Seite
Uicarius Icarius eſt qui vices alterius gerit ſiue in officio nō cōtentioſo. vt extra eo. ti. ꝑ totū. ſiue in ꝯtētioſo. C. d̓ offi. eiꝰ qͥ vi. al. ge. ꝑ totū Quot ſunt ſpēs vicariorū. ℟. d. Car. in cle. vni ca. eo. ti. ꝙ qͣtuor. Quidā ſunt ꝑpetui eccīaꝝ pro­chialiū. et tales facit ep̄s ẜm Lau. exquo ſuſcipiūt curā animarū. vn̄ quotiēs quis ē deputatus au­ctoritate ep̄i curato beneficio vicarius eo ipſo ē ꝑ­petuus et immutabilis ꝑ. c. vnicū. d̓ capell̓. mo. li. vj. et nō debēt deputari niſi in ꝑrochialibꝰ habēti bus latitudinē ꝑrochie vel aliā neceſſitatem. et ta­lis habere dꝫ.xxv. annū et ordinari ad ſacerdotiuꝫ infra annū. d. cle. vnica. alias pͥuatus ē ipſo facto. et ſi recipiat eccleſiā. aliā cū cura ꝑdit vicariā. extra eo. ti. c. ad hec. 2 Quid ſi deputēt̉ ad eccleſias n̄ prochiales puta rurales. Rn̄. ꝙ non erūt ꝑpetui. et ſic poterunt mutari ad velle p̄lati. quod tenet etiā gl. in. d. cle. vnica. 3 Utrū talis. vicarius ꝑpetuus habeat indiſtin­cte curā animarum? Rn̄. d. Car. in. d. cle. vnica ꝙ ſic qͦ ad oēm effectū. qꝛ poſſidet ſuo noīe ad inſtar cōducētis. nō ad modicū tp̄s. l. fi. ff. ſi ager vec. pe. 4 Utrū poſſit inſtituere aliū vicariū. ℟. d. Car. ibidem ꝙ non ꝑpetuum. ſꝫ bene tꝑalem vt cōiter tenent doc. 5 Quidā ſunt vicarij tꝑales ſicut mercēnarij qui ad tp̄s aſſumūt̉ ad adiuuandum ad curā aīarum et tales pn̄t aſſumi a curatis etiam ſine licētia ep̄i de iure cōi. niſi ſtatuto ep̄i ꝓhiberet̉. vij. q. j. illud. et. c. nihil. et licet tali aſſumpto cōfiteri. licet nō ha­beat curā animarū ẜm Pa. qn̄ rector ꝑ viā dele­gationis ei cōmittit aucͣtatē audiendi qꝛ hoc pōt etiā nō habēti curā animarū. Et hoc verū niſi ſit ꝓhibitus ad exercitiū cure. vt peregrinus ⁊ igno tus. de cle. pere. ꝑ totū. qꝛ tunc nō teneret talis cō­miſſio qꝛ ad ſolū ep̄m ꝑtinet. de cle. pere. c. tue. ⁊. c. fi. Et ſil̓ dic qn̄ comittit̉ religioſo cui a regula vel ſuo p̄lato ꝓhibet̉. De quo dic vt sͣ. Confeſſio. iij. §. iiij. 6 Quidā ſunt vicarij qͥ deputant̉ ad aliquā pro­uintiā aut dyoceſim vel locum. d̓ quibuſ extra eo. ti. c. pe. et. xvj. q. j. addicimus. et tales vicarij iuriſ­ditionales tantā ptātem habēt quātū mēſuramuſ ex eorū cōmiſſione ꝓ hoc de pͥuile. accepimus. ⁊. c. porro. 7 Quidā ſunt vicarij qͥ cōſtituūt̉ ad oīa incūben tia p̄lato nō ſolū reſpectu cure. ſꝫ etiā reſpectu oīm incumbentium. et ē dr̄ia inter iſtos ꝓprie et officia les ep̄orū. qꝛ officiali ſolū cōmittit̉ cognitio cauſa­rum totius dyoceſis. nō aūt īquiſitio. correctio ex ceſſuum amotio a beneficijs. niſi ſpeāliter ſit eis cō miſſuꝫ. Uicarij aūt generales oīa hec pn̄t excepta beneficiorū collatione. vt in. c. cū in generali. eo. ti. li. vj. ſꝫ in italia rara ē dr̄ia. et iō videat̉ eorū cōmiſ­ſio vt ſciat̉ auctoritas. et iſtos cōſtituit ep̄s ſine cō ſenſu capituli. ẜm Ho. allegat. c. ea noſcit̉. de his que fi. a p̄la. 8 Utrū vicarij tꝑales.ſ. ſcd̓i tercij et qͣrti poſſint alium vicariū inſtituere. Rn̄. ꝙ nō extra eo. tit. c. clericos. Fallit in archip̄ſbitero qui cū ſit vicarius ep̄i in ſpūalibus. de offi. archip̄ſbi. c. miniſterium. aliū tn̄ vicariū pōt inſtituere vt dr̄ ibidē. Et intelli ge non poſſe niſi eis ſpēaliter cōmittat̉. Utrū p̄lati poſſint vices ſuas alicui cōmittere ſub annuo cenſu. Rn̄. ꝙ nō ſine ſymonia. exͣ. ne p̄ la. vi. ſu. c. j. ij. et iij. qꝛ ſicut ꝓ cōmiſſione iuriſditio nis nō licet recipere certā pecunie qͣntitatē. ita ml̓­to minus licet recipere quottā ꝑtē ꝓuētuum ẜm Ho. bene pōt vicario tale ſalariū cōſtituere. īmo ad hoc tenet̉. xij. q. ij. charitatē. hꝫ etiā talis vicari us ius petendi ſibi aſſignari cōgruā portionē de redditibꝰ eccīe ex qͥbꝰ cōmode poſſit ſuſtētari. exͣ. eo. ti. c. ad hoc. ẜm Hoſt. Et iō poſſet dicere. Ego do tibi ꝓ ſalario tuo cētū et totū lucrū dabis mihi de exerutio iuriſditionis ẜm Inno. Qui ſunt caſus in quibus licite ꝑ aliū deſeruit̉ 1 eccleſie. Rn̄. ꝙ multi.ſ. ſi prochia ſit lata. ſi cecidit ī infirmitatē ſine ſua culpa debilitatē vel deformita tē. vel neceſſitas abſentandi. ſeu vtilitas eccleſie et hmōi. Et de hoc habes sͣ. Clericus.vij. Idua ꝓprie ex ſignificatione voca buli ſeu ẜm ethimologiam dr̄ quelibet mulier ſine viro etiā ſi nūqͣꝫ virū habuiſſet quaſi ſine duitate. et dr̄ a vi qd̓ ē ſine. ſicut vecors.ſ. ſine corde. ita dicit tex. in. l. malū.§. viduas. ff. de ver. ſig. et tex. ī. c. vidua xxxiij. di. ⁊ Gracianꝰ ibi qͥ vult ꝙ dicat̉ illa cuius maritus mortuus ē debet intelligi ex cōi vſu loq̄n di. Et intellige ſi ab eo fuit cognita alias nō vt ibi et ideo in qͣcūqꝫ materia etiā penali vſus loquēdi p̄fert̉ ꝓprio ſignificato verborū. ſiue ꝓpriū ſignifi­catū eliciat̉ ex ethimologia ſeu ex diffinitione. ſiue ex auctoritate iuris. l. librorū.§. ꝙ tn̄ caſſius. ff. de le. iij. et. l. cū de lanionis.§. aſiā. ff. de fun. inſtruc. in ſtrū. qꝫ le. et. l. labeo. ff. de ſup. le. no. Bar. in. l. oēs populi. ff. de iuſti. et iur̄. Et Inno. in. c. olim. de v. ſig. et glo in. c. nonnulli. de reſcrip. Illicus dicit̉ ville cuſtos. et qui fructibus ꝑcipiendis et colligendis imponit̉. ff. de inſtito. l. ſi cū villico. Indicatio vtrū ſit peccatum ℟. ꝙ ad ſatiſfacti­onē animi irati et in malū ꝓxī ſolū nū­ꝙͣ licet. īmo eſt peccatū mortale. xxiij. q. iiij. ſicut eccleſia. et. c. ꝙ xp̄s. et. c. ea vindicta Si ve ro ſit ex zelo iuſticie et ad correctionē peccatorū. et ab eo qͥ ex officio pōt ſic meritoria ē. vt ī dictis. c. ⁊ q. v. non vos. Utrū aliqͥs poſſit vindicare ſuā iniuriā. Rn̄. 1 Ho. ꝙ nō. etiā ſi ſuperiorē nō hꝫ. vn̄ licet p̓nceps nō ſubſit legibus. l. digna vox. C. de legibus. tn̄ ip̄ ſe delegat. de iudi. c. j. qͣꝫuis ip̄e punire poſſꝫ. Et ſic intellige et limita. c. olim. el. j. de reſti. ſpo. c. ſignifi­caſti. el. ij. de homi. Iolentia que ē filia auaricie vi de Rapina. Irginitas ẜm Ri. in iiij. di. xxxiij. duplicit̓ ſu­ruit̉. Primo mō īproprie ꝓ integritate