Seite
Sermo ortū ſolis.i. que fit ꝓpter deū ſolē iuſticie et q̄ ab altioribus mōtibus.i. a melioribus homi­nibus p̄dicat̉ qͣꝫ q̄ fit a phariſeis qͥ predicant ꝓpter vanā gl̓iam Mat. xxiij. Oīa oꝑa ſua faciūt vt videātur ab hoībꝰ. Iō btūs Hiero. in ꝓlogo ſuꝑ. j. ad Corinth. dic̄ ꝙ Corinthij ſubuerſi erāt a falſis apl̓is. qͥdam a ph̓ie ꝟbo ſa eloquētia. ſed cū apl̓s eos correxiſſet ſcribēs ab epheſo ꝑ diſcipulū thimotheū. ip̄i ꝟitateꝫ apl̓i in docēdo ꝑpenderūt ⁊ falſos apl̓os abie cerūt. Sic ⁊ galathe qͥ ſunt greci. et ab apl̓o ꝟ bū ꝟitatis receperunt. et poſt eius receſſum a falſis apoſtolis vt in legē circūciſionis verte­rētur temptati ſunt. ſed apl̓us reuocauit eos ſcribens ab epheſo. et ip̄i vanitatē eorum ⁊ apo­ſioli veritatē ꝑpendētes ſecuti ſunt apl̓m. Sic et turba iudeorū. intelligēs phariſeos nō hr̄e intentionē rectā in predicādo. ſed ꝓpter vanā gl̓am eos dimiſerūt chriſtū ſecuti qui nō que­ſiuit gloriā ſuā ſed patris. Ioh. viij. ẜm ꝙ di­in euāgelio. In cuiꝰ ſnīa duo innuūtur. Pri­mo chriſti pietas ⁊ miſeratio. ibi. cum turba. Scd̓o diſcipulorū ambiguitas ⁊ turbe ſatura tio. ibi. vnde illos quis. De primo dicit. In il­lo tꝑe poſtqͣꝫ chriſtus ſanauit filiam mulieris chananee aſcendit in montē ⁊ ſecute ſunt eum turbe multe. et ſanabat eos. ita vt mirarentur Ideo dicit. cū turba multa ⁊cͣ. Nam dei ſociē­tas eſt delectabilis ⁊ gaudioſa. ſed hoīm ſocie tas eſt periculoſa. Primo quia impedit intel­lectū. Seneca. Quotiens inter hoīes fui toti ens minus ꝑfectus redij. Maria in turba ho­minū perdidit ieſum Luc. ij. Exiſtimātes eū in comitatū. Iō btūs arſeniꝰ qui erat inclitus in curia imꝑatoris cū oraret vt deus eū in viā ſalutis dirigeret facta eſt vox ad eū. Arſeni fu­ge hoīes ⁊ ſaluaberis. Secūdo impedit affectū ſicut aer corruptus corrūpit corpꝰ ⁊ aqua im­mutat vinū. et poma corrupta corrūpunt alia Ecc̄i. xiij. Qui tetigerit picem inquinabitur ab ea. et qͥ cōmunicauerit ſuꝑbo induet ſuper biā. Vnde legit̉ in vitiſpatrū. Cum quidam duce āgelo ad locū ſolitariū veniſſet in qͦ erat palma ⁊ fons. et ibi diu pn̄iam egiſſet comme­dens de palme fructibus ⁊ bibēs de fontis a­qua diabolus ei inuidens aſtitit in ſpecie cur­ſoris. et incipiens admirādo dicebat. forte iſte eſt quem quero imo ipſe eſt. et aggreſſus eum ait. Ecce tamdiu queſiui te ⁊ nūc inueni. veni in domū patris tui. nunc em̄ mortuus eſt. et cō petit tibi hereditas ꝓ qua amici incipiunt li­gare et niſi cito veneris inſtat magnū periculū cum aūt veneris poteris diſtribuere cui volue­ris. et ceſſabit periculū Acquieuit ille et ſecu­tus venit in domū patris et ille euanuit inue­niens pr̄em viuū cōfuſus eſt et apud eū remā ſit relicta ſolitudine et ſceleratus factus eſt. et miſerabiliter vitā finiuit. Vnde Eccī. xviij. Ne oblecteris in turbis. nec in modicis. Uno habet̉ in cano. xli. di. clericus. Societas requi rit cōcordiā morū. psͣ. xviij. Cū ſancto ſctūs ⁊cͣ. et ſic hec turba cum xp̄o. S. Aliqui enim querunt in ſocio ſapīam. et ſic illi in xp̄o. Colo cen. ij. In quo ſunt omnes theſauri ſapīe et ſci entie abſconditi. Aliqui ꝓpter pulcritudinem psͣ. xliiij. Specioſus forma p̄ filijs ⁊cͣ. De cu­ius pulcritudine dixit btā agnes. Cuius pul­critudinē ſol et luna mirāt̉. aliqui ſociant ſe ali­cui ꝓpter emolimētū et ꝓfectū bonitatis et illa inuenit̉ in xp̄o Sp̄. vij. Tenerunt mihi om̄ia bona ꝑiter cuꝫ illa. De quo amb. Hieſus om̄ia nobis eſt ſi febribus eſtuas fons eſt. ſi eſuris cibus eſt. ſi infirmaris medicus eſt. Idcirco bo­nū eſt eē cū hieſu et malū ſine hieſu vt ſunt om nes iſti qui carent charitate dei. Vn̄ dicit hu­go de laude caritatis. Qui caritateꝫ nō habet alienus a deo eſt. naꝫ charitas eſt deo ita fami liaris vt manſionē habere nolit vbi charitas non fuerit. Hugo de ſacramentis. li. v. Deus non habetur niſi ametur. et cum amatur habe­tur Tales qui ſunt ſine hieſu patiūtur famen gr̄e De qua dicit Symō de caſſia. nō ſunt nox­iora ieiunia qͣꝫ nō paſci dei gratia. De talibꝰ psͣ. lviij. Famē patient̉ vt canes. tales nihil me ritoriū pn̄t oꝑari. quia ſunt ſine hieſu. Io. xv. Sine me nihil ⁊cͣ. Qui ꝟo ſunt cuꝫ hieſu per dilectionē et deuotionē tales meritorie operan tur. Roma. viij. Scimus quoniam diligenti­bus deum ⁊cͣ. Subdit. cum non haberent qd̓ māducarent. dicit Criẜ. nō eſt credendū ꝙ ſine viatico venirent ſed cibo tercia die cōſumpto d̓ fectum patiebant̉. Ecce deſideriū verbi dei vt non eſſent ſoliciti de cibo ſed nō poterant fina liter deficere qꝛ cū hieſu erant nobis in exēplū i petri. v. Oēm ſolicitudinē veſtram ꝓijcientes in eum qm̄ ipſi cura eſt de vobis Ideo dicitur Philip. iiij. nihil ſoliciti ſitis ⁊cͣ. Subdit. conuocatis hieſus diſcipulis ait ill̓