Seite
Sermo Sic veniet quēadmodū vidiſtis eum. Aliqͥ ꝟo media nocte. ẜm illud mat. xxv. Media nocte clamor factus eſt ⁊cͣ. Et ſic ꝓ hoc tempore iud̓i dicunt ꝙ in egipto angelus ꝑcuſſit primogeni­ta et filij iſrael liberati ſunt. Exod̓. xij. Aliqui vero ꝙ mane. psͣ. Mane aſtabo tibi et videbo psͣ. v. Sed nullū illorū reor certum. mar. xiij De die aūt illa vel hora nemo ſcit neqꝫ angeli ī celo neqꝫ filius in humanitate niſi pater. Ac. i. Non eſt veſtrū noſſe tꝑa vl̓ momenta q̄ pater poſuit in ſua poteſtate. Vbi di. ſan. thomas ī iiij. ſcripti. di. xliij. q. iiij. ꝙ ſicut di. aug. in li. lxxx. q. Etas vltima humani generis que inci­pit ab aduentu domī vſqꝫ ad finem ſeculi quibꝰ generatōnibus ꝯputetur incertum eſt. ſic etiaꝫ ſenectus que eſt vltima etas hoīs cū qn̄qꝫ ſola tm̄ teneat temporis qͣꝫtum relique oēs. Huius ratō eſt. qꝛ determinatus numerus futuri tēꝑis ſciri non pōt niſi per reuelatōꝫ vel ꝑ naturaleꝫ ratōꝫ. tempus aūt qd̓ erit vſqꝫ ad reſurrectōeꝫ numerari non pōt naturali rōne. qꝛ ſiml̓erit re­ſurrectō et finis motus celi: ex motu aūt celi nō pōt cognoſci finis eius cum ſit circularis. ⁊ ẜm naturam poſſit imꝑpetuum durare. Sil̓r nec ꝑ reuelatōem haberi pōt. iō vt oēs ſꝑ ſint ſoliciti et preparati ad xp̄o occurrenduꝫ. Et ꝓpt̓ hoc apl̓is etiam de hoc querentibus rn̄dit. vt ſupra Act. i. Non eſt veſtrū ⁊cͣ. In quo vt aug. di­xviij. de ciuitate dei. Oīm de hac re calcantiuꝫ digitos reſoluit et quieſcere iubet. quod eī apo­ſtolis querentibus noluit indicare nec alijs re­uelabit. omnes em̄ qͥ predictū tꝑus numerare voluerunt: hucuſqꝫ falſi loqui ſunt inuēti Nō em̄ expedit ſcire homībus. Ideo augu. Sa briter diem aduentus ſui dn̄s latere voluit: vt ſꝑ ſic deberemus viuere ac ſi ſꝑ deberemus iu dicari vt ſemper timeamus deū. Quia ſcribit̉ Deutro. xxxij. Iuxta eſt dies perditiōis et ad eſſe feſtinant tempora. Qua ꝓpter dicit Salua tor math. xxiiij. Vigilate fratres quia neſcitis qua hora dn̄s veſter venturus ſit. Vbi augu­in ſermone. xxi. ſuper matheum Nemo querat nouiſſimum diē qn̄ venturus ſit. ſed vigilemꝰ omnes bn̄ viuendo. ne nouiſſima dies non īue­niat imparatos. qualis quiſqꝫ em̄ hinc exierit ī ſuo nouiſſimo die id eſt morte. talis in iudicio apparebit. Ideo Gre. Anullo ſcit̉ dies nouiſ ſima. id eſt eſt incerta vt ſemper ſit ſuſpecta. iō media nocte exponitur per magiſtrū in. iiij. ſen ten. di. xliij..i. nullo ſciente.ſ. cum valde obſcu­rum erit idē occultum. qꝛ vt ait augu. Media nocte nō ꝓ hora tꝑis. Sed dum non ſperatur tunc veniet dies nouiſſima. Scd̓o ad iudiciuꝫ iuſticie eſt xp̄s inuitatus a patribꝰ vt fecit dauid rex et ꝓpheta grauipendens iniurias ſibi ab in imicis ſuis illatas ſciens in ſpiritu dn̄m dixiſſe Deutro. xxxij. Mea eſt vltō et ego retribuaꝫ eis in tꝑe Iſtud iudicium ſepe inuocat in pſal̓. dicens. Iudica iudiciū meū et redime me pſal̓. cxviij. et pſal̓. xxxiiij. Expugna impugnantes me apprehende arma et ſcutū: et exurge in adiu torium mihi. Et psͣ. cxviij. Qm̄ multi ſunt qͥ per ſecuntur me et tribulant me. ſcꝫ dyabolus et ꝓpria caro. Et ideo in psͣ. xlij. dicit. Iudica ergo me dn̄e et diſcerne cauſam meā de gēte nō ſancta ab hoīe iniquo et doloſo.i. carnis mee deſiderio eripe me. qꝛ caro ſepe decipere me et attrahere ad peccatū attentat. Eripe inſuꝑ me ab hoīe malo.i. a meipſo. nam quocūqꝫ me di­uerto ibi vicia mea. vt di. Hugo in li. de bono ꝯſcientie me ſequunt̉. et vbicunqꝫ vado conſci entia mea non me deſerit: ſed cū vbiqꝫ preſens aſſit qd̓ facio ſcribit. Iō inquit ꝓpheta regius psͣ. xxxiiij. Exurge dn̄e et intende iudicio meo ſcꝫ quod ego facio de me ne diiudicer.i. damnem a te. psͣ. cxlv. Qm̄ tu es dn̄s faciēs iudiciuꝫ oī bus iniuriam patientibus. Et psͣ. lviij. Intē de ergo ad viſitandas omēs in extremo iudicō generali quo ſpēali ſigillatim ſingulos nūc viſi tas tam in vita qͣꝫ in morte: et oēs gētes.i. taꝫ fideles qͣꝫ infideles. tam diuites qͣꝫ pauꝑes. tā clericos qͣꝫ laicos. Et quos inueneris ſubdito­et ſeruos male vixiſſe. et p̄latos et dn̄os male p̄ fuiſſe et inſtruxiſſe non miſerearis oībus et ſpe cialiter hijs qui nunc tuam nō faciunt volunta tem nec affectant miſericordiam. Vn̄ hij ſunt qui miſericordiā dei non affectāt ſcd̓m Criſo. quieui in peccatis ꝑmanēt: et alios nequiter vi uere permittunt. Etiam non miſerearis oībus qui operantur iniquitatem quaſi di. licet tu deꝰ et dn̄s p̄latos negligentes ꝓpter ſubditorū vt cia punias. Ezechielis. iij. Ego ſanguinē eo­rum de manu tua requiram. non tamen ſubditi immunes erunt a pena. quia Ezech. xviij. Ani ma que peccauerit ip̄a morietur. Itē dn̄e nō mi ſerearis omībus quicunqꝫ ſunt quin punias in p̄ſenti. Bonum em̄ ſic eſt non miſereri. qꝛ me­lius eſt vt deus quempiam hic pro ſuis delitijs