Seite
Quod ſtudiū ſa pientie philoſo phiaſit Rimꝰ om nium pitagoras ſtudiū ſapientie philoſophiā nominauit. Maluitqꝫ philoſophus dici. Nam antea zophꝰ id eſt ſapientes dicebant. Pulcre qui­dem inquiſitores veritatis non ſapien­tes ſed amatores ſapientie vocat. quia nimirum adeo latet omne verum vt ei amore quantumlibet mens ardeat. quā­tumlibet mēs inquiſitoris aſſurgat. Dif ficile tamen ip̄am vt eſt veritatem com prehendere queat. Philoſophiam aūt earum rerum que vere eſſent. ſuiqꝫ im­mutabilem ſubſtantiam ſortirent. ꝙ di ſciplinam eſſe conſtituit. Eſt autem phi loſophia amor ⁊ ſtudiū ⁊ amicicia quo­dammodo ſapientie. Sapientie vero non huius que in ferramētis quibuſdā. Et in aliqua fabrili ſcientia noticiaqꝫ v ſatur. Sed illius ſapientie. que nullius indigens. Viuax mens ⁊ ſola reruꝫ pri meua ratō eſt. Eſt hic amor ſapientie in telligentis animi. ab illa pura ſapientia illuminatio. atqꝫ quoddammodo ad ſe­ip̄am retractō atqꝫ aduocatio vt videt̉ ſapientie ſtudiuꝫ diuinitatis ⁊ pure mē tis illius amicicia. Hec igitur ſapiētia cuncto animarum generi merituꝫ ſue di gnitatis imponit. et ad proprie nature vim puritatemqꝫ reducit. Hinc naſcit̉ ſpeculatōnum ⁊ cogitatōnum veritas. ⁊ ſancta puraqꝫ actuuꝫ caſtimonia. Quo modo vero humanis animis hoc excel­lentiſſimum bonum philoſophie cōꝑa­tum eſt vt vie filo quodam ꝓcedat ora­tio ab ip̄is efficientijs anime ordiendū eſt. De triplici aīe vi ⁊ ſolum hoīeꝫ ratione preditu Nota infra ſcri­pta de potentijs anime Riplex eſſe mnino anime vis in vegetā dis corporibus deprehendit̉. Quarum vna quidem vitaꝫ ſoli corpo­ri ſubminiſtrat. vt naſcendo creſcat. alē­do ſubſiſtat. Alia vero ſentiēdi iudiciū prebet. Tercia in mentis ratōe ſubnixa eſt. Harum autem prime officium eſt. vt creandis nutriendis alendiſqꝫ corpo ribus preſto ſit. Nullum vero preſtat ratōnis ſenſus ve iudicium. Hec autem eſt herbarum atqꝫ arborum. ⁊ quidquid terre radicibus affixum tenetur. Secun da vero compoſita atqꝫ cōiuncta eſt. ac primam ſibi ſumens ⁊ in partem conſti tuens viriuꝫ de quibus poteſt capere ac multiforme iudicium capit. Pmne eniꝫ animal quod ſenſu viget idem ⁊ naſcit̉. ⁊ nutritur ⁊ alitur. Senſus vero diuiſi ſunt. ⁊ vſqꝫ ad quinarium numerum cre ſcunt. Itaqꝫ quidquid alitur tātum. nō etiam ſentit. Quit quid vero poteſt ſen­tire. etiaꝫ alitur. Ei quoqꝫ prima vis na ſcendi anime atqꝫ nutriendi probat̉ eſſe ſubſtantia. Quibus vero ſenſus adeſt non tantum eas rerū formas capiūt qui bus ſenſibili corpore preſente feruntur. ſed abcedente quoqꝫ ſenſu. ſenſibilibus ſe poſitis cognitarum ſenſum formarum ⁊ ymagines tenēt memoriāqꝫ ꝯficiunt