Transkription / Sermones [197

Ser. oIII. Feria quīta pꝰ quartā do. ī. XI. Ser. I Si tantā curā impedimus corpori qd̓ velimus nolimus in puluerem redigendum eſt: quātam ſollicitudinē ⁊ curā erga ſalutē animę debemus apponere: vt ſicut dicūt apl̓us: Eph̓. 5. ſine macula vel ruga mereamur ante tribunal ęterni iudicis apparere? Ne forte ſi multꝭ peccatorū vulneribꝰ lacerati et vitiorū pannis ſordētibus inuoluti ad illud nuptiale cō uiuiū venerimꝰ: dicatur nobis illud qd̓ ipſe hatth. 22. ſponſus cęleſtis in euangelio dixit: Amice quomodo huc intraſti: non habens veſtem nuptialē? Auertat a nobis deus illud quod ſequit̉. Cum em̄ hęc peccator ille audiēs ob muteſceret: dixit pater familias: Ligate illi E manus ⁊ pedes ⁊ ꝓijcite in tenebras exteriores: ibi erit fletus et ſtridor dentiū. Ecce qͣlem ſententiā accepturi ſunt qui maiorē de corpore qͣꝫ de aīa ſollicitudinē gerunt: ⁊ pluſ cogitant qualiter caro ſua paruiſſimo tempore viuat in oculis hominū: qͣꝫ quomō anima ſua ornata bonis operibꝰ ad beatitudinē vel ſimilitudinē perueniat angeloꝝ. Hęc ergo fratres chariſſimi: ſicut ſuꝑiꝰ ſupplicaui: ſi attentiꝰ voluerimus cogitare: remedia nobis in die neceſſitatis acquirimꝰ: vt cum dies iudicij venerit: nō cum impijs ⁊ peccatoribus puniamur: ſed cū iuſtis ⁊ deū timētibus ad ęterna pręmia fęliciter veniamus: auxiliāte domino noſtro ieſu chriſto: cui eſt honor ⁊ imperiū cum patre et ſanctoſpiriti in ſęcula ſęculorū: Amen. Item eodem die Homelię de eo uod ſcriptum eſt in euangelio ẜm ηη 3θᵇ7. Iohanne: Pręteriens ieſus vidit homine cęcum a natiuitate ⁊c̄. quę habent̉ in expoſitiōe doctoris Ibi dem: Et ī libro Quinquaginta homeliarū. xliij. Feria quinta poſt quartā domiaſdineriu2. nicā in quadrageſima: de Balaam ª.c. et Balach: Sermo Ectio quę nobis hodie recitata eſt fratres chariſſimi dicit: qd̓ ꝓfecti fiueti.12 lij iſrael collocauerūt caſtra ad occi dentē moab iuxta iordanē contra hiericho: ⁊ vidit balach filius ſephor: ⁊ reliqua omnia quę de balaam ⁊ aſina ſcribit hiſtoria plena negocijs. Interior ꝟo intellectus multū negocioſior eſſe pōt: vel ipſas tantū hiſtorię ex planari facit ſententias: deo tamē donante breuiter q̨̄ poſſumꝰ enarramus. Hic balaam famoſiſſimꝰ erat in arte magica: ⁊ ī carminibus noxijs p̨̄potens. Non em̄ habebat poteſtatē vel a ſe verba ad bn̄dicendū: ſed habebat ad maledicēdū. Dęmones em̄ ad ma ledicendū īuitant̉: nō ad bn̄dicendū: ⁊ ideo quaſi exꝑtus in talibꝰ: opinioni erat omībꝰ qui erāt in oriente. Niſi em̄ exꝑimēta plurima p̨̄ceſſiſſent: ꝙ frequēter maledictis hoſtē vertiſſet armatū: nō vtiqꝫ p̨̄ſumpſiſſet rex hͦ poſſe fieri ſermonibꝰ: qd̓ ferro ⁊ acie vix poſſet impleri. Certus gͦ balach de hoc ⁊ frequē ter exꝑtus: omiſſis omnibus inſtrumētis et auxilijs bellicis: mittit ad eum legatos dicens: Ueni nūc maledie populū hunc qꝛ for tior hic eſt qͣꝫ nos: ſi forte poſſimus aliquos ꝑcutere ex eis ⁊ eijcere eos de terra. Et addi dit: Scio inqͥt ꝙ quos bn̄dixeris: benedicti erunt: ⁊ quos maledixeris maledicti erunt. Ego non credo: quia ſciret ꝙ quibus benedixerit benedicti ſint: ſed videt̉ mihi adulādi gratia hęc dicere: vt artem eius efferens ⁊ extollens: ꝓmptiorē reddat ad facinº. Sed tamē veniūt ad balaam legati. Uenerūt em̄ Ubi. sͣ. inquit ſeniores moab ⁊ ſeniores madian: et diuinacula in manibꝰ eorū. Igit̉ balaā diui naculis acceptis: cū ſolerent dęmones ad ſe venire: fugatis quidem vidit adeſſe domi num. Uenit ergo ipſe domins ad balaam: F non ꝙ dignus eſſet ad quem veniſſet deus: ſed vt fugarent̉ illi qui ad maledicendum et ad malefaciendum adeſſe conſueuerunt. Et dixit deus ad balaam: Nō eas cum eis neqꝫ maledicas populum: Eſt enim benedictus. Deus ire balaam atqꝫ īuocare dęmones ad maledicendum prohibet: ſi tamen a cupiditate ceſſaſſet. Sed quia perſiſtit in deſiderio pecunię: indulgens deus arbitrij voluntatē rurſus ire ꝑmiſit. Aſcendit ergo aſinam balaam: occurrit ei angelus qui excubabat ꝓ iſrael: de quo ſcriptum eſt dicente domino ad moyſen: Angelus meus ibit tecuꝫ. Per Exo. 32. tendens autem ire comprimit̉ in via: conterit̉ ab aſina. Sed magus dęmones vidit: aſi na tamē angelū videt: non ꝙ digna eſſet videre angeluꝫ: ſicut nec loqui digna erat: ſed vt ꝯfutaret̉ balaam: vt ait ſcriptura in quodam loco: Mutū animal humana voce re 2. Petri. 2. ſpondens argueret ꝓphetę dementiā. Hęc aſina: id eſt eccleſia prius portabat balaam: nunc autē chriſtū ex quo ſoluta eſt a diſcipu lis: ⁊ a quibꝰ innexa erat vinculis relaxata: