Seite
re de pena ſed nō valet coronare corruptā. Et infra ſubdit. rectiꝰ fuerat hominē.i. virginē ſu biſſe cōiugiū ⁊ ambulaſſe ꝑ plana ꝙͣ ad altio­ra tendentē in īferni ꝓfunda cadere. Et ſi di­catur deꝰ pōt exoculato reſtituere viſum ergo corrupte virginitatē. Reſpōdet̉ ꝙ n̄ eſt ſimile. qꝛ deꝰ non pōt facere quin illa corrupta ſit. ꝗa factū nō pōt eſſe nō factū. vel dicit̉ ꝙ nō refert̉ ad carnis corrupte reſtaurationē. ſed ad virgi­nalis palme retributionē. ⁊ ſic nō pōt.i. nō cō­gruit eius potētie. ⁊ ē cōtra iuſticiā corruptam coronare aureolo. Itē virginitatis florē non a­mittit ꝑ violentiā ſtuprata. vt. c. ita ne. ⁊ ſeq̄n­tibus. xxxij. q. v. Etiā melior ē virginitas men­tis ꝙͣ carnis. vt. c. tollerabilius. e. q. ⁊ pena ca­pitis punit̉ ꝙ tm̄ attēptare cuꝫ effectu tamē au­ſus fuerit virgines ſacratiſſimas. etiam cā ma trimonij iungēdi. vt. C. de epiſ. ⁊ cle. l. ſi quis nō dicam rapere. Uirtꝰ ẜm ph̓m. ij. ethico. ē q̄ habentē ꝑficit ⁊ o­pus eius bonū reddit. ⁊ dicit̉ quaſi verū tuēs. a vicijs preſeruās. de pe. di. ij. illa anima. ⁊. ca. ſequēti. no. Io. an. in cle. j. de ſum. trini. ⁊ fi. ca tholica. Uiſitatio quomō ⁊ quādo fiat ꝑ archiep̄m. et q̄ crimina puniēda ſūt ⁊ quibꝰ ꝓcuratio fiat. vide. c. j. de cenſi. lib. vj. Uiolator eccleſie dicit̉. quicūqꝫ ipſam eccleſiā frangēdo oſtia capiēdo res ſuas īuadēdo pri­uilegia ſua cuſtodiēda vel corrūpēdo offendit. Uis ē rei maioris īpetus qui repelli nō pōt vel cui reſiſti nō poteſt ſupple cōmode. ff. quod vi me. ve ca. l. j. ⁊. ij. Et quot modis ſumatur ⁊ quot actiōes vel īterdicta ītroducat. no. ca. ad audientiā. e. ti. in glo. ij. cuiꝰ glo. effectus infra patebit. Eſt generalis quādoqꝫ. vn̄ ẜm goff. et azo. e. ti. vis ē quītuplex.ſ. īpulſiua ablatīa. ex pulſiua turbatiua. ⁊ inꝗtatiua vide infra. Uis cōpulſiua ē. ꝑ quā cōpellitur quis ad faci endū illud quod nō faceret ſi eſſet liberi arbi­trij nec cōpelleret̉. q̄ īponit neceſſitatē cōtrariā volūtati ſpōtanee ⁊ ex hac vi oritur actio quod me. ca. ff. e. ti. l. j. in fine. Uis expulſatiua. Quādo quis eijcit̉ de poſſeſ­ſione ſua. Et ẜm iſtā inducit̉ interdictū. vn̄ vi. ⁊ ē tm̄ rerū īmobiliū vel de his q̄ īmobilibꝰ co­herent. Uis ablatiua ē rerū mobiliū. ⁊ hec īducit acti­onē vi bonorū rapt. in rebꝰ mobilibꝰ. eſt enim circa mobilia tm̄. vt. ff. de vi ⁊ vi ar. l. j.§. ſi fun dus. ⁊.§. ij. ⁊ inſti. vi bon. rap.§. ſed nedum ta­lia. ꝑ illa enī alicui bona ſua vel res ſue violen ter rapiunt̉. Uis turbatiua ē. quādo quis turbat̉ in poſſeſ ſione ſua q̄ inducit īterdictū vti poſſidetis ī re bus ſoli. ſed in rebꝰ mobilibꝰ īducit interdictū vtrobi. cū duo ſe poſſidere cōtendūt eādem rē­Uis inquietatiua ē q̄ ītroducit interdictuꝫ qd̓ vi aut clam. ⁊ dicit̉ inquietatiua qꝛ nō ſinit ali um vti re ſua quiete ⁊ arare vel aliꝗd facere. vl̓ quādo alter vult alio īuito aliꝗd edificare ī ſuo ſolo. vel forte iā edificauit. nec diſtinguit̉ ī hoc interdicto an iuſte vel iniuſte fecerit. vt ſi quis a me ꝓhibitus vel putās ſe ꝓhibendū quid in meo faciat. ſiue ius faciēdi habuerit ſiue non. vt. ff. qd̓ vi vt clam. l. j. ⁊ dico ẜm azo. in rubri. quod me. ca. accipit̉ vis ꝓut nullo mō pōt re ſiſti. ſed in rubri. de his q̄ vi me. ve ca. fi. acci pitur ꝓut poteſt reſiſti licet cū ꝑiculo. ⁊ eſt cō­pulſiua hic ⁊ ibi. Itē eſt quedaꝫ vis publica q̄ ſit cū armis. quedā priuata ſine armis. de or­di. cog. cū dilectꝰ. ī glo. vij. Itē vis maioris di citur īpetꝰ rei cui reſiſti nō pōt. vt ſupra dictū eſt ⁊ de his q̄ vi me. re ca. fi. c. audientiam in glo. ij. Uis negatiua eſt qn̄ res alicꝰ inquietat̉. Uis publica ē. q̄ ſit cū armis. Sꝫ vis priuata ē q̄ ſit ſine armis. inſti. de publi. iudi. circa fi. ī. §. Itē lex iulia. de vi priuata. Unde vis priua­ta reū deponit ab ordine rerū.i. mulctabit ī ter cia ꝑte bonorū. ſed deportat̉ cū vis armata ꝓ­batur. vt ī glo. j. c. ij. de or. cogni. Uis ſiue metus cadēs ī cōſtantē virū. ē metus pene vel cruciatꝰ ſiue amiſſiōis oīm bonorū. ⁊ iſta excuſat niſi poſtea cōſenſerit. vt in. c. de il­lis. ij. de ſpon. Alia ē vis vel metꝰ nō excuſans q̄ nō cadit ī cōſtantē virū. vt in. c. veniēs. ⁊. ca. cōſultationi. e. ti. Et no. ꝙ pōt ꝗs vim vi repel lere. vt. c. ſignaſti. ij. de homi. ⁊. c. ſi vero. d̓ ſen. excō. di. j. Ius naturale. l. j.§. vī vii. ff. d̓ vi ⁊ vi ar. l. ſcīam.§. qui cū alter. ff. ad le. aqui. Et hͦ verū. ſi repulſio fiat in continēti nō ex īterual­lo. vt. l. idē ē.§. cū igit̉. ff. de vi ⁊ vi ar. Dicitur autē ſic fieri incōtinēti qn̄ ſit flagrāti crimine hoc ē donec animꝰ cōtinuus durat ⁊ nō diuer­tit ad alios actꝰ. vt.§. vim vi. p̄alle. Secūdo dꝫ fieri cā defenſiōis nō offenſiōis vel vlciſcendi. vt.§. pe. ī. l. ſcientiā p̄alle. Tercio debꝫ fieri cū moderamīe īculpate tutele. C. vn̄ vi. l. j. c. vt fa me.§. vl. de ſen. ex. Et dat̉ ibi talis cōcluſio. ꝙ iſta defenſio ē vera ⁊ iuſta. q̄ fit tantū ⁊ tūc qͣn­tū ⁊ qn̄ ē oportunū. vt ī glo. l. j. C. vn̄ vi. p̄alle. tamē ſi defendēs modū excedat nō ex ꝓpoſito. nō tenet̉. xxiij. q. iij. nō inferēda. Alanꝰ ⁊ Io. diſtinguūt. aut vis ſit ꝑſone. aut rebꝰ. de hoc vi de glo. in. c. ſignificaſti p̄alle. ⁊. c. dilecto filio. d̓ ſen. excō. li. vj. ⁊ ī. c. ſignificauit d̓ pe. ⁊ re. vbi cōſideratis circūſtantijs īponit̉ pnīa arbitra­ria illi ꝗ ſe defendēdo moduꝫ exceſſit. Quarto pōt fieri qn̄ hꝫ iuſtū timorē offenſe. puta ꝑ mi­