ hoc ſequitur Inno. in. d. capitulo in­quiſitioni. Utꝝ ſubditi ſeculares teneant̉ obedire dn̄is ſu ⁊ is volentibus eos ſubijcere alteaius dn̄io. Rn̄. ꝙ nō. qꝛ nō pōt hoc facere ſine eoꝝ volūtate. c. dilecti de ma. et obe. et. o. fi. eodem. Utrum in om̄i obedientia ſint intelligende ali­que conditōnes? Rn̄. glo. in. c. ij. de voto. ꝙ ſic. ſcꝫ ſi poſſibilitas adeſt. facit. c. querelam. ⁊. c. breui. de iureiur. et. l. paulus. ff. que ſnīe ſine appe. re. Item admittit omnē rōnabileꝫ cām: vt no. Pa. in. c. ma­gne de voto. facit. c. ſi quādo de reſcrip. et. c. ex ꝑte. de officio dele. et quod no. Archi. in. c. vtinā. lxxvj. diſtin. Utrum contra obedientiam currat preſcriptio ⁊ Rn̄. ꝙ non. quia ſemper eſt in mala fide. l. j. C. de ſeruis fugit. ⁊. c. fi. de regula. et in glo. c. ſicut nobis de regula. Utrū ſubditus dubitās ne id qd̓ precipitur ſit 6 contra deū vl̓ nō: teneat̉ obidire. Rn̄. ꝙ ſic. immo excuſat̉: vt ī. c. qͥd culpat̉. xxiij. q. j. niſi ſit de his in qͥbus ignorantia nō excuſat. c. ad aures. de tempo. ordi. īmo bonū ſine quo pōt eſſe ſalus debet dimit ti ꝓpter obedientiam. xj. q. iij. qͥd ergo. dꝫ tn̄ ſubdi tus qͣntum pōt in tali dubio inqͥrere. Utrum ſacerdos teneat̉ denūciare excōicatum quē ſcit innocentē ad preceptū ep̄i. Rn̄. ẜm Tho. in quolibet. ꝙ ſi ſolum mandet denūciationē obe­diat. Si v̓o mandet excōicatōem dicit. ꝙ ſi ꝓbare nō pōt eius innocentiā ꝙ dꝫ obedire. Sed ego di­co ꝙ nullo modo dꝫ obedire. qꝛ hꝫ excuſatōem pa ratam: dicendo ꝙ aūt ꝯmittat cauſe cognitōeꝫ aūt ipſe excōicet ſi nō vult cōmittere. ⁊ ipſe denūciabit aliter nō dꝫ ꝯtra conſcīam obedire. vide ſupra Iu­dicare.§. vij. Utrū obedientia in his q̄ quis ꝑ ſe vult ſit me 8 ritoria. Rn̄. ꝙ ſic. ſi fiūt pͥncipal̓r ꝓpter obedientiā ſecus ſi ſiūt p̓ncidaliter. qꝛ placent. ita no. viij. q. j.