Seite
lx. inſtabile ē Ecce falſitas. Io. Aug. ī ẜmōe dn̄i in mōte O mūde īmūde qͣꝫtos decepiſti qͣꝫ ml̓ tos ſeduxiſti. ber. O ſeculū neqͣꝫ ita nos facis tuos amicos vt cōſtituas nos dei inimicos fa­lax et falſus eſt mūdꝰ. exteriꝰ aureꝰ. interiꝰ lu­teꝰ. D Quartus circūitus ſiue quarta ꝯſideratio ē. qꝛ omīa trāſitoria. de qͦ. i. Ioh̓. ij. Tranſit mūdus et ꝯcū. eiꝰ. dic̄ Ber. vbi ſunt amotores mūdi qͥ an̄ tꝑa fuerūt. vbi riſus vbi iactātia. vbi inanis gla qͥd ex eis remāſit niſi cineres et ꝟmes. psͣ. lxxvij. defecerūt ī va. die­eoꝝ. Ber̄. vbi ſunt qͥ theſaurizauer̄t auꝝ ⁊ ar­gentū in auibꝰ celi ludunt deſcēder̄t ⁊ alij ī lo­cū eorū ſurrexer̄t. ſꝫ heu hͦ noluerūt ꝯgnoſce­re ſic̄ nec nos nūc ꝯgnoſcere volumus. ibi dicēt illd̓ Sap̄. v. Gemētes p̄ auguſtia ſpūs intraſe pn̄iā agentes. Quid nobis ꝓfuit ſuꝑbia aut diuitiarū iactancia qͥd ꝯtulit nobis trāſierūt oīa illa velut vmbra et tāqͣꝫ nauis p̄currēs q̄ ꝑ tranſit fluctuātē aquā cuius cū p̄terierit nō eſt inuenire veſtigiuꝫ neqꝫ ſemitā carine illius in fluctibus Idcirco mūdus depingit̉ ſub forma rote volubilis qꝛ hodie diues cras pauꝑ hodie ſanꝰ cras infirmus erit. Et hͦ ē qd̓ dic̄ bohe. li. ij. de ꝯſo. ꝓſa. i. Mūdus d̓r area fortune. inqͥt em̄ Equo aīo tollerare oꝑtet qͥcqͥd ītra fortu ne areā gerit̉ cū ſemel iugo eiꝰ colla ſubmiſerꝭ. Et ibidē ꝓſa. iij. Ludimus ꝯtinuo rotā volu­bili orbe ꝟſamꝰ infima ſummis ſūma infimis mutare gaudemus. gͦ nō ē ꝯfidēdū ī ea. Iō. i. Thi. iij. diuitibꝰ hꝰ ſcl̓i p̄cipe n̄ ſublīe ſape ne­qꝫ ſpe. in in. di. alias dicet̉ eis illud Iſa. xxxvi. Cōfidis ſuꝑ baculū arūdineū ꝯfractuꝫ. E Quintus circūitus ſiue qͥnta cōſideratō. qꝛ ē penalitatibus ꝑmixta. Vn̄ gre. Deſpiciēdus eſt mūdus etiā ſi nob̓ blādiret̉ et rebus ꝓſperꝭ demulcerēt. ſed qꝛ tot flagell̓ deprimit. tot ad­uerſitatibus flagellat. tot dolores quottidie in gemīat. qͥd aliud niſi vt non diligat̉ clamat. qꝛ nulla ꝟa leticia neqꝫ ſecura cōſolatio reꝑit̉ in eo. Inno. in li. de vili. hu. ꝯdi. dic̄ Quis vnquā vnicā diem in ſua delectatione duxit iocūdam quē in aliqua ꝑte diei rō cōſcīe vel impetꝰ ire. vl̓ motus cōcupīe nō cōturbet. aut liuor īuidie aūt ardor auaricie aut repētinū diffortunum ſꝑ em̄ inanē leticiā triſticia repētina ſuccedit ī cipit a gaudio et deſinit ī merore. ita ꝙ īpleat̉ illud ꝓuer. xiiij. Riſus dolore miſcebit̉ et ex gau. li. oc. hͦ ſolomō exꝑtus inquit Ecc̄s.i. vi di cūcta q̄ ſub ſole fiūt. et ecce vni. va. et aſ. ſpi rit. et ſtatim. c. ſequen. Ecc̄s. ij. Dixi ergo. in corde meo vadā et afluā delicijs et fruar boniſ magnificaui oꝑa mea. edificaui mihi domus plantaui vineas. feci ortos et pomeria et cōſeni ea cuncti generis arboribus et extruxi mihi pi ſcinas aquaꝝ vt irrigarē ſiluaꝫ lignoꝝ germi­nātiū poſſedi ẜuos et ancillas ml̓tāqꝫ familiaꝫ coaceruaui mihi aurū et argētuꝫ et ſubſtātias regū et ꝓuinciaꝝ. feci mihi cātores et cātatri­ces et delitias filioꝝ hoīm. poſt pauca oīa q̄ d̓ ſiderauer̄t ocl̓i mei non negaui eis nec ꝓhibui cor meū qui oī voluptate frueret̉. cūqꝫ me ꝯuer tiſſeꝫ ad vniuerſa oꝑa q̄ fecer̄t manꝰ mee et la­bores in qͥbus fruſtra ſudauerā vidi in oībus vanitatē et afflictōeꝫ animi et nichil ꝑmanere ſub ſole. et dic̄ ibidē. riſuꝫ te putaui errorē. et gaudio dixi quid fruſtra me decipis Ber̄. Nō ē ꝟior miſeria qͣꝫ mūdi leticia. Iō psͣ. iiij. qͣſi ad mirās inqͥt. Fili hoīm vt quid di. va. ⁊ qͣri. mē. F Sextus circūitus ſiue ꝯſideratō eſt remu neratio mala. ꝓ oībus em̄ ẜuitijs nihil ſinit de portare. Ber̄. mūdus inexorabilē ꝯſtituit iani­torem nihil deportare ſinit. dicit em̄ psͣ. lxxv. Dormier̄t ſomnū.ſ. et nihil inue. viri. di. ī ma. ſ. Et iteꝝ psͣ. xlviij. Ne timueris cuꝫ di. fac. fu. hō et cū mul. fue. gl̓a do. e. qm̄ cū interierit nō fumet omīa neqꝫ des. cuꝫ eo gl̓a eiꝰ. Et da to ꝙ in oībus delicijs. et vanitatibꝰ ꝯſumpſe­rit dies ſuos et ad mod̓ cedri libani in gl̓a ⁊ ho­nore iuxta oēꝫ mūdi cōcupīam vixerit qͥd reci piet ꝓ p̄cio. nā iuxta vulgare ꝓuerbiū p̄ciū mū di eſt ſonꝰ cāpane. psͣ. ix. ꝑijt memoria ē. cuꝫ ſo. Exēplū quo ad ſextū circūituꝫ legit̉ d̓ quodā maxīo ſoldano inter ſaracenos qui dū mori de buit fec̄ ſibi apportari ſudariuꝫ ſuū et illo ap­pēſo in lācea fec̄ ꝑ oēs deferri plateas ⁊ p̄conis voce clamari. ecce ſoldanuꝫ in oībus ſuis diui­iijs. ſic etiā legit̉ de quodā duce lotaringie qui cū eſſet ī extremis reſpiciēs domꝰ ſuas ⁊ pala cia dixit. o dn̄e deꝰ qͣꝫ ꝯtēnēdꝰ ē iſte mūdꝰ. ego qͥ tot palacia hūi et domos ⁊ ī tot locis hoſpitari potui. neſcio qͥs me hac nocte hoſpicio recipiet nec vbi hoſpitari debeo ſtultꝰ qui laborat ⁊ nō hꝫ ſꝑare p̄ciū. ſic amatores md̓i ꝓ nihilo labo rāt vl̓ qͣſi ꝓ merito ꝑuo et eterna mercede ſe pͥ­uāt G Septīa ꝯſideratō ſiue circūitus ē dānatio eterna. de quo Ioh̓. xxi. Tenēt tympa nū et citharā et gaudēt ad ſonitū organi. ducūt in bonis dies ſuos. et ī puncto ad infernū deſcē dūt implebit̉ em̄ in eis illud. i. Macha. ix. Cō uerſe ſunt nuptie eorum in luctum. vox muſi­corum eoruꝫ in lamentū. Grego. nemo pōt hic