Liber ſecundus ſine amicis hn̄s reliqua bona Seneca. ix. epl̓a dicit. Sapiens etſi tentus ſit ſeip̄o. tn̄ amicū habere vult. ꝓpter nihil aliud niſi vt exerce­at amiciciā. ne magna virtus lateat. Tullius in li. de offi. dic̄ Ho­nores et diuitie dignitates nunqͣꝫ ſunt amicicie anteponēde­Quod mūdꝰ ſtabili fide. Metrum octauū ſecundi libri. Hic incipitctauū et vltimū me trū huius ſcd̓i qd̓: conicū ab inuen­tore. amphimacruꝫ a pedendū ante. ē amphimacrus pes antiquoꝝ ꝯſtans ex prima et vltima lō­ga et duabꝰ breuibꝰ medijs dictꝰ ab am phi qd̓ eſt circum et macros longū qua ſilhūs circūquaqꝫ ſillabā. In me tro ph̓ia cōmendat amoreꝫ ex dixit amici ſunt p̄cioſiſſi­ genus diuitia­Et primo ꝯmēdat amorē diuinū. ſecū­do on̄dit quō hūa na natura amicicia ꝯſeruatur. ibi. Hic ſanctos. Primo facit hoc qd̓ dictū eſt. ſcd̓o oſtendit ablato diuine amore oīa corrūpunt̉. ibi. Hic ſi frena. Primo dicit. Amor diuinꝰ re gens terras ac pelagus. imꝑitans.i. frequenter īꝑans celo. ille am­ligat hanc ſeriē. id eſt concordiā rerū. mundus ſtabile fide variat cordes vices.i. alternationes tꝑm annoctis et diei. ſemina pu gnantiā ī elementa ꝯͣria tenēt ꝑpetuli fedus.i. ꝯcordiā ne vnū total̓ aliud corrumpat. phebꝰ.i. ſol curru aureo ꝓuehit.i. producit roſeum diē.i. clarū diem. idē amor facit vt ꝓhebe.i. luna imꝑet.i. p̄ſit noctibꝰ quas noctes heſperus.i. ſtella veſpertina. duxerit.i. adducit vt auidi mare adereundū coerceat fluctus ſuos certo fine.i. determinato fine ne liceat ſibi tendere.i. extendere latos terminos vagis terris.i. ampliſi terris ſup. totaliter cooperiēdo terrā. Nota Tullius loq̄ns de an­cicia dicit. Amicicia eſt virtus mouens ſuperiora ad ꝓtectionē īferioꝝ Metrū octauū ſecundi libri Uod mūdus ſtabili fide Concordes variat vices Quod pugnātia ſemina Fedus perpetuum tenent Quod phebus roſeum diem Curru prouehit aureo Ut quas duxerit heſperus Phebe noctibus imperet Ut fluctus auidum mare Certo fine coherceat. Ne terris liceat vagis Latos tendere terminos Hanc rerum ſeriem ligat Terras ac pelagus regens