Seite
De poſtulādo. admittit̉ ꝓpīquus ꝓ ꝓpīquo vt in. l. ẜ et he. ff. de ꝓcu. ra. ⁊ in. d. c. nōnulli. ī fi. Aduerte qꝛ iſti doct. vidēt̉ ſibi ꝯtrarij in hoc articulo. nā. Do. an. exp̄ſſe tenuit cō trarium in. c. ex ꝑte decani. ⁊ ī. c. nōnulli. d̓ reſcrip. vbi voluit ꝙ nec amicus nec canonicꝰ admittat̉ ad agēdū ꝓ amico vel concanonico qꝛ iura loquentia de ꝯiunctꝰ debent intelligi de cōiuntiōne ſanguinis. Idem ſentit Io. an. poſt. Hoſti. et. Spe. in. d. c. nōnulli. et clarius in. c. fi. de ꝓcura. et exp̄ſſe ꝯtrarium tenet archy. in. c. ſtatutū ī.§. cū aūt de reſcrip. li. vi. ⁊ vide hoc qd̓ dixi in. d. c. ex ꝑte pecani. vbi cōcluſi ꝙ iura loquentia d̓ cō iunctis debent intelligi ſtricte in conunctis ꝯiunctione carnali. nō aūt in cōiunctis amicicia vel cōiunctōe ſpi rituali. et ꝙ amicus non admittat̉ adduco bo. tex. in. l. tutori. C. de nego. geſ. et de clerico eccleſie facit tex. in c. coram. de offi. dele. Item iſte tex. in eo ꝙ eccleſiam et ꝯiunctas ꝑſonas ponit ꝓ diuerſis. ad idem qd̓ noͣ. glo. ij. s. c. ꝓximo. licet glo. fi. in. d. c. vlt. de ꝓcura. con cordet cū iſta ẜ pͥmum verius nā licet amicus intimus poſſit appellari frater et idem in ſocio vt in. l. verum. in pͥn. ff. ꝓ ſocio tamen ꝓp̓e nō eſt ꝯiunctus. nam īter cō iunctos carnaliter eſt duplex vinculū vnum naturale.ſ. ſanguinis et indiſſolubile vt in. l. iura ſanguinis. ff. de re. iur. Eſt et aliud vinculū p̄ſumptū.ſ. dilectōis. vt. c. poſtremo. jͣ. de appel. In amico vero nō eſt niſi vnū vin culū ciuile ⁊ accidentale ⁊ maxīe hodiernis temporibꝰ ꝗbus non reꝑitur verus amicus qꝛ in veris amicis de bet eſſe idem velle ⁊ idē nolle. vt noͣ. in. d.§. amicos et ꝑ. Cyceronem in li. de amicicia. tn̄ ꝙ amicus admit tatur tenuit. Cy. in. l. exigendi. C. de ꝓcura. ⁊ eū refert. Bar. et ſimpliciter tranſit in. l. nō ſolum in.§. qui alie num. ff. de ꝓcura. ⁊ tene menti. qꝛ ꝓpter has auctorita tes forte ſeruaret̉ hoc ꝯtrarium. In glo. fi. ibi neu­trum inuet. idem in. Spe. in ti. de lega.§. quid ſi habet benefitum. ẜ. Inno. Goſ. ⁊ Hoſti. hic dicunt ꝙ ſine pe na poterit iuuare pͥmū ar. in. c. tua. ⁊. c. veniens. ⁊ in. c. intellecto. et. c. eā te. d̓ iureiur. ꝯſuluit tamen. Hoſti. vt hoc caſu nō aſſumat offitiū aduocati. ſꝫ potiꝰ mediato­ris. Bar. brix. in queſtōe que incipit aduocatus diſtin guit ꝙ aut certuꝫ eſt pͥmam eccleſiam fouere iniuſtam cauſam ⁊ iuuabit ſecūdaꝫ quia debet agnoſcere bonaꝫ fidem ſicut tutor. l. quotiēs.§. ſicut. ff. de admi. tu. Sꝫ ſi eſt dubiū iuuet primaꝫ et det aduocatū ſecūde. mihi placet opi. Inno. et ſequātiū. facit qd̓ ip̄e noͣ. in. c. cuꝫ iam dudū. de p̄ben. Fateor tn̄ ꝙ primaꝫ nō dꝫ iuuare cōtra ꝯſcientiaꝫ. Extra glo. hic q̄ro nūquid diſpoſitio iſtius tex. habeat locū ſolum in ſacerdotibꝰ an etiaꝫ in alijs clericis. Hoſti. dicit ꝙ appellatōe ſacerdotum h̓ veniūt omnes habentes ſacrū ordineꝫ. ſimile in. c. ij. de coha. cle. ⁊ muli. Item habentes minores ordīes cum beneficio. s. c. i. Idem fortius de ep̄o qui non de bet eſſe aduocatus in foro ſeculari. v. q. iij. in. c. fi. etiā in cauſa propria qꝛ n̄ eſt decens vt ep̄us exhibeat reue rentiam iudici quam exhibere debent aduocati. nam aduocatus debet proponere ſtando ⁊ non ſedendo. l. quiſquis. C. de poſtu. ſed ſi epiſcopus habet cauſam coram iudice eccleſiaſtico eſt in optione ſua vtrum per ſe vel per alium velit cauſaꝫ promouere. ar. bo. in. c. fi. de iura. calum. Et ex his ſentit Hoſti. ꝙ inter ſacerdo­tes et clericos inferiores non ſit differentia ſentit etiaꝫ ꝙ ſacerdos non poſſit poſtulare coraꝫ iudice ſeculari. niſi in caſibus hic exp̄ſſis nec etiam corā iudice eccleſi aſtico cū ꝑceptiōe ſalarij iuxta noͣ. s. c. proxi. ⁊ ſic ſen­tit ꝙ ſine ſalario pōt indifferenter poſtulare coram iu­dice eccleſiaſtico. Io. an. et cōiter moderniores ſequē­tes tenent oppoſitum hic nam ſcd̓m hanc opi. Hoſti. nihil adderet iſtud. c. ad primū. ⁊ ideo dicit ip̄e ꝙ ſa­cerdos indifferenter ratione ordinis ꝓhibetur poſtula re niſi in caſibus hic exp̄ſſis. Sed in clericis inferiori­bus tene quod dictum fuit in. c. i. s. e. ⁊ hoc mihi pla cet. quia tex. hic indiſtincte prohibet ſacerdotem po­ſtulare ⁊ idem dicendum in epiſcopo vt dixi. lxxxviij. di. perlatum. ⁊. c. epiſcopus. vnde ſicut ſolus ordo pre ſbiteratus prohibet a ſcientijs vetitis vt in. c. nō ma­gno. et. c. ſuper ſpecula. ne cleri. vl̓ mona. ita ab officio poſtulatōis ne ſacerdos videat̉ alijs nociuꝰ vt ī p̓nci. litere. Ultimo hic queritur nunquid clericus poſſit impune eſſe aduocatus contra eccleſiā a qua habet be neficium pro ꝑſonis ſibi cōiunctis. Tex. a ꝯtrario ſen ſu videtur hͦ ꝙ ſic. quia imponit penā quando patro­cinantur pro extraneis. Uincen. tenet hic contrariū et ad tex. Iſtum ſupplet maxime. ſed Egidius tenet pͥmū vt ſentit hoſti. dicens ꝙ pro ſtricte cōiunctis ⁊ miſera bilibus ꝑſonis pōt aduocare cōtra eccleſiaꝫ a qua ha bet beneficium. facit qd̓ noͣ. s. c. i. et. c. petitio. de iure iur. Et noͣ bene hoc dictū. ex quo habes ꝙ magis qͥs tenet̉ iuuare ꝓpinquū qͣꝫ eum a quo habuit beneficiuꝫ et ſic ꝓpinquitas p̄fertur hic amicicie quod noͣ. Ex hͦ poſſet etiam inferri ꝙ vaſallus non tenetur iuuare do minū contra ꝓpinquū. et ad hoc vide qd̓ noͣ. in ſpe. de aduoca.§. i. ꝟ. ſed nūquid clericꝰ. et ſatis facit iſte tex. a contrario ſenſu et dictū. c. petitio. Nunꝗd poſſit quis aduocare contra patriā et genitoreꝫ nūquid tene atur quis potius patrocinari pro patre vel econtra. vi de in Specu. in ti. de aduocato. in.§. i. v̓. ſed quid ſi pater Hoſti. et ſequenti. et in effectu concludit ꝙ pōt eſſe aduocatus cōtra patriaꝫ. pro hoc facit. l. pe. ff. de iuſti. ⁊ iure. et. l. ij. C. de aduo. diuer. iudi. vbi certe per ſone ꝓhibētur ergo alijs ꝑmittitur. Item concludit̉ ꝙ potiꝰ tenetur iuuare patrem quam patriam. ar. i. l. vt vim. ff. de iuſti. et iure. vbi prius nominantur pa­rentes qͣꝫ patria. hoc dicit eſſe verum quando pater