Seite
Sermo veret̉. de qͦ Iob. xli. Cor eius indurabit̉ qua ſi lapis ꝯſtringet̉ qͣſi malleatoris incus. Sic̄ em̄ lapis durus eſt qꝛ eſt ſubſtātia terrea. den ſus ſolidus ⁊ in ꝑtibꝰ ſuis bn̄ ꝯpactus. iō gra­uis eſt et rōe grauitatis ima petit et deſcendit ſic et tales duri ⁊ obſtinati corde deſcendēt ad ꝓfundum inferni. Exo. xv. ſcibit̉ de pharao ne et exercitu eius. deſcenderūt in ꝓfundū qͣ ſi lapis. iō admonet nos regius ꝓpheta ne obduremus corda nr̄a. p̄s. xciiij. Hodie ſi vocē eius audieritis nolite obdu. cor. v. Quia ꝓu̓. xxviij. Qui declinat aures ſuas ne audiat le gem. oratio eius erit execrabilis. QEx emplū ſcribit Iacobꝰ de vitriaco. ꝙ quidā ru­ſticus fuit qͥ nunqͣꝫ voluit audire verbū dei. ſꝫ ſpexiuit de ecc̄ia qn̄ ẜmo incipiebat̉ ⁊ ſtetit in cimiterio fabulādo cū alijs. qͥ cū de de hoc ſe pius a plebano correptus fuiſſet ſalutis ipſe ſua monita minīe aduertit nec ſe emēdauit. ſꝫ in ꝑtinacia ſua obſtinatus ꝑmanſit. Qui poſt qꝫ infirmabat̉ fecit ꝯfeſſionē plus timore mor tis qͣꝫ caritate ſalutis. et in breui defunctus ē Cū igit̉ ad eccl̓iam eſſet delatus et ſacerdoteſ ecclerici incipiſſent officiū funerale defunctoꝝ tunc mox imago crucifixi in eccl̓ia coraꝫ omni ppl̓o incepit obturare cū digitis aures ſuas manibus a cruce retractis qd̓ oēs circūſtantes vidētes valde mirabantur. tūc ſacerdos ait ad ppl̓m. Scitis qͣle hoc ſignū ſit. et cū rn̄diſſent oēs ꝑiter ſe id ignorare tūc ſacerdos illis inqͥt Noſtis ꝙ dū ille viueret noluit verbū dei au dire ſꝫ ꝯtemtuoſus de ecc̄ia ſꝑ exiuit. Idcirco et nūc imago crucifixi obſtruit aures ſuas ne audiat p̄ces nr̄as quas ꝓ eofundimus. et ſic ceſſauerunt ꝓ eo orare. ⁊ corpus eiꝰ delatū eſt a loco ſacro ⁊ cū beſtijs qͣrū more vixit in cam poſepultū. qꝛ ꝓ aīa dānata nō eſt orandū. vt d. Gre. xi. mo. Quiſquis ad inferni mala tole randa ſemel deſcenderit. nūqͣꝫ ad lucē vlteriꝰ redibit. Et noli mirari ꝙ deus tales nō audit qꝛ nolūt audire deū. ex qͦ verbū dei ip̄ius eſt ⁊ nō hoīs. Mat. x. Nō vos eſtis qui loqͥ mī. ſꝫ ſpi. pa. v. qͥ lo. in vo. In hͦ em̄ ꝙ verbū dei ſpe­nis nō ſꝑnis p̄dicatorē ſed deū. Ezech. iij. Nō lunt audire te qꝛ nolūt audire me. Quia ſcri­bitur. Lu. x. Qui vos audit me audit. ⁊ q̄ voſ ſꝑit me ſpernit. gre. Nō miꝝ ꝙ tarde vl̓ nū­qꝫ exaudim̄ qꝛ dn̄m loquentē ⁊ p̄cipientē non audimus. R Scd̓i ſunt hūana fragili­tate pctīs intricati. ⁊ tales libēter dn̄t audire verbū dei. Et hoc triplici de cā. primo vt mol­lificent̉. p̄s. cxlvij. Emittet verbū ſuū ⁊ liqͥſa ea.ſ. cordacrimīoſa. ⁊ d̓ hͦ habet̉ Iudi. ij. Cum qꝫ loq̄ret̉ angelus dn̄i hec verba ad oēs filios iſrael eleuauerunt vocem ſuam et fleuerunt. et ſic adhuc hodie ſepius fit ita ꝙ poſſit fide lis anima dicere illud Can̄. v. Anima mea liq̄ ſa. eſt. ut di. lo. ē. Et ſic petrus fleuit in gallicā tu. math. xxvi. Scd̓o ut ꝯuertant̉. pͣs. cxviij. In qͦ corrigit adoleſcentior viā ſuā in cuſ. ſer. tuos. Et bea. aug. eſt ꝯuerſus qꝛ audiuit ꝟbū dei a btō ambro. nam ſcribit hug. in li. de aīa Nihil ſic a pctō reuocat et ad bonū inducit ſi cut verbū dei. qꝛ verbū dei penetrat aīas. he­bre. iiij. Niuus eſt ẜmo dei et efficax et pene­tra. omī gla. anci. ⁊ ꝑtin. vſqꝫ ad diui. aīe et ſ. Tercio ut ſanent̉. qꝛ oēs pctōres infirmi ſunt ⁊ pn̄t ꝯqueri cū p̄s. vi. Miſerere mei dn̄e qm̄ infir. ſum. Et ſic verbū dei eſt eis medicina. qꝛ ſaciati ſanant̉. p̄s. cvi. Miſit verbū ſuum ⁊ ſa na. eos. Nā ſic naamā in iordane fiuiuioſana tus eſt lepra ſic et leproſi pctōres ꝑ verbuꝫ de­Sap̄. xvi. Etem̄ neqꝫ herba neqꝫ malagma ſed tuus dn̄e ſermo ſanauit oīa. Tercij hoīes ſunt ſpūalibꝰ deſiderijs intenti. et illi ſunt tri plices. primi ſunt incipiētes. et illi libēter dn̄i audire verbum dei triplici de cā. Primout il luminent̉. qꝛ dic̄ pͣs. cxviij. Lucerna pedibu­meis ꝟbum tuum. Nā ſi hō vult ſcire viā ꝟ­tatꝭ et iuſticie verbuꝫ dei reuelat ſibi. p̄s. cviij. Declaratio ſermonū tu. illu. et intel. dat ꝑuu­Gre. Verbū dei eſt ſpeculū aīe in qͦ eterna d̓ facies videbit̉. Iō petrus rauan̄. dicit. Pri­mordiū ſalutis eſt verbuꝫ veritatis. Scd̓o vt a pctīs ꝯſeruent̉. p̄s. vbi ſupra. In corde meo abſcondi eloqͥa tua ut nō peccē tibi. ſicut em̄ qͥ in die ambulāt nō cito pedē offendūt. ſic et qui ẜm verbū dei ambulat non cito cadit in pctm̄ Gre. Sicut ſtellas celi non extinguit nox. ſic mētes inherētes ſacris ſcripturis nō abſorbꝫ hūana iniqͥtas. nā ſicut gladio hō ſe defendit ꝯtra hoſtes corꝑales. ſic ꝟbo d̓i ꝯtra hoſtes ſpi rituales. ad ephe. vi. Aſſūite ⁊ gladiū ſpūs qd̓ ē ꝟbū d̓i Efi.n. ꝟbuꝫ d̓i ſcutū ꝯͣ inimicos aīe p̄s. xc. Scuto circumdabit te veritas. ⁊cͣ. Hoc ſcuto vicit deus diabolū cū rn̄dit illi. ſcriptuꝫ eſt nō in ſolo pane viuit hō. ſic et nos euꝫ vi­lere debemus. Gre. Vniuerſa nr̄a munitio