Seite
quia ſeparatur a corꝑe anima et ẜm partes. ſed hoc ex parte materie non ex parte forme ſcꝫ aīe ratōnalis que poſt corruptōꝫ hoīs manet īcor­rupta. Aīalia aūt bruta et plāte et oīa corꝑa mi xta corrumpūt̉. et ẜm totū et ẜm ꝑtes et ex par­te materie que formaꝫ amittit ⁊ ex parte forme que actu nō manet. et ſic nullo mō hn̄t ordinem ad incorruptōem. Vnde in illa innouatōe non manebunt. Item tercia ratō innouatōis elemē torum et mundi eſt: qꝛ in nouiſſimo die xp̄s vē turus eſt adiudicium in claritate ineſtimabili. Et qꝛ vt dicit Iob. xv. Celi non ſunt mundi ī conſpectu eius oportet vt mundēt̉ ab oī macu­la corruptiōis quā ꝯtraxerunt a peccatoribꝰ vt mundi appareant in conſpectu iudicis. Si celi et elementa que rōem non habēt ſic purgabun tur que et nec vitā habent et ſic p̄parabuntur in occurſum iuſti iudicis vt ne aliquid macule in eis appareat in quo diſplicere pn̄t magno iudici xp̄o. O multo magis nos oportet purgari ab omni macula peccatoꝝ ne in aduentu iudicis in ueniantur immundi. De quo bern. Qn̄ arde­bit celum et terra. vbi apparebunt impij: adul teri ebrioſi quid infelices dicturi ſunt qͥ totiens admoniti reperiuntur imꝑati. M Nunc vero videndum eſt de mortuorū reſurrectione. que etiam precedit aduentum xp̄i ad iudicium. De qua reſurrectōe di. ſan. tho. ſuper qͣrto ſe tentiarū. diſ. xliij. q. i. in reſponſione principali ad queſtiunculam ſcd̓am. Qm̄ vltimus finis quem etiā naturaliter hoīes deſiderāt eſt eter­na beatitudo. et hanc in hac vita hoīes conſeqͥ non valebunt. Ideo neceſſe eſt ponere aliā vi­tam ſcꝫ perpetuā in qua hoīes ſuā vltimā per­fectōem conſequant̉. Quā etiam reuera conſe qui non pn̄t niſi prius moriātur corꝑalit̉. opor tet ergo hoīes prius mori an̄qͣꝫ reſurgent. De quo ſan. tho. vbi ſupra. q. iiij. Ante reſurrectō nem mori conuenit ſcd̓m ordinem nature. nam ſicut humana natura ex peccato primi parentis in defectum neceſſitatis moriendi deuenit non erit reditus ad immortalitatē niſi morte mediā te. Nam vt ſcribitur. viij. phiſicoꝝ. Motꝰ celi eſt cauſa vite omnibus inferioribꝰ rebꝰ. ſic mo tus cordis totius corporis quedam vita eſt. ſi­cut autem ceſſante motu cordis omīa membra mortificantur. ita ceſſante motu celi nō poteſt aliquod viuum remanere in illa vita que ex īflu entia illius motus ꝯſeruatur. Etiā cōuenit di uine iuſticie que humanā naturā ꝓ peccato pͥmi parentis damnauit. vt omnes qui ab eo origi­nem ducerent infectiōem peccati originalis con traherent: et ꝑ conſequēs mortis debitores ex iſterent. Iuxta illud Ro. v. Per vnū hoīem peccatū intrauit in orbem et per peccatuꝫ mors in omnes per tranſit. ergo oēs homīes neceſſe eſt mori anteqͣꝫ reſurgant. De quo apl̓s ad he­bre. ix. Statutum eſt omni homī ſemel mori. N Sed diceres. Quid vult hoc ꝟbū apl̓i i. ad theſſa. iiij. Deinde nos qui viuimus qͥ re ſidui ſumus in aduentu dn̄i non p̄ueniemꝰ eos qui dormierunt. Ibi aliqui dixerunt ꝙ xp̄o ve­niente ad iudicium aliqui reꝑiuntur viui: qui et ſine morte tranſferantur ad ſtatū immortalita tis. ſed hoc non eſt verum: vt habetur. ij. Re gum. xiiij. Omnes morimur. Alij dixerūt ꝙ il li qui in aduentu xp̄i ad iudicium viui reperient̉ in raptū illo obuiando xp̄o in aera ſubito moriā tur et ſtatim reſurgant: nec eſt hoc tenendum Quia vt predixi ignis conflagratōis purgans elementa incinerabit corpora mixta ex elemētis qui ignis precedet aduentum xp̄i ad iudicium. Et ſic nulli homīes reperient̉ viui qui obuiēt criſto venienti niſi prius ſuſcitentur per criſtū Iuxta illud apoſtoli. i. ad Cor. xv. Sicut ī a­dam omnes moriuntur ita et in xp̄o omnes vi­uificabuntur. Et hec eſt ſententia lire. ꝙ ſicut omnes morient̉ qui viuunt: ſic omnes ſiml̓ re­ſurgent qui mortui ſunt. vt dicit apl̓s. oēs qui dem reſurgemus ſcꝫ boni et mali in momento in ictu oculi. ſed differenter qꝛ non oēs immu­tabimur ſcꝫ ad beatitudinis gloriam ſed ſolum electi reſurgent in corporibꝰ glorificatis: ſꝫ pec catores in ſuis groſſis corporibꝰ ſuꝑ terra ma­nebunt. O Sed diceres quomō poteſt hͦ fieri ꝙ mali in groſſis corporibus tā cito ī ictu oculi ab omnibus partibus mundi ſcꝫ ab orien te occidente: meridie et ſeptē trione pn̄t venire ad iudicium. Ad hoc reſpondet ſanctus Tho­mas de aquino. ꝙ mali per angelos dei porta­buntur ad iudiciuꝫ: ſicut abacuc portabatur ab angelo de iudea in babiloniam ad lacū leonum Item reſurrectō ſit in eiſdem mēbris et corpo­ribus que prius habebāt. Iuxta illd̓ Iob. xix. In carne mea videbo deum ſaluatorem meum Vbi dicit Grego. Dici reſurrectō non pōt ni ſi anima ad idem corpus redeat. nam reſurre­ctio eſt iterata ſurrectō. Eiuſdem em̄ eſt reſur­