Seite
Sancti Auguſtini de tempore me: cum vtiqꝫ lingua calcari nō poſſet: ſed ꝑ concordiā charitatis caput ꝓ mēbris om­Sen.2s. nibus clamat. Iacob gͦ dormiebat: ⁊ domi­nū in cacumē ſcalę videbat incūbere. Quid eſt in ſcala incumbere: niſi ī ligno pendere? Lucꝭ. 23. Cōſiderate frēs qͥs in ligno crucis pendēs ꝓ iudęis orauerit: ⁊ agnoſcetꝭ qͥs ad iacob ſca­lę incūbēs de cęlo clamauerit. Sed qͣre hͦ in itinere factū eſt anteqͣꝫ iacob vxorē acciꝑet? Quia ⁊ verꝰ iacob dn̄s nr̄ pͥus ī ſcala: id eſt ī cruce occubuit ⁊ poſtea ſibi eccleſiā ſociauit: dās ei ī p̨̄ſenti arras ſanguīs ſui: daturꝰ do­tē poſtmodū ſui regni. Ꝙ aūt et iacob dor­miēs: ⁊ dn̄s ſcalę incūbenſ chriſtū figurauit: 16. de Ciuita­ attēdite ⁊ videte rei huiꝰ altitudinē. Cū em̄ ſaluator nr̄ de nathanael loquens beatū ia Ioh̓. 1. cob nomīaſſet dicēs: Ecce iſraelita in qͦ dol De ꝟbis dn̄i nō eſt: in ꝯſequētibꝰ dixit: Amodo videbitꝭ cęlos aꝑtos ⁊ angelos dei aſcēdētes ⁊ deſcē dētes ad filiū homīs. Qd̓ iacob ꝑ figurā in ſomnis viderat: hoc de ſe dn̄s ī euāgelijs p̨̄­dicabat. Uidebitꝭ inqͥt cęlos aꝑtos: ⁊ ange­los dei aſcēdētes ⁊ deſcēdētes ad filiū homi nis. Si ad filiū angeli deſcēdebāt qꝛ in t̓ris erat: quō hi ipſi angeli aſcedebant ad filium homīs: niſi qꝛ ⁊ in cęlis erat? Ac ſic ⁊ ī iacob ipſe dormiebat: ⁊ de cęlo ad iacob ip̄e clama i. Corꝭ. 10. bat. Hęc oīa frēs: ſicut apl̓s clamat: in figu ra cōtingebant illis: ſcripta ſunt aūt ꝓpter E nos in quos finis ſęculoꝝ deuenit. Quomō tamē frēs angeli dei ad filiū homīs in cęlum aſcēdant: et ad ipſū filiū in terrā deſcēdant: diligēter attēdite. Qn̄ em̄ p̨̄dicatores dei de ſcripturis ſanctis alta et ꝓfunda q̨̄ nō niſi a ꝑfectis intelligunt̉ annūciant: aſcendūt ad filiū homīs. Qn̄ ꝟo illa p̨̄dicant quę ad cor rigendos mores ꝑtinent: ⁊ quę oīs populus intelligere poſſit: deſcendūt ad filiū homīs. i. Corꝭ. 2. Sic et apl̓us dicit: Sapientiā loqͥmur inter ꝑfectos: ſapientiā non huius ſęculi ſed arca nā abſconditaꝫ: quā p̨̄deſtinauit deus ante ſęcula ī gloriā nr̄am. Iſta qn̄ dicebat apl̓us: ſine dubio aſcēdebat ad filiū hoīs. Qn̄ aūt i. Corꝭ. 6. dicebat: Fugite fornicationem: qn̄ dicebat: Eph̓. 5. Nolite inebriari vino in quo eſt luxuria: qn̄ i. Timoth. 6. denūciabat: Radix omniū maloꝝ ē cupidi­tas: in his verbis tanqͣꝫ angelus dei deſcen­debat ad filiū homīs. Quādo autē dicebat: Col. 3. Quę ſurſum ſunt ſapite nō quę ſuꝑ terram: i. Corꝭ. 15. aſcendebat. Cū ꝟo dicebat: Sobrij eſtote ⁊ nolite peccare: et reliqua quę ad corrigēdos mores ꝑtinent p̨̄dicabat: lac doctrinę mini­ſtrans tanqͣꝫ nutrix paruulis: deſcēdebat: qꝛ illa loquebat̉ q̨̄ etiā imperiti capere poſſent. Hoc ordine ⁊ aſcendit̉ ⁊ deſcendit̉ ad filium hominis: cum ⁊ perfectis cibus ſolidus tri­ Heb. 5. buit̉: ⁊ doctrinę lac etiaꝫ non negat̉. Sed et beatus Iohannes aſcendebat: quādo dice­bat: In principio erat verbū: ⁊ verbum erat Iob̓. i. apud deū: ⁊ deus erat verbū. Satis in altū aſcendebat: quando iſta dicebat. Sed quia angeli dei nō ſolum aſcēdunt ſed etiā deſcē­dunt: inclinans ſe ad paruulos dixit: Uer. Ubi. sͣ. bum caro factū eſt ⁊ habitauit in nobis. Ut hęc quę ſuperius ſuggeſſimus: ſanctis cordi Epilogus bus veſtris poſſint tenacius inhęrere: bre­uiter quę dicta ſunt repetemꝰ. Beatus iſaac Gen̄ 28 ſita ſicut diximus: mittens filium ſuum: typum dei patris habuit. Iacob qui miſſus eſt: chri ſtum dominū deſignauit. Lapis quē ad ca­put habuit ⁊ oleo vnxit: et ipſe ſignificauit dominū ſaluatoreꝫ. Scala vſqꝫ ad cęlos at­tingens: crucis figurā habuit. Dn̄s innixus ſcalę: chriſtus crucifixus oſtenditur. Angeli aſcendētes ⁊ deſcēdentes ꝑ eam: apoſtoli et apoſtolici viri et omnes doctores eccleſiarū intelligunt̉. Aſcendētes: quādo ꝑfectis per­fecta p̨̄dicant. Deſcēdētes: quādo paruulis ⁊ imperitis ſimplicia quę intelligere poſſint inſinuant. Nos ꝟo fratres qui omīa quę in veteri teſtamēto figurata ſūt: in nouo teſta­mēto videmus eſſe completa: quātas poſſu mus deo gratias referamus: qui nobis nul­lis p̨̄cedentibus meritis tanta p̨̄ſtare digna­tus eſt: totis viribus cū ipſius adiutorio la­borantes: vt hęc tanta ⁊ talia beneficia non nobis iudiciū pariant ſed ꝓfectum. Quin­immo ita ſpiritaliter ſtudeamus viuere: eſ bonis operibus ſemꝑ inſiſtere: vt cum nos caſtos: ſobrios: miſericordes et pios iudicij dies inuenerit: nō cum impijs ⁊ peccatoribꝰ puniamur: ſed cum iuſtis et deum timenti­bus ꝑuenire ad ęternam beatitudinem me reamur: p̨̄ſtante dn̄o noſtro ⁊cͣ. Item eodem die Homelię de eo quod ſcriptum eſt in euangelio ẜm Lucam: Homo quidā erat diues ⁊ Luq. ſi induebat̉ purpura ⁊ byſſo ⁊c̄. que habent̉ inter ſermones de Uerbis domini. xxiiij. et. xxv. Et de quęſtio. nibus euangeliorū li. ij. ca. xxxviij. Et in libro Quinquaginta Home­liarum. vij. littera. C. ⁊ ſequētibꝰ.