Seite
ccccl. dū intra gallias arriana hereſis pullularet. vnitas ſubſtātie triū ꝑſonaꝝ euidēti miraculo de­mōſtrat̉ vt ait ſigibertꝰ. Dū eī in vrbe yaſacenſi miſſā ep̄s celebraret. vidit tres guttas clariſſimas equalis magnitudīs ſuꝑ altare emiſſas qͥ ſimul d̓ fluentes in vnū ꝯiūcte. gēmā pulcherrimā effece­rūt. quā cū ī medio cuiuſdā crucꝭ auree poſuiſſent alie gēme q̄ inerāt de ip̄a ꝓtinꝰ cecider̄t. Addidit qꝫ ꝙ impijs obſcura ⁊ mudis clara videbat̉: ⁊ ꝙ infirmis dabat ſanitatē ⁊ adorātibꝰ crucē auge­bat deuotōꝫ. Pꝰ hͦ at̄ lōgobardis his qͥdā rex p̄erat noīe albuinꝰ. vir qͥdē fortꝭ ⁊ ſtrēnuꝰ q̄ cū re­ge gebidanoꝝ p̄liū gerēs. eiꝰ exercitu ꝯtriuit. et re gē interfecit. qͣpropt̓ filiꝰ p̄dicti regis occiſi. qͥ ſibi in regnū ſucceſſerat. ī vltōꝫ pr̄is ſui ꝯtra albuinū manu armata fortit̉ ꝓceſſit. ꝯͣ quē albuinꝰ exerci­tū ſuū mouit ⁊ ip̄m ſuꝑans interfecit. Filiamqꝫ ſu am noīe roſimūdā captiuā ducēs ī vxorē accepit Sed ⁊ de capite ip̄iꝰ regis ſibi cupā ꝑauit quā ar gēto circūcludēs inde bibebat. In ill̓ at̄ diebꝰ Iu ſtinꝰ mīor imꝑiū gub̓nabat. qui quēdā principeꝫ eunuchū hēbat. qͥ dicebat̉ narſes. viꝝ qͦndā no­bilē ⁊ ſtrēnuū qͥ ꝯͣ gotthos(qͥ totā italiaꝫ inuaſe­rāt) ꝓcedēs. ipos ſuꝑauit ⁊ regē eoꝝ totilaꝫ fla­gellū dei occidit. ⁊ vniuerſā italiā paccatā reddi­dit. Qui ꝓ magnis bn̄ficijs magnā inuidiā ꝑtu­lit a romanis. qͥpropt̉ apud iꝑatorē falſo accuſa­tus. a p̄fato īꝑatore depoſitꝰ ē. Uxor qͦꝫ īꝑatoris noīe ſophia hanc ꝯtumeliā ſibi miſit ꝙ eū cū an­cillis ſuis faciet filare ⁊ lanaꝝ penſa diuidere. Ad hec ꝟba narſes rn̄dit. Et ego talē telā tibi ordiri ꝓcurabo. quā donec vixeris deponere nō valeb̓. Neapolim igit̉ narſes ſecedēs. longobardis mā dauit. vt pauꝑrīa pannonie rura deſererēt: et ad italie fertile ſolū poſſidēdū ꝯfluerent. Qd̓ albui­nus audiēs pānoniā deſeruit. ⁊ anno ab incarna­tōe dn̄i qͥngēteſimoſexageſimo octauo. cū longo­bardis italiā intrauit. Erat aūt ꝯſuetudo eis lon­gas barbas portare. Un̄ cū qͣdā vice(vt aiunt) exploratores ad eos venire derent. p̄cepit albui­nꝰ. vt oēs ml̓ieres ſolutos crines circa mētū circū ducerēt vt barbati hoīes ab exploratoribꝰ crede rent̉. Et inde lōgobardi a lōgis barbis pꝰ modū ſūt vocati. Barda em̄ ī eoꝝ lingua barbā ſōabat Alij dicūt ꝙ cū hunuli cū bādal̓ pugnaturi eēt ⁊ ad q̄ndā q̄ hēbat ſpm̄ ꝓphetie acceſſiſſent. vt ꝓ eoꝝ victoria exoraret ⁊ eis bn̄dice̓t: d̓ ꝯſilio vxo­ris iuxta feneſtrā in qͣ mane ad oriente orabat ſe poſuer̄t ⁊ ml̓ieres circa mētū capillos circūduce̓ d̓ eiuſdē ꝯſilio p̄ceper̄t. Cū gͦ ille feneſtrā apiens eos vidiſſet exclamauit. qͥ ſunt iſti longobardi. et vxor adiuxit ſua. vt quibꝰ nomē dederat victoriā ꝯdonaret. Ingreſſi igit̉ italiā om̄es pene ciuita­tes ceperūt. cūctis hītatoribꝰ interfectis. Papiā at̄ tribꝰ ānis obſeſſā. tādē ceper̄t. Rex at̄ albuinꝰ iurauerat ſe oēs xp̄ianos occiſuꝝ. Un̄ cū papīaꝫ intrare deret. equꝰ eiꝰ an̄ portā ciuitatis greſſū fi­gens. quātūcunqꝫ calcaribꝰ vrgeret̉ ſurgere n̄ va lebat. qͦuſqꝫ admonitōꝫ cuiuſdā xp̄iani rex iura­mētū mutauit. Mediolanū gͦ longobardi ingreſ­ſi. totā pene italiā intra breue ſpaciū tꝑis ſb̓iuga­rūt. pret̓ romā ⁊ romāiliā q̄ romāilia ē vocata qͣſi altera roma. ex eo.ſ. ꝙ rome ſꝑ adheſiſſet. Cū igit̉ rex albuinus verone eſſet. ⁊ qḋdā magnū ꝯuiuiuꝫ p̄paſſet. ⁊ ciphū ſuū quem de capite regis fecerat afferri faciens. ex eo bibit. ⁊ vxorē ſuaꝫ nomine ro ſimūdā de eo bibere fecit dicēs. Bibe cū pr̄e tue Qḋ cū roſimūda didiciſſet. odiū magnū ꝯͣ regeꝫ ꝯcepit. Erat at̄ regi dux qͥdā qͥ qͣndā domicellaꝫ regie carnalit̓ ꝯgnoſcebat. At regia abſente rege qͣdā nocte ancille ſue cubiculū intrās: p̄dicto du­ci ex ꝑſona ip̄iꝰ ācille mādauit. vt ad ſe illa nocte deret accedere. Qui cū vēiſſet regīa p̄dicto duci vice ācille ſe ſuppoſſuit. ⁊ poſtmodū dixit ei. Sciſ q̄ ſū. Cui cū ſe eē talē amicā ſuam diceret. Illa ait Neqͣqͣꝫ. Sed ſū roſimūda. Certe talē rē ꝑpetra­ſti. hodie ꝙ aut albuinū occides. aūt albuini gla­dio interibis. Uolo igit̉ vt de ip̄o viro meo qͥ pa trē meū occidit. ⁊ de eꝰ capite ciphū ſibi faciēs me in ea bibere fecit. me dēas vindicare. Cui ille non acqͥeſcēs. aliū ſe inueīre ꝓmiſit qͥ hͦ negociū perpe trae̓t. Un̄ illa arma ſb̓trahēs. ſpatā illiꝰ q̄ erat ad lectuli caput. ne tolli aūt euaginari poſſet fortiter colligauit. Dum gͦ rex in ſtratū dormiret. homici­da eiꝰ cubiculū intrare conat̉. qd̓ rex ſentiens de ſtratu exilijt. ⁊ ſpatā arripiēs ſꝫ extͣhere n̄ valēſ cū ſcabello ſe virilit̓ defendere cepit. Sꝫ ille cū opti­me eēt armatꝰ ī regē inualuit ⁊ occidit. Accipiens igit̉ vniuerſos theſauros palacij cuꝫ roſimunda rauennā(vt dr̄) aufugit. Sꝫ cū roſimūda q̄ndaꝫ iuuenē pulcherimum p̄fectuꝫ.ſ. rauenne vidiſſet ip̄m in vix hr̄e deſiderans venenū viro ī calice ꝓ­pinauit. Cuiꝰ amaritudinē ille p̄ſentiēs iubꝫ vxo ri vt reſiduū bibat. Qd̓ cū recuſaret. ille euagina to gladio eā bibere coegit. ⁊ ſic ābo ibidē ꝑierunt Tādē rex qͥdā lōgobardoꝝ noīe adolaoth ba ptizatꝰ ē ⁊ fidē xp̄i ſuſcepit. Sed theodolīa lōgo bardoꝝ regia xp̄ianiſſima ⁊ deuota apud modo­nā pulcherrīm oratoriū ꝯſtituit. Ad quā regīam gregoriꝰ libros dyalogoꝝ trāſmiſit: q̄ viꝝ ſuū no mīe agiſulphū pͥmo ducē thaurmēſiū. ſꝫ poſtmo dū longobardoꝝ regē ad fidē ꝯuertit ⁊ cū rōno imꝑio ⁊ eccīa cū pacē hr̄e ſecit. Sicqꝫ ī feſto ſct̄o­rū geruaſij ⁊ ꝓtaſij facta ē pax int̓ romāos ⁊ lon­gobardos. ⁊ ideo gregorius ī eodē feſto cātari in ſtituit ī officio miſſe. Loq̄t̉ dn̄s pacē ⁊cͣ. In nati­uitate qͦꝫ ſct̄i ioh̓is baptiſte p̄dictoꝝ pax ⁊ ꝯuſio āpliꝰ ꝯfirmata fuit. Theodolina ꝟo in b. ioh̓em