Seite
XV De regu. iuris. 26 8 a Uius q̄ incipit caſus ponit̉ ⁊cͣ. ī. c. negligere. ii. q. iii. potuit. in z In. l. oēs c ꝑ erro de hoc extra. e. c. nō eſt ſine culpa: ⁊ ꝑ gl. ⁊ per Uotiens idē. populi ab­viij. q. de iu rem. Guil. in. l. vt vim. sͣ. de iuſti. ⁊ iur̄. ſꝫ ꝗd dicem re delibe. ⁊ Hāc.l. limi­lego iſtā. l. ⁊ dic qn̄qꝫ idē ſermo hꝫ duas Imo. ī. l. ge ta nō ꝓcede nos: ⁊ de iure nr̄o habemus ꝙ nō debeo me in ſignificationes. vnā propriā ⁊ aliā impropriaꝫ rit. ad fi. sͣ. d̓ re in eo ꝗ terponere regulariter: ⁊ ꝓbat̉. ꝑ. l. i.§. ſi ſibi. sͣ. tūc ſtamus ꝓprie ⁊ nō improprie: ⁊ non eſt ca­acꝗ. here. ſcienter ſol­ad. ſyl. ⁊ hoc ꝓbat̉ ꝑ rōnem ſi teneor te iuuare: N am ſus hic. ſed qn̄qꝫ habet duas ſignificatiōes ꝓ­uit īdebituꝫ ergo n̄ acciꝑem ſalariū turpiter facerē: vt. l. pe. i biguiſ. ꝓ alio quo prias. tūc eſt caſus hic ⁊ ſtamꝰ ei q̄ magis aptior Not. caſu repetit ⁊ vlti. sͣ. de cōdi. obtur. ca. ſꝫ habeo de iure ꝙ eſt: vt hic ⁊ dico in. l. oēs populi. Quero di Bal. ī. l. ad vt. no. bal. ī poſſū accipere ſalariū: vt te iuuem: vt. l. metum co ſi ꝗs fuerit exbānituſ ⁊cͣ. qualiter accipiem exac. C. de .l. ꝑ ignorā­.§. lꝫ. sͣ. qd̓ me. cā. Fallit in caſibus qn̄ ꝗs tenet̉ dot. ꝓmiſ. hoc verbū fuerit: cū verbum fuerit poſſit trahi tiā. C. de cō denūciare. ar. l. ii. sͣ. de parrici. ⁊ illud verū rōne I li­di. inde. vid̓ ad futurum: ⁊ ad p̄teritum: ꝗa reꝑitur in futu­s brari tn̄ ibi ꝑ euꝫ ꝯſanguinitatis: alias ſecus: vt habuiſtis not. in ro: ⁊ in p̄terito. certe in futuro accipit̉ q̄ magis vide ⁊ in. l. falſus .l. vtruꝫ. e. ti. sͣ. de parrici. cū ſi. ⁊. l. ſi ꝗs. sͣ. ad. l. qd̓ no. Iac. aptior eſt: quia lex ad futura negocia non ad .C. de fur. ⁊ iuliā ma. Quero ꝗd ſi cā iuuādi extraneū of bu. ⁊ bal. in ibi omnino preterita trahitur. .l. ij. C. der fendo te an poſſū glo. que eſt in. l. vt vim. dicit Bar. Itē li Uide Dy. ro. aduoc. ⁊ mita: vt no. ꝙ pōt fieri: ꝗa ꝯſiderat̉ affectio. intelligo nō ſo N omnibus. ua puilegiū an ⁊ qūo ꝑ glo. ⁊ ibi lū affectionē cōſanguinitatis ſed ſocietatis: vt poſſit erroi perſonale. extra eo. ti. lib. vj. bal. ī. l. ſi mi .l. itē apud labeonē.§. tenet̉. sͣ. de iniur. Itē ꝗli emendari: ⁊ litē. C. d̓ cō Ex. l. ſequenti. corrigi ꝑ no di. ob cau. ⁊ bet extraneus. vt. sͣ. de fur. l. ſi ꝗs in ſeruitute. ſi Tutor an ſuccedat nullis extātibus agnatis tariū. adde vide oīno in rebus pōt multomagis in ꝑſona: ⁊ hoc fieri excluſo fiſco­vtꝝ notari bar. in ꝯſti­pōt maxime ſi facit mādato alterius: quia iuſte poſſit pete­tuēte ſcien­Quero de qͣ tu­re: vt ꝑmit­ſeruit illi. vidiſti in. l. iij.§. cū igitur. sͣ. de vi ⁊ vi Uō tuterā. tela dicit hic: ⁊ ter plus de­tat̉ edere mi bito in. l. ha ar. ꝓ hoc allego. sͣ. vi bo. rap. l. p̄tor ait.§. ſi ꝗs dic: vt ī gl. ⁊ no. eā in fi. quam Dy. dicit nuere vel ctenuſ. 6. fi. aduētu ibi dū miſericordiā īuocat ⁊cͣ. ⁊ ſic quā corrigere: alibi nō reꝑiri. Sꝫ ꝯtra iſtā gl. tꝫ ia. d̓ are. ⁊ old. d̓ ꝯſti. pecu. do aliꝗs clamat ſuccurrite. vel ſi vult d̓ ſequēdo eū ꝑ. l. i. C. vn̄ vir ⁊ vxor. Quid dicem ⁊ regula ꝓ­inſtrumēto cedit vbi in ꝗdā dicūt ꝙ hic q̄ritur an regula faciat ius vel On uidetur defen certiorari: teruenit ve­nō: ⁊ dixi. sͣ. e. in. l. i. ⁊ ibi dr̄ ꝙ nō facit ius. Sed an poſſit vid̓ ra traditio: dere. Nota iſtā. l. ad. q. aliꝗs ē pn̄s: ⁊ nō bar. ī. l. ij.§. arguamꝰ tutor hꝫ ius in ꝑſona pupilli: vt īſti. d̓ ſecuſ ſi ficta vult li. cōte. an poſſit ꝓcedi cōtra eū tanꝙͣ con­ſi eſſent. de vt not. bar. tute. in pͥn. ⁊. l. i. sͣ. de tute. ſi hꝫ ius in ꝑſonā dꝫ tab. exhib. ⁊ tra abſentē. certe ſic vt hic. ⁊ glo. in aucͣ. ꝗ ſemel in. l. ſi rē ali­ſuecedere: vt pr̄onus liberto ꝗ hꝫ ius in ꝑſonā. bal. ī. l. fi. C. quaꝫ in fi. i. .C. qūo ⁊ qn̄ iudi. ⁊. l. quotiens.§. pretor. sͣ. de Itē ſocius ſuccedit alij de ſocietate: vt. l. iii. ⁊. l. de fideiuſ. ⁊ col. de acꝗ. nox. dixi in. l. ſi finita.§. iulia. de da. infec. Spe. de in fi. C. de here. decu. ⁊ ſocietas hꝫ ius in ſuū colle poſ­ſtru. edi.§. Uo tu giatū: vt. l. vlti. C. de iuriſ. om. iudi. In ꝯtra­Uius ꝑ errorem. inſtrumētū q tela. riū credo gl. nō bn̄ dicere ꝑ. l. nutritoribꝰ. C. cō v̓ſi. ſꝫ nūꝗd vtrū nullis Iſtā. l. examinaui in. l. cū ꝗs. C. de iur. ⁊ munia de ſuc. ⁊ de infan. expo. l. fi. Nō ob. ꝙ dr̄ ⁊ ꝑ dn̄ꝫ ant. extātibus ꝓ fac. igno. ⁊ sͣ. de cōdi. inde. l. i. Itē an̄ iſta talis in. c. ex litte hꝫ ius in ꝑſonā pupilli: ꝗa illud nō ſeꝗt̉ cū ciui pinꝗs pupil ris de fi. in­donatio indigeat inſinuatiōe. gl. eſt in. l. i. sͣ. de lo ſuccedat tas hꝫ ius in ciue ſuo: vt. l. i.§. ꝑ hāc. sͣ. de rei vē ſtru. ⁊ Ang. tutor ⁊ ex­dona. ⁊ ibi dixi. di. ⁊ tn̄ nō ſuccedit: vt. l. i. C. de bo. va. Nō ob­in. l. errore cludat fiſcū Dic: vt not. ꝑ qd̓ dr̄ de ſocietate: ꝗa illud ē ibi ꝯceſſuꝫ: vt. l. il. .C. de teſta. gl. ſing. hic Emo plus. Se. ī. c. nemo vtrū aūt iu­lius ti. Nō ob. qd̓ dr̄ de pr̄ono: ꝗa facit libertū tꝫ ꝙ ſic. quā dex poſſit poteſt plus. extra. e. ti. lib. vj. ſeꝗt̉ bal. ī. l. de nihilo aliꝗd: ſꝫ in tutore nō ſic. igit̉ iſta glo mādare no­ſi ꝗs a filio. Ex. l. ſequenti. nō bn̄ dicit: niſi ītelligēdo de legitima tutela. tario ꝗ non .§. eius qui Uendens reꝫ duobus ſucceſſiue an puniat̉. bn̄ fec̄ īſtru­6 Dic: vt no. ꝑ dy­de iniuſ. te. mētū: vt ſuꝑ On debet in. c. non d̓bet ali Hoc ī ſꝫ bart. h̓ tꝫ Ullus uidetur. Subio pleat: ⁊ cor­n contrariū ꝑ quis. extra. e. lib. vj. rigat. vide .l. nutritori ſecꝰ ſi de mente ꝯſtaret: vt. l. ij.§. deniqꝫ. bald. in. l. ij. Iſta ē bus. ſꝫ bal. ī cū ſi. sͣ. de aqͣ. plu. arcen. Querit glo. vendo Ctus legitimi. nota. l. .C. de fidei­.d.§. eius di cō. li. ⁊ add̓ rē vni. demū vēdo alteri punior ne cū iure meo cit ꝙ iſta. l. ⁊ gl. addit aliquos actuſ. Dy. examinat qd̓ notariuſ hoc faciā: vt. jͣ. dicā: ⁊ dixi ſuꝑ tex. qd̓ eſt verum pōt ītelligi ī iſtā. l. extra. e. c. actus legitimi. li. vi. ſꝫ meliꝰ d̓cla­nihil p̄t ad­ſimplici nu­ſi ex alio nō apparet dolus: ſꝫ per vēditionē ta rat Roffre. in libellis ſuis in ti. de acti. ꝯfeſ. dere in con tritore. ſec lis dolus ꝯp̄hendit̉. vide glo. que incipit ibi vel tractibꝰ reꝗ v̓o in nutri­rentibꝰ ſcri­dic eo ipſo ⁊cͣ. ⁊ de hoc dixi in. l. p̄tor edixit.§. i. Nambiguls. tore ꝗ fuit pturam ẜm .sͣ. de ope. no. nun. tutor hic di Et vi bal. in. l. cō­cit̉: ⁊ ꝑ bal. Non eſt nouum. ae ꝑ Uide Dy. ex­tractus. de in. l. cū ī eo. Ona fides. pa. e. c. bona ſi fide. inſtru. Dy. extra. e. c. actus legitimi. lib. vi. ī fi. sͣ. d̓ pac. ⁊ in. l. galluſ des. lib. vj. ⁊ vide bald. Uide dy. exͣ. e. c. nō ē ī mo­.§. idem cre in. l. fi. in. v. Ulla. ra li. vi. ⁊ ego examinaui ti Dic: vt dēdū. de li. Eredē eiuſdē. nota per col. C. vn̄ le ⁊ poſt. ⁊ vi­bi in. l. ſi pupillus. sͣ. de uer. obli. git. ⁊ in. l. ſi de cy. ⁊ bal. dy. in. c. ſi ꝗs in ius. extra. e. lib. vj. qua. C. ad Op. de. l. ꝗs ita īſti in. l. ābigui­Uandiū. tuat̉ hr̄s. sͣ. de here. orficia. ⁊ in Uidet̉ ꝙ ratihabitio tates. C. de LMPe. pariat actionem man .d. l. nutrito inſti. So. alid̓ ꝓpter uolūtatē ſtipulātis. teſta. ⁊ imo. ri ⁊ ibi bart. dati qd̓ nō eſt veruꝫ: ſed parit actionem in. l. i.§. ſin­ Ex. l. ſequēti. ADDE an aūt.sͣ. de he negociorum geſtiorū: ⁊ vide glo. q̄ incipit pro An nō reus poſſit errorē ſuuꝫ corrigere. ⁊ an ſtatutū d̓ ſuc re. iſti. ⁊ ꝗd te. dic: vt not. per Dy. in. c. ratihabitio. extra ceſſiōe diſpo potius p̄ſumat̉ error ꝙͣdolus: ibi. Sꝫ de uno. ſi ꝓbet̉ nota nens an vi­.e. libro. vj. Et qͣliter poſſit ꝯſtare d̓ errore cū trāſcribit ſcri rium aliter deatur ēt di ſcripſiſſe qͣꝫ Ideſt ſine dolo malo: pturam notarii mortui: ibi. Sꝫ qͣliter. Et cū te­ſponere d̓ tu Ul ſine. ⁊ culpa: vt no. sͣ. ſi cer. ꝑtes dixerūt tela bal. cō­ſtes dicūt ꝙ aliter fuit dictū ꝙͣ ſcriptū: ſꝫ nō re­vtꝝ p̄ſuma­pe. l. quod te. in fine. Barto. fil. xi. li. iiij. cordāt̉ qͣliter poſſit notarius errorē ſuum corri tur ex mali­Ctus Ex. l. ſequēti. litia an dolo gere: ibi. Sꝫ quid. a legiti­ Uerbū fuerit an̄ potius ſit trahendū ad fu­ſe ⁊ rōne fal Uides ꝙ er mi. vī ſalſitatis in turum ꝙͣ ad preteritum. I librarius. ror notarii nō de bal. in. l. ꝑte viciet̉ to