Seite
Ser. C. I. XXV. In feſto Aſcēſiōis dn̄i: Ser. II. bolus victus eſt. Exultauit em̄ diabolus qn̄ hominē primū ſeducendo deiecit in mortē. Seducendo primū hominē occidit: occiden do nouiſſimū primū de laqueis ꝑdidit. Fa­cta eſt ergo victoria dn̄i noſtri ieſu chriſti cū reſurrexit ⁊ aſcendit in cęlū: ⁊ impletū eſt qd̓ Apocꝭ. 5. audiſtis cū Apocalypſis legeret̉: Uicit leo de tribu iuda. Ipſe leo dictus eſt: ipſe agnꝰ occiſus eſt. Leo propter fortitudinē: agnus ꝓpter innocentiā. Leo quia inuictus: agn quia māſuetus. Et ipſe agnus occiſus mor te ſua vicit leonē qui circuit querēs quē de uoret. Dictus eſt em̄ diabolꝰ leo: feritate nō mut petri. 5. virtute. Apoſtolꝰ quippe ait petrus: Uigila­re vos oportet aduerſus temptatiōes: quia aduerſarius inquit veſter diabolꝰ circuit: q̨̄­rens quē deuoret. Sed quomō circuit dixit: Sicut leo rugiēs circuit q̨̄rens quē deuoret. Quis nō incurreret ī dentes leonis huiꝰ niſi viciſſet leo de tribu iuda? Contra leonē leo: contra lupū agnus. Exultauit diabolus qn̄ mortuus eſt chriſtus: et ipſa morte chriſti eſt diabolus victus: tanqͣꝫ in muſcipula eſcā ac­cepit. Gaudebat ad mortē: quaſi p̨̄poſitus morti. A quo gaudebat: inde illi tenſum eſt. Muſcipula diaboli crux dn̄i: eſca qua cape ret̉ mors domini. Et ecce ſurrexit dn̄s noſter ieſus chriſtus: Ubi eſt mors quę pependit ī ligno? Ubi eſt inſultatio iudęorū? Ubi eſt typus et ſuꝑbia: caput ante crucē agitantiū ⁊ dicentiū: Si filius dei eſt deſcendat de cru ttb 27. ce? Ecce plus fecit qͣꝫ illi inſultādo exigebāt. Plus em̄ eſt de ſepulchro reſurgere: qͣꝫ de li­g gno deſcēdere. Iam ꝟo quāta gloria eſt qd̓ Actꝭ. i. aſcendit in cęlū: qd̓ ſedet ad dexterā patris: arci. 16. ſed hoc oculis nō videmus: qꝛ nec pendentē in ligno vidimus. Totū hoc fide tenemus: oculis cordis intuemur. hodie em̄ ſicut au diſtis fratres: dn̄s ieſus chriſtus aſcendit in cęlum: aſcēdat cū illo ⁊ cor noſtrū. Audiam colꝫ. apoſtolū dicentē: Si cōſurrexiſtis cū chriſto quę ſurſum ſunt quęrite: vbi chriſtus eſt in dextera dei ſedens. Quę ſurſum ſunt ſapite non quę ſuꝑ terrā. Sicut em̄ ille aſcendit nec receſſit a nobis: ſic ⁊ nos cum illo ibi iam ſu mus: qͣꝫuis nondū in corpore noſtro factū ſit qd̓ promittit̉ nobis. Ille iam exaltatus eſt ſuꝑ cęlos. Neqꝫ em̄ ꝓpterea nob̓ deſperāda eſt ꝑfecta ⁊ angelica cęleſtis habitatio: qꝛ di­3on. 3. xit: Nemo aſcēdit ī cęlū niſi qͥ deſcēdit de cę­lo filiꝰ homīs qͥ eſt ī cęlo: ſꝫ hoc dictū ē ꝓpter vnitatē q̄ caput noſtrū eſt: et nos corpꝰ eiꝰ. Cum aſcendit in cęlū: nos ab illo nō ſepara­mur. Qui de cęlo deſcēdit: nō nobiſ inuidet cęlū: ſꝫ quodāmodo clamat: Mea membra eſtote ſi aſcendere vultis ī cęlū. In hoc ergo ipſi interim roboremur: in hoc votis omīb ęſtuemur. Hoc meditemur in terris: qd̓ com putamur in cęlis. Tunc exuituri carnē mor­talitatis: nunc exuamus animi vetuſtatem. Facile corpus leuabit̉ in alta cęloꝝ: ſi nō prę mat ſpiritū ſarcina peccatorū. In eodem feſto: Sermo II Sermo Aluator noſter dilectiſſimi frēs aſcē ꝯ ſ dit in cęlū. Nō ergo turbemur ī ter­ra. Ibi ſit mens: et hic erit requies. Aſcendamꝰ cum chriſto interim corde: cum dies eiꝰ ꝓmiſſus aduenerit: ſequemur ⁊ cor­pore. Scire tamē debemus fratres: quia ci chriſto nō aſcendit ſuꝑbia: nō auaricia: no­luxuria: nullū vitiū noſtrū aſcendit cū medi co nr̄o. Et ideo ſi poſt medicū deſideramus aſcendere: debemus vitia vel peccata depo­nere. Omnes em̄ quaſi quibuſdā cōpedib nos p̨̄munt: et peccatoꝝ nos retibus ligare cōtendūt: et ideo cū dei adiutorio ẜm qd̓ ait pſalmiſta: Dirūpamꝰ vincula eoꝝ: vt ſecuri Psͣ. 2. poſſimꝰ dicere dn̄o: Dirupiſti vincula mea: Psͣ. 115. tibi ſacrificabo hoſtiam laudis. Reſurrectio B domini ſpes nr̄a eſt: aſcēſio dn̄i glorificatio noſtra ē. Aſcēſiōis hodie ſolēnia celebramꝰ. Si ergo recte: ſi fideliter: ſi deuote: ſi ſancte: ſi pie aſcenſionē dn̄i celebramꝰ: aſcendamuſ cū illo: ⁊ ſurſum corda habeamꝰ. Aſcendē­tes autē nō extollamur: nec de noſtris quaſi de ꝓprijs meritis p̨̄ſumamus. Surſū auteꝫ corda habere debemꝰ ad dominū. Surſum em̄ cor ad dominū: nō ſuꝑbia vocat̉. Surſū autē cor ad dominū refugiū vocat̉. Uidete frēs magnū miraculū. Altus ē deus: erigis te: ⁊ fugit a te. Humilias te: ⁊ deſcēdit ad te­Quare hoc? Quia excelſus eſt ⁊ hūilia reſpi Psͣ. 137 cit ⁊ alta de longe cognoſcit. Hūilia de ꝓxi­mo reſpicit vt attollat: alta: id eſt ſuꝑba de lōge cognoſcit vt deprimat. Reſurrexit em̄ chriſtꝰ vt ſpem nobis daret: quia ſurgit hō qui morit̉: ne moriendo deſperaremꝰ: ⁊ vitā noſtrā ī morte finitā putaremꝰ: ſecuros nos fecit. Solliciti em̄ eramꝰ de ip̄a aīa: ⁊ ille no bis reſurgēdo de carnis reſurrectiōe fiduciā dedit. Crede gͦ vt mūderis. Prius te opor­tet credere: vt poſtea ꝑ fidē deum merearis