Seite
Sermo ria dicens. Si ego glorifico meip̄m gl̓ia mea nihil eſt ſcꝫ in reputatōe vr̄a Eſt pater meuſ qui glorificat me. Ioh̓. i. Vidimus gl̓iam eiꝰ quaſi vnigeniti a patre. Et act. iij. Deus pa­trum nr̄oꝝ gl̓ificauit filium ſuuꝫ ih̓m Quē vos diciti qꝛ deus nr̄ eſt ⁊ nō ꝯgnouiſtis eum ꝑ fidem ſcꝫ et caritatē. Cheofilus. Si patrem noſcerent filiū venerarent̉. Ego autem noui eum. Et ſi dixero qꝛ nō ſcio eum ero ſil̓is vo­bis mendax. Criẜ. Sicut dicitꝭ vos eum ſci­re et mentimini. Sic et ego ſi dicereꝫ eum me­neſcire mentirer. ſed ego ſcio eum et ſermoneꝫ eius ſeruo.i. voluntatē eius impleo. i. Ioh̓. ij. Qui dicit ſe noſce deum et mandata eius nō cuſtodit mendax eſt. et in hoc veritas nō eſt. N Tunc ꝓbat ſe maiorē abraham dicens. Abraham pater veſter exultauit vt viderꝫ di­em meum ſcꝫ natiuitatis tꝑalis vidit et gaui­ſus eſt. aug. Vidit.i. ꝯgnouit xp̄m in ſpiritu ex ſuo ſemine naſciturum. Etiā dicit̉ quidam doctor ꝙ xp̄s loquebat̉ hec verba poſt collati onem iohānis baptiſte qui abraham in limbo ex iſtenti ad quē deſcendit xp̄m veniſſe indica uit. et vidit.i. ꝯgnouit et gauiſus eſt ſcꝫ de ꝓ­xima redemptōe ſui et ſuoꝝ. Sed iudei intel ligentes hoc de uiſu corꝑali dixerunt. Quin­quaginta annos nōdum hebes et abrahaꝫ vi diſti. q. d. tot anni iam elepſi ſunt poſt morteꝫ abrahe ſcꝫ duo milia annoꝝ ꝙ imdoſſibile eſt te abraham vidiſſe Sed ecce vt p̄dictū eſt ma­licia eoꝝ impediuit eos ꝙ non recte audierūt verba nec recte reſumere illa potuerunt. non enim dixit hieſus ꝙ ipſe vidiſſet abraham. ſed abrahā vidit diē meū et gauiſus eſt. Ipſi autem ex ira ꝑuerterūt dicentes. Quiquagī ta annos nondū habes ⁊cͣ. Ideo ut vera ſe di­xiſſe on̄dat dat eis intelligere deitatem dicēs. Amen amē dico vobis an̄qͣꝫ abrahā fieret ego ſum. hic manifeſte rn̄dit ad ſcd̓am q̄ſtionem.ſ. cū interrogauerūt. Nūquid tu maior es pr̄e nr̄o abrahā. Ac ſi diceret. Quicūqꝫ hꝫ alium beatificare et creator eius eſt ille maior eſt illo ſed ego habeo abrahā beatificare. ideo exulta uit vt videret diē meū. Etiā ego ſum creator eius. quia ego ſum ſꝑ in vna eſſentia diuinita tis cū deo pr̄e. Ideo abrahā an̄qͣꝫ fieret creatu ra ego ſum ſcꝫ creator. Notanter dicit ſuum qd̓ eſt ꝟbū ſubſtantiuū ſignificās purā eſſentiaꝫ rei ſine ꝯnotatōe actionis et paſſionis. et non dicit fui vel ero qꝛ deitas nō habet p̄teritum nec futurū. ſed eternitatē que nō p̄terit nec fu turat̉ ſꝫ tāqͣꝫ pn̄s immutabiliter ſtat ⁊ ꝑdu­rat. Et iō ꝑaliqd̓ aliud ꝯpetētius non potuit expͥmi verbū qͣꝫ ꝑ hoc verbū ſubſtantiuū ſuꝫ Bn̄ exo. iij. Ego ſum qui ſum. Tulerūt lapi­des ſcꝫ iudei ut iacerēt in eū. Aug. Defecerūt eis verba et habuerunt corda lapidea. id̓o cur runt ad lapides. Ecce eoꝝ malicia non moti amore iuſticie ſed zelo inuidie lapidare eū vo lebāt tā qͣꝫ blaſſemū ſed ꝯtra blaſſemū puniē­dum requirit̉ debitus modus ⁊ ꝓceſſus vt.ſ. corā iudice et teſtibus ſit ꝯuictus et ſententia tus. ut hēt̉ leui. xxiiij. Ip̄i aūt ſine iudicio et iuſticia in loco ſacro qd̓ non erat licitū dn̄m la pidare voluerūt. Ieſus aūt abſcondit ſe et ex iuit de templo. aug. Nō abſcondit ſe in ang­lo qͣſi timēs vel in domo qͣſi fugiens. vel retro murū quaſi diuertens ſed celica ptāte inuiſi­bilem ſe conſtituens. Alquinus. qꝛ non dum venerat hora eius. nec talē mortē elegit ſꝫ cru cifigi. Ambro. in ſermone huiꝰ diei dicit. Di­cunt aliqui O qͣꝫ male ſecerunt iudei volētes lapidare filium dei ⁊ peſſime ꝙ voluntate ma la nō ꝯtenti ip̄m crucifixerūt. veꝝ quideꝫ ꝙ ma le ſecerunt. Sed ꝯſil̓e hodie īmo peius mali xp̄iani faciūt. Quid eſt em̄ xp̄s ieſus niſi veri tas pax et iuſticia. qͥ gͦ ꝓ falſitate relinqͥt ver­tatē ꝓ cupiditatē corrupit pacē et ꝓ p̄cio oc­cultat iuſticiā qͥd aliud videt̉ facere qͣꝫ xp̄m la­pidare vel crucifigere. Beda. Quot malos cō gitationes quis aſſumit et malas operationes tot lapides in xp̄m mittit. Ad hebre. vi. Rur­ſum crucifigentes filium dei. Ne ergo ſimus tales hodie ſancta mater eccleſia recolit domi nicaꝫ paſſionis. Et pn̄s dn̄ica vocat̉ a vulge­dn̄ica mgr̄a. qꝛ cū morit̉ pr̄ vel mr̄ alicui in ſi gnū luctus deponit veſtē leticie et aſſumit ni­grā veſtē triſticie. ſic et fecit ſctā mr̄ ecc̄ia heſter na em̄ die in veſꝑis incepit colere paſſionem xp̄i ⁊ cecinit vexilla regis ꝓdeūt. ut qͥ aduſqꝫ ſubterfugierūt crucē pnīe. nūc ſaltem redeāt ad vex lila xp̄i. et ſic qͥ alio tꝑe pctā nō cauerūt nec de ꝯmiſſis doluerūt iſto p̄ſertim tꝑe caue­ant et doleant. greꝰ. Cū ſaxa ſint ſciſſa durio ra ſaxis vident̉ qui audita paſſione xp̄i nulla ꝯpaſſiōe ſcindunt̉. Qui em̄ pͥus non ſunt cō­paſſi iā deberēt ꝯꝑati. qꝛ ſol inſenſibilis et irra ionalis creatura videbat̉ quaſi ꝯꝑati ſuo cre