carne ꝑegit medicinā. Solā gͦ ex hoīe naſcēdi elegit iniuriā. Recedat a ſenſibꝰ nr̄is tamꝑiculoſa ꝑſuaſio. De nr̄o eſt qd̓ appendit: deſuo ē qd̓ donauit. Meū teſtor eſſe qd̓ ceciditvt meū ſit qd̓ reſurrexit. Meū teſtor eē qd̓ iacuit intra tumulū: vt meū ſit qd̓ aſcēdit ī ceElū. In illo itaqꝫ nr̄i generis corꝑe nos chriſtimors viuificauit: nos reſurrectio erexit: nosaſcēſio cōſecrauit. In illo noſtrę originis corpore cęleſtibꝰ regnis arrā nr̄ę conditiōis impoſuit. Elaboremꝰ gͦ chariſſimi vt quēadmodū dn̄s in hac die nr̄o cū corꝑe ad ſuꝑna cōſcēdit: ita nos poſt illū quō poſſumꝰ ſpe aſcēdamꝰ et corde ſequamur. Ipſo affectu parit̓⁊ ꝓfectu aſcēdamus poſt illū: et iā ꝑ vitia acpaſſiōes nr̄as: ſi vtiqꝫ vnuſqͥſqꝫ noſtrū ſubdere eas ſibi ſtudeat: ac ſuꝑ eas ſtare cōſueſcat: ex ipſis ſibi gradū conſtruit: quo poſſitad ſuꝑiora cōſcendere. Eleuabūt nos ſi fuerint infra nos. De vitijs nr̄is ſcalā nobis facimꝰ: ſi vitia ip̄a calcamꝰ. Nā cū bonitatꝭ auctore nō aſcēdit malicia: nec cū filio virginislibido atqꝫ luxuria. Nō inquā aſcendūt vitia poſt virtutū parentē: peccata poſt iuſtū:nec infirmitateſ ac morbi poſſūt ire pꝰ medicū. Igit̉ ſi intrare ip̄iꝰ medici regnū volumꝰ:pͥus vulnera nr̄a curemꝰ. Ordinemꝰ ⁊ cuſtodiamꝰ ī nob̓ ſtatū vtriuſqꝫ ſubſtātię: ne animā nobiliorē vtiqꝫ homīs portionē tartaropars deuoluat inferior: ſꝫ ſecū potiꝰ cęlo ſanctificatū corpꝰ acqͥrat natura glorioſior: ipſoadiuuāte qͥ viuit ⁊ regnat in ſęcula ſęculoꝝ.VermoIn eodem feſto: Sermo IIIIxxviiScenſiōis dn̄i nr̄i ieſu chriſti ſanctaet ſolēnis dies hodie illuxit: exultemus ⁊ iocūdemur ī eo. Chriſtꝰ deſcēdit: inferiora patuerūt. Chriſtꝰ aſcēdit: ſuꝑiora claruerūt. Chriſtꝰ in ſepulchro: mētianicuſtodes. Chriſtꝰ in inferno: viſitent̉ qͥeſcentes. Chriſtꝰ in cęlo: credāt oēs gentes. Ipſegͦ debet eſſe auctor nr̄i ſermonis: qͥ eſt largitor noſtrę ſalutis. Nā de quo aliqͥd loqͣmurvobis: niſi de illo qͥ mō ex euāgelio loq̄bat̉omībꝰ nobis? Aſcēſurꝰ em̄ ad patrē: dicebatpſcptis ſuis hhec ſocutꝰ ſū vobio: cū adhueſſem vobiſcū. Paraclitꝰ aūt ſpūſſanctꝰ quēmittet pat̓ in noīe meo: ille vos docebit oīa:⁊ cōmonebit vos oīa quęcūqꝫ dixi. Non tubet̉ cor veſtrū neqꝫ formidet. Audiſtis quiadixi vobis: vado ad patrē meū: qꝛ pr̄ maiorSer. C. LXXVII. C. LXXVIII. In eodē fe. ſer. IIIIVme ē. Aſcenſuꝝ em̄ ſe dixit ad patrē: ⁊ cōtriſtati ſūt diſcipl̓i: ꝙ eos corporali forma deſereret: ⁊ ait illis: Quia dixi vob̓: vado ad patrē: triſticia īpleuit cor veſtrū: Si diligeretis Ubi. sͣ.me gauderetis vtiqꝫ qꝛ vado ad patrem: qꝛpat̓ maior me eſt: hoc eſt ſi diceret: ideo ſubtraho vr̄is oculis iſtā ſerui formā in qͣ pr̄ maior me eſt: vt ab oculis carnis ſerui forma remota dn̄m ſpiritalit̓ videre poſſitis. Ergo etꝓpter verā formā ſerui quā ſuſceperat verūdixit: Pat̓ maior me eſt: qꝛ vtiqꝫ homīe maior ē deꝰ: Et ꝓpter verā formā dei in qͣ ꝑmanet cū patre verū dixit: Ego ⁊ pater vnū ſu Ioh̓. 10.mus. Aſcēdit gͦ ad patrē ꝑ id qd̓ hō erat: ſed Bmāſit in patre ꝑ id qd̓ deꝰ erat: qꝛ in carne adnos ꝓceſſit: ⁊ a pr̄e nō receſſit. Aſcēdit inqͣꝫad patrē verbū qd̓ caro factū eſt vt habita Ioh̓. i.ret ī nobis: ⁊ ſuā p̨̄ſentiā repromiſit dicens:Ecce ego vobiſcū ſū oībꝰ diebꝰ vſqꝫ ad cōſū Matth̓. 28.mationē ſęculi. Scd̓m formā ſerui dic̄ de illoiohānes apl̓us: Ipſe ē verus deꝰ: ⁊ vita ęterna. Scd̓m dei formā dicit de illo apl̓us paulus: Qui cū in forma dei eſſet: nō rapinā ar Phil̓.2.bitratꝰ eſt eſſe ſe ęqualē deo: ſed ſemetipſuꝫexinaniuit formā ſerui accipiens. Scd̓m formā dei ipſe de ſe loquit̉: Ego ⁊ pater vnū ſu Ioh̓. 10.mus: ẜm formā dicit: Triſtis ē aīa mea vſqꝫ Matth̓. 26.mortem. Unde illa fiducia: vn̄ iſta formido?Illa vtiqꝫ vox ex ꝓprietate ſubſtātię: iſta ꝟoex ꝑticipatiōe infirmitatis aſſumpte. Hęc gͦchariſſimi prudēter intelligētes de ſcripturꝭſanctis: dū legimꝰ diſcernamꝰ: ſed dū diſcernimꝰ ne fortaſſe erremus: intellectū ab ipſodn̄o poſtulemus: cui eſt honor ⁊ gloria in ſęcula ſęculorum: Amen.SermoIn eodem feſto: SermoC. LXXVIII.Scenſionis ergo dn̄icę inclytū et re Aa gale myſteriū ꝙ chriſtus terrā leuauit ad cęlū. Canit etiā totꝰ mūdus ⁊feſtꝭ agit gaudijs triūphos dn̄i ſui: qꝛ erexit Ps. u12.a terra inopē et de ſtercore exaltauit pauperē: eūqꝫ leuauit ad patrē. Quiſ igit̉ illuc pōtaſcēdere: ⁊ aereos dęmones tranſire: niſi illeſolus qui peccatū nō potuit hr̄e? Crux gͦ illanō obfuit ſed ꝓfuit: qꝛ ⁊ nobis chriſtꝰ vicit:⁊ ille in ea ſuꝑari nō potuit. Non ſepulchra:nō inferi victricē domuere carnem: expēditdeꝰ ꝓ homīe qd̓ decreuerat: ⁊ rapuit quē volebat. Uidentes hͦ p̨̄ſentes apl̓i: ⁊ paulatimſemetip̄m ad ſuꝑna tollentē: pectore pauidi:mente cōfuſi: oculis trepidi cōſequunt̉: doy 2