¶ De illuminatione cordis69⁊ aliorum ſpiritualem ſalutē. ¶ Etſi opponitur ꝙ nullus poteſt appetere prelaturaꝫlicite ⁊ minus illam querere hac ratione.Quia ad officiandum debite in ſtatu prelature. neceſſaria eſt gratia dei. de qua nonpoteſt certus quis eſſe. an habeat illā. Uidetur ergo preſumptionis eſſe ingerere ſe.Reſpondemus ꝙ fallit hec ratio qͣꝫuis magnorum ſit doctorum. Quoniam ex ſimilifieret argumentum ꝙ homo non poſſet appetere aūt querere ꝙ celebraret miſſam/ vl̓ꝙ euchariſtiam recipiat/ quia prerequirit̉ꝙ homo ſit in gratia alioquin iudicium ſibi manducaret ⁊ biberet/ quia indigne ſine gratia ⁊c̄.Conſi. XXXVII.Ropter argumentum immediate motuꝫ et alia pretacta. diſtinguendum eſt de certitudine prout in quodam tractatulo de preparatione ad miſſam notatum eſt. Nam alia eſt certitudo euidentie. ſicut eſt in primis principijs et in rebus expertis. Alia ēcertitudo moralis. ⁊ eſt que colligitur ⁊ traditur ex probabilibus coniecturis ⁊ ſignisEt talis requiritur et ſufficit in caſibus p̄miſſis. Qua certitudine morali poteſt homo certus eſſe ꝙ eſt in gratia aūt ſufficienter diſpoſitus ad celebratōnem miſſe. quiavidelicet diſcuſſit diligenter conſcientiamſuam nec eſt ſibi conſcius de peccato mortali neqꝫ de quocunqꝫ alio canonico impedimento. Similiter talis certitudo poteſteſſe in viro eccleſiaſtico volente curam ſiue prelaturam videlicet quia non eſt conſcius ſibi quin idoneus ſit cum dei adiutorio ad officium tale exequēdum qͣꝫtum humana ſinit fragilitas que nihil perfectumin homine ſaltem ex omni parte ⁊ beatumiuxta ꝯmune ꝓuerbium admittit. Scimꝰtamen prochdolor ꝙ ipſa certitudo nihilominus adhuc paucorum eſt/ propterea dixerunt ſancti conſiderātes ea que vt in pluribus accidunt ꝙ videlicet in tali appetitu⁊ requiſitiōe preeſſendi ſit peccatum. quāuis in caſu poſſit eſſe vt deduximus etiammeritum magnum.¶ Ecce patet ex premiſſis ꝙ ad directionēcordis proficit eruditio/ ne per ſcrupulosnimios ⁊ irratiōabiles deijciatur ſiniſtrorſum nauis a ſua rectitudine/ vel ꝑ plus debito relaxationem auertatur dextrorſum ⁊incidat in malum.¶ Finit.Incipit tractatuseiuſdem de illuminatione cordis/ ſiue devna precioſa margarita. etiam de ipſa ſancta Margareta.Imile eſt regnum celoruꝫ homini negociatori querēti bonas margaritas. inuēta autēvna precioſa margarita abijt⁊ vēdidit omnia q̄ habuit/ etemit eam. Matthei. xiij. ¶ Una precioſamargarita cui comparatur regnum celoꝝeſt calculus ille candidus/ in quo eſt nomēnouū ſcriptū quod nemo nouit niſi qui accipit/ quod beate margarete virgini ⁊ martiri collatum eſt/ ſcd̓um ꝓmiſſum chriſti inApocalipſi/ quia fideliter vlxit in mandatis domini. cuius hodie feſtiuitas celebratur in edicula celle noſtre/ nomen illud nouū/ ēens ſimplicit̓/ vel ens puꝝ vl̓ ens vniuerſaliter perfectuꝫ/ vel ens quo maius nequit intelligi ⁊ tale ſolus deus/ quo non ēmaius nomē ſanctificandū ī ſecl̓is. Dicēte deo. Ego ſum qui ſum. ¶ Ens ſi analogice dicatur de deo ⁊ de creatura/ dū ſimpliciter ꝑ ſe ponitur ſtat ꝓ ſolo deo ẜm regulāareſtotilis ꝙ analogū ꝑ ſe poſitū ſtat ꝓ ſuoprincipali ſignificato. Et recte ſic dicit̉ quēadmodū actꝰ ſemꝑ prior eſt potētia/ ⁊ ꝑfectū pͥus qͣꝫ imꝑfectu. ¶ Ens quod ē deusnō plene ꝯgnoſcitur ab alio qͣꝫ ab illo qͥ accipit dum vicerit ⁊ duꝫ victor deduxerit eūin excelſa/ quādo ⁊ vbi videbitur deus ſicuti ē. Nihilominꝰ hic in via cōmunicatur eius cognitio imꝑfecta multis modis. Sꝫincōprehenſibilis eſt ſibi ſoli. ¶ Ens pōtvniuoce dici de deo ⁊ d̓ creatura. Sed nōvniuocatione ꝑfecta ſicut nec ens dicit̉ vniuocatione ꝑfecta de accidente ⁊ ſubſtantiaquia non ẜm eandem perfectionē/ nec ẜmordinē eundē licet ratio nominis ſit eadeꝫſcilicet res poſitiua/ quecunqꝫ ⁊ qualiſcunqꝫ ſit illa ſupra quam primuꝫ fundatur pͥncipiū cōplexū/.ſ. qd̓libet ē vl̓ n̄ ē. Ac ꝑinde
