Seite
Sermo gaudere cū ſeculo et ibi regnare cū xp̄o pn̄tia gaudia ſequūtur eterna lamenta. affirmat hoc idē ſnīa ſaluatoris. Lu. vi. d. ve vobis qͥ hic ri detis qm̄ lugebitis et flebitis Ecce qͣꝫ a ꝑte ſal­uator mūdano maledic̄ gaudio Iō Aug. Gau dia mundi ſunt venena diaboli. Criſo. Miſer eſt mūdus miſerrimi qui eū ſequūtur. ſꝑ mūda na oꝑa excluſerunt hominē ab eterna vita. Si ergo amatores mūdi diligenter hoc aduerterēt abſqꝫ dubio mūdus in eoꝝ cordibꝰ totꝰ corrue ret H Sed d. circa p̄dicta audio ꝙ ꝑiculo ſuꝫ eſt gaudiū mūdi et perducit hoīem ad eter nā dānationē. an ſemꝑ vel qd̓libet gaudiū mū di ſit dānabile vel aliqn̄ et aliqn̄ non. Rn̄detur gaudiū mūdi pōt cōſiderari dupliciter. Pri­mo rōne obiecti vt qn̄ quis letat̉ de illo qd̓ d̓ ſe eſt malū ⁊ vicioſum mortale vel trahēs ad mor tem tale eſt peccatū vt hi de quibꝰ ꝓuer. ij. letā tur cum malefecerint et exultāt in rebus peſſi mis. ſicut faciūt qͣꝫ maxime hi qui exultāt et ia­ctāt ſe de ſceleribꝰ ꝑpetratis. Poeta Duplici ter peccat qui ſe de crimine iactat vel gaudent de illo de quo potius dolere deberēt.ſ. de quo libet mortali peccato. tūc ſꝑ eſt mortale ſi fit cū ꝓpoſito et excludit a vita eterna. Eccī. xix. qui iocūdat̉ in malicia denotabit̉.i. delibitur de li­bro vite. psͣ. li. Quid gl̓aris ī malicia. Et ſub dit ꝓpterea deꝰ deſtruat te in finē euellet ⁊ emi grabit te d̓ tabernaculo tuo et radicē tuā de ter ra viuentiū. I Scd̓o cōſiderat̉ rōe ꝓxi mi qꝛ eſt ei in nocumētū vel cōtemtū ꝑ deriſuꝫ vnde plerūqꝫ ad iram incitat̉ et maledicit Et hoc ſepius cōtingit ⁊ multipliciter. Et hoc īte rū eſt damnabile. qꝛ eſt contra caritatē ꝓximi Tho. iiij. Qd̓ ab alio oderꝭ tibi fieri vide ne tu aliqn̄ alieri facias. Eccī. xxxi. Intellige q̄ ſunt ꝓximi tui ex teip̄o. ⁊ dato ꝙ nō facias ei dānū ſed ſolū in cōtēptuꝫ et deriſum moliaris quod illi obuerſat̉ et ꝓuoces per hoc eū ad iraſcen­dum et maledicendū. Regula iuris Quod qͥſ per alium facit per ſe videtur feciſſe. Etiā qui dat occaſionē damni per ſe damnū feciſſe repu­tatur. Etiaꝫ ſi notabiliter ſcandaliſat ꝑ hmōi gaudium ꝓximū peccat mortaliter. Mat. xvi. ij. De homini per quem ſcandalū venit B Tertio cōſideratur rōne finis vt ſi ordinetur in malū finē aut magnā et inordinatā habeat. placentiam in hoc gaudio. tunc iteꝝ ꝓ mortali reputatur. quia dicit Aug. et habetur in can̄. di. xxv. c. vnū.§. criminis. Nullū pctm̄ adeo veniale eſt qd̓ non fiat criminale. id eſt crimina le dum placet. intellige eque deo vl̓ ſupra deū nā qͣꝫto maior eſt delectatio. tāto forcior erit cru­ciatio. De quo. Apoca. xviij. qͣꝫtuꝫ glorificauit ſe et in delicijs fuit tātum date illi tormentū et luctuꝫ. Pōt tamē mūdanū gaudiū ita exer­ceri ꝙ nō fiat ibi aliquid ꝯͣ dei et ꝓximi chari tatē. et ſic eſt veniale vt dicit ſanc. Tho. qꝛ dig­nū venia. Etiā poſſet qͥs letari aut aliquā va­nitatē exercere vt aliquē triſtem releuaret. vel etiā ſeip̄m ad modicū recrearet. et ſic bonū ē ⁊ li­citū. vnde Ariſt. in ethicis. Hō indiget aliqua li recreatōne ꝓpter multos labores. ſic̄ ꝓuer. xvij. Animus gaudēs etatē floridā facit ſpūs triſtis exiccat oſſa. Sed quō poſſum reſtringere animuꝫ meum vt nō delectet̉ tm̄ in hoc ſeculo. Rn̄det̉ per tria etiam hoc fieri pōt Primo debemꝰ meditari vbi ſumꝰ. qꝛ in ho­ſeculo et in loco periculoſo. Aug. de cōflictu vi ciorū. dic in corde tuo. vnde venit tibi cā tante leticie. nunquid iam diabolū viciſti et inferni portas euaſiſti. et de exilio ad pr̄iam deueniſti aut de tua electione ſecuritatē accepiſti forte in obliuionē venit id quod dicit̉ Ioh̓. xvi. mūdus quidē gaudebit. vos autē cōtriſtabi mini aut a memoria receſſit quod dicit̉ luce. vi. De vob̓ qui ri.n. quia lu. et fle. neſcitis qꝛ poſitieſtis in valle lacrimaꝝ. psͣ. lxxxiij. in valle lacrimaꝝ in loco quem poſuit. Aug. Reuera in valle lacri­marum. quia ſumꝰ in hoc mūdo tanqͣꝫ in exilio quo fine cōcludamus neſcimus. vndiqꝫ miſeriā videmus. ſi ſurſum deuꝫ quem offendimus. ſi deorſum terrā vbi putreſcere debemꝰ. Si ad dexteraꝫ ꝓſperitatē que ſi arridet nobis neſci mus an deus nos illa hic remunerari velit. ⁊ ꝑ hoc eternis cruciatibꝰ abdicari. Si ad ſiniſtrā aduerſitates reſpicis et neſcis ſi qn̄ te cōprehē­dant. vbi et ſi cōprehenſus fueris iterū neſcis in quem vergāt exitum. ne fortaſſis hic incipiant in eternuꝫ durature. Si et item retroſpexeris quid aliud qͣꝫ tempus preteritum neglectuꝫ et ſine fructu deductuꝫ perpendes. De quo ber̄. Om̄e tempꝰ impenſuꝫ queret̉ a te qualiter ſit expenſuꝫ Si qd̓ preſto eſt momētaneū hoc ⁊ ſi ne ſtatu atqꝫ ocius tranſiturum ingemiſces. Si vero anteſpexeris nunquid quod ſupereſi futurum tempus viam quidē ad mortis metā certiſſimā. ſed qn̄ illā viator aut quomodo attin