Seite
Ornatus ꝙ ſic eſt conſuetū quia corruptela eſt. l. ꝙ nō ratio ne. ff. de lega. que potius auget peccatum. c. fi. de conſue. Similiter ẜm aliquos videt̉ impudicum ꝙ mulier habeat caput diſcoopertū. Sꝫ Auguſti nus in epiſtola ad poſſidiū videt̉ tenere ꝙ hoc ſit verū quo ad decentiā nō neceſſitatē. Inquit em̄ capillos nudare feminas qͣs et caput velare Apo ſtolus iubet: nec maritatas decet. hec ille. Et glo. ſuꝑ illud pͥme Coꝝ.xj. Mulier velatū habere de­bet caput: dicit ꝙ alique excuſant̉. a peccato quā­do hoc nō faciunt ex vanitate ſꝫ ꝓpter contrariam conſuetudinē. ⁊ ſic tene ꝙ cū hoc de ſe non ſit im­pudicum excuſat conſuetudo. ⁊ hoc ſequit̉ ſanctꝰ Tho. vbi. sͣ. 4 Sed nunquid fucantes ſe: ſeu colorātes ſi: aut alia figmēta adhibentes. vtputa adulterinos cri­nes ⁊ hmōi faciant contra honeſtatem taliter ꝙ peccēt mortaliter: Rn̄. circa hec ē diuerſa opinio inter doc. S. Tho. vbi ſupra tenet ꝙ hmōi fictio­nes nō poſſunt eſſe ſine peccato nō tamē ſemꝑ eſt mortale. Sed ſolū qn̄ ſit ꝓpter laſciuiā vel ī dei cō temptum. Alex. in. iiij. ꝑte ſumme recitat quoſdā tenere. ꝙ ſi talia fiant ad occultandū defectū puta morpheā in facie vel nuditatē capitis quia nō vi­det̉ peccatum mortale. Si v̓o fiant ad fingendaꝫ pulcritudinē maiorē. ſic fore mortale peccatū. Ip̄e ꝟo Alex. dicit ꝙ licet hec opinio ſit humanior ta­men tutius ſibi videt̉ dicere. ꝙ omnino ſit pecca­tum mortale. ad quod facit dictū Cipriani de ha­bitu virginū qui ait. Manus deo inferunt quan do illud qd̓ ille formauit reformare cōtendunt im pugnatio eſt iſta diuini operis p̄uaricatio verita tis. Deum videre nō poteris qn̄ oculi tibi nō ſunt quos deus fecit. ſꝫ quos diabolus infecit de inimi co tuo tincta cuꝫ illo pariter arſura. hec ille. Et di­ctum Hiero. ad Mauricij filiam. Crimen ē poſt criſmatis ſanctificationē cuiuſlibet pigmēti ſucco vel puluere ſordidari. Et dictū Auguſti. de cōſe­cra. diſt. v. c. fucare. vbi oſtendit ꝙ eſt adulterine fallacie et inhoneſtatis. Ego v̓o in occultantibus defectū tenerē opinionē. S. Tho. In alijs autem que talibꝰ vtunt̉ ad fingendā maiorē pulcritudi­nem recitarē eis opiniones p̄dictas ⁊ inducerē ꝓ poſſe ad dimittendū oſtendens ꝑiculuꝫ ꝙ ſi pure vellent tenere opinionē. S. Tho. non negarē eis abſolutionē. ſꝫ me exonerarē ⁊ ſuꝑ ipſos vel ip̄as relinquerem. Terciū ꝙ requirit̉ in ornatu cōueniētia perſo­ne. Nam religioſus debet habere habitū religio­ſum aliter eſſet excōmunicatus. vt sͣ. Excōmuni­catio. vij. caſu. xxvij. Clericis aliquibꝰ nō licet vti vt sͣ. Clericus. iiij. Unde tenet Ulde. ꝙ ſi religio ſi vel religioſe ferrent habitū non cōuenientē ſue ꝓfeſſioni ꝙ peccāt mortaliter ſi nō in modico ex­cedant. Idē dic de muliere que vtitur habitu vi­rili vel ecōtrario.ſ. ꝙ peccat mortaliter. quia facit contra p̄ceptū Deutronomi.xxij. et videtur ſequi S. Tho. vbi ſupra. quia dicit ꝙ ſpecialiter eſt ꝓ­hibitum. Addit tamen ꝙ poſſet quis tali habitu vti ſine peccato ꝓpter aliquā neceſſitatē vl̓ cauſaꝫ vt occultaret ſe ab hoſtibus vel quia aliud nō ha­bet veſtimentū ⁊ hmōi. facit ad hoc. c. clerici offi cia. de vi. ⁊ ho. cle. ⁊ qd̓ ibi no. Quartū ꝙ requirit̉ in ornatu eſt parſimonia ⁊ 6 moderatio.ſ. ne ſit ſuꝑfluus vel quo ad multitu­dinem et diuerſitatē vt in multis veſtibus iocali­bus et hmōi. vel quo ad p̄cioſitatē vel quo ad cu­rioſitatem. Nā vſus ſuꝑfluus eſt omnino vicio­ſus. vnde ad Gal̓. v. Inter alia que excludūt a re gno dei cū fuiſſet dictuꝫ de fornicatione ponit̉ lu­xuria. vbi dicit glo.ſ. quelibet ſuꝑfluitas intellige notabiliter excedens vt ſit mortalis. Unde Tho. vbi sͣ. dicit ꝙ facientes ornamenta ſuꝑflua et cu­rioſa peccant ⁊ qn̄ ſuꝑfluitas eſt notabiliter exceſ­ſiua nō eſt dubiū inter doct. quin ſit mortalis. ſed difficultas eſt in cognoſcendo qn̄ dicat̉ notabilit̉ exceſſiua. vnde ꝓ hoc intelligendo mihi videtur dicendū ꝙ ornatus dicit̉ ſuꝑfluus qn̄ excedit cō­ditionem ſtatus ꝑſone ad quā conditionē cogno ſcendam. Tria ſunt tempora conſideranda tanqͣ tria ſpecula ex quibꝰ intelliget̉. qn̄ dicat̉ ſuꝑfluus Primū tempus p̄teritū.ſ. qualiter ꝑueniſti ad ta­lem conditionē puta dominiū. nobilitatem ⁊ diui tias. Si quippe ꝑ rapinas. vſuras. falſos ꝯtractꝰ ex quibꝰ reſtitutioni teneris obnoxius ad talē cō­ditionem ꝑueniſti vti nō poteris multitudine: di uerſitate p̄cioſitate vel curioſitate qua alij vtunt̉ cōmuniter exiſtentes in tali cōditione ⁊ ſtatu ſine peccato mortali. Nā rebus obnoxijs reſtitutioni nō licet vti ſine peccato mortali ad ſtatū vel pom­pam. de reſtitutione ſpoliato. c. ſepe ꝯtingit. ⁊ hoc eſt qd̓ dicit. Iſa. ix. c. Ueſtimētū admixtū ſangui­ne cibus erit ignis. ⁊ Iere. ij. c. In alis tuis inuē­tus eſt ſanguis animaꝝ pauperū. Et ꝙͣuis ſuper incertis reſtituendis poſſit prelatus. Eccleſiaſticꝰ diſpenſare vt quis de eis viuat ẜm qualitatē con ditionis naturalis alicuius. Si tamē hoc facit ad ſuꝑfluitatē et ſtatū ſolum. eſt in ſtatu dānationis tam diſpenſans ꝙͣ diſpenſatus. facit qd̓ no. in ca. dudum. el. ij. de elect. ⁊ in. c. etſi illi. xij. q. ij. Solū­modo eis diſpēſare licet de incertis vt viuere poſ ſint ẜm eoꝝ conditioneꝫ. quia ille qui ē conſuetus vti cibis delicatis. vel veſtibꝰ nō poſſet ſic groſſis vti ſicut qui ad hoc eſt aſſuetꝰ. ⁊ ideo oportet mul tum tēperate hoc faciant. Si v̓o ad talem condi­tionem ꝑueniſti non per talia que neceſſario ſunt reſtituenda ſic credo. ⁊ ſi non ſis naturaliter nobi lis nihilominus poteris te ornare ẜm illum ſtatū ita ꝙ ex hoc non erit iudicandus tuus ornatꝰ no tabiliter ſuꝑfluus. Secundū dicit̉ tp̄s p̄ſens ſcꝫ ſi ornatus talis conuenit tue cōditioni. Maiori em̄ dignitati cōuenit maior ornatus dicto capi. clerici officia. Et ideo vt ſcias quid tibi cōueniat attēde ꝙ cū nulla ſit maior dignitas ꝙͣ diuina. ⁊ tamē in ipſo cultu diuino debet ornatus eſſe temperatus. vt patet in. c. gloria ep̄i. xij. q. ij. a fortiori ornatus p̄latoꝝ eccleſiaſticoꝝ. Idē dic ꝙ ornatus impera­toris qͥ omnes mundanos ſuꝑeminet. vt in. l. cuꝫ multa. in fi. C. de bonis que liber. debet eſſe tem­peratus. Ceteroꝝ v̓o tanto magis tēperatus de­bet eſſe quanto inferiores ſunt ab ipſa īperatoris dignitate. Et quis ita ſit de iure nihilomuſtan