AESCINIS INCTESIPHONTEM CLXXIIII qͣꝫ ſi populus decreuerit. vt ſiqua ciuitas velit aliquē de ciuibus noſtris corona donare. miſſis huc le gatis a populo hoc petat. vt his qui coronet̉ plus vobis qui preconiū fieri ꝑmiſiſtis. quā coronanti bus ipſis ſe debere exiſtimet. Quod autē vera dico leges ipſas audite. LEGES. Quādo igit̉ iſti vox decipere volentes dicent aſcriptū eſſe in lege licere preconiū fieri. ſi populus decernat memētote il­lis ubiicere. ita ſi ciuitas alia te coronet.& ſi populus atheniēſis hoc faciat. locus oſtenſus eſt vbi fie ridebeat. Vetat em̄ lex extra concionē preconiū fieri qum dicit alibi aūt nuſqͣꝫ. Tota die quā longa eſt licet dicas nūqͣꝫ on̄dere. poteris te ẜm leges ſcripſiſſe. Reſtat mihi accuſationis pars ad quia ma xime ꝓpero hæc ē cauſa illa ob quā corona dignū cenſet. Dicit.n. in decreto ſuo precone ꝓnunciare in theatro ad græcos cororonat ip̄m athenienſis populus ob probitatē atqꝫ virtutem.& precipue ꝗa ꝑſeuerat dicere& facere optima ip̄i ppl̓o. ſimplex poſthac mihi oīno ſermo erit& vobis audien tibus iudicare ꝑfacilis. Oportet.n. me vtiqꝫ accuſatore vobis on̄dere has demoſt. laudes menda­ces. nec incipit dicere optima. neqꝫ nūc perſeuerat vtilia ppl̓o facere.& ſi hoc on̄dero iuſte Ctheſi­phon condēnabit̉. Oēs vetant leges falſas lr̄as in publicis ſcribi decretis aduerſario aūt cōtra oſten­dendū ē vos aūt vobis iudices eritis. Sic res ē. Ego vitā quidē demoſt. ſingulatim ꝓſequi longioris narrationis opus ē exiſtimo. Quid.n. nūc quis enarret. aut ſibi euenerūt in illo iudicio de vulnere qui Demolitū nepotē ſuū apud ariopagitas detulit.& conſurā capitis: aut militiam eius apud Cefi ſodotum ac nauigatōem in helleſpontū. qn̄ vnus ex prefectis demoſt. pretorē ſuum paternum ami­cum quē in naui portauerat.& quo mēſa ſil̓& ſacrificia cōia ſibi fuerāt. veritus eſt capitali iudi cio accuſare. Aut Midie accuſatione& alapas quas in orcheſtra accepit. ꝙqꝫ poſtea cōtumeliā ipſam & ppl̓i preiudiciū. qui cōtra midiā decreuerat. xx. nūmis vēdidit& dimiſi. Hæc& his ſil̓ia tran ſeunda mihi reor prodiēs quidē vos neqꝫ certamē effugiens ſed illud veritus. ne mihi contingat vera quidē dicere videri vetuſta tn̄& nimiū vulga ia. At o Ctheſipho. cuius turpiſſima crimīa ita clara& manifeſta auditoribus ſunt. vt accuſator ea narrādo falſa dicere ſed antiqua& nimiū no­ta cōmemorare videat̉. vt hic auro coronādus eſt vel cōtumelia afficiēdus. ac te mendacia& contra leges ſcribere auſum. vtꝝ iudices aſꝑnari. vel pœnas dare ciuitati oportet. Priuatis itaqꝫ omiſſis de his in remp. patratus eſt clare dicere aggrediar. Audio.n. ipſum qn̄ ſibi dicendi locus euenerit. res geſtas ſuas in tria tꝑa eſſe diuiſuꝝ. Quoꝝ vnū& primū(vt audio) cōputat illud tēpus in quo cōtra philip. amphiboli bellum geſſimus. Hoc aūt tēpus pace& ſocietate illa diffinit cuius philocrates auctor fuit& iſte ſil̓ cum illo vt ego on̄dam. Secūdū tēpus eſſe dicit. qum in pace fuimus vſqꝫ ad diem videlicet in qua idē ipſe orator pacē ciuitatis diſſoluit.& bellū decreuit. Tertiū ē tēpus ipſius belli vſqꝫ ad calamitatē in cheronia acceptā. Quartum ē pn̄s tēpus. Hæc dinumerās(vt audio) me pellaturus ē aut petiturus qd̓ hoꝝ tēpoꝝ accuſem.& qn̄ ipſum in rep. optime verſatum dicā. At niſi rn̄deam. ſed inuolutus ab ſe relatuꝝ eſſe dicit.& ad ſuggeſtum reductuꝝ coacturūqꝫ vt ſi­bi rn̄deam. Ne igit̉ vtaris vi demoſthenis iam tibi rn̄debo in conſpectu iudicū& alioꝝ ciuiū. cir­cūſtant.& in conſpectu græcoꝝ qui huic iudicio adeſſe voluerunt. Video autē paucos ſed quot nunqͣꝫ antea publico alicui iudicio affuerunt. Reſpondeo me oīm trium tempoꝝ quæ tu diffinis res geſtas tuas accuſare. ac ſi dii velint& iudices que nos audiant.& ego illa ego noui a te facta me­morare valeam ꝓbatur me eſſe confido. ſalutis quidem noſtræ deos immortales cauſam fuiſſe.& eos qui rebus ciuitatis humaniter vſi ſunt calamitatum vero oīm te cauſam fuiſſe. Vtar eodē ordīe quo iſtum audio vſurum. vt primū de primo temꝑe. ſecundū de ſecundo. terciū de tercio. quarto de pn̄tibus dicam. Ac iam ad pacem reuertar. cuius tu vna philocrate auctores fuiſtis. Vobis.n. lice­bat atheniēſes anteriorē illā pacem vna græcoꝝ cōi conuentu facere ſi ꝑmiſiſſent. Vos quidem le gationes quas eo temꝑe per græciā miſeratis ad cōem ſocietatem contra Philippū ſuadendā expe­ctare.& ꝓcedente temꝑe a volentibus græcis principatū accipere horumqꝫ per Demoſt.& Philocra tem ac eoꝝ corruptelas priuati fuiſtis. Quod ſicui forte veſtrum nūc primū audienti incredibile vi det̉ Demoſt. philocrati ſocium fuiſſe contra remp. philippo. is audire velle me debet. Nam veluti qui pecuniarum iam pridem expenſarum ſedentes ratōnem inſpicimus. ſi falſam de illis opinionē domo attulimus tamen poſito calculo nullus veſtrum adeo peruerſus eſt vt rationi non acquieſcat. & verūetiam fateatur. Sic& nunc ſiquis veſtrum hanc opinionem habuerit. ac ea credulitate in iudi cium venerit vtputet Demoſthenem nunqͣꝫ aliquid pro Philippo vna cum Philocrate geſſiſſe. quiſ­quis ita putat neqꝫ damnet neqꝫ abſoluat. priuſqͣꝫ audierit. Non enim æquū. Sed ſi me breuiter illa tempora recenſentem ac decretum quod Demoſthenes vna cum Philocrate ſcripſit recitantem au­dire voluerit. ſi rationis calculos oſtendet multa Philocrate de pace& ſocietate illa Demoſthene ſcripſiſſe vt ſupra modum aſſentatorem fuiſſe philippi: nec expectaſſe legatos ſed cauſam fuiſſe ne ciuitas cum græcorum conuentu pacem faceret. Cerſoblecten vero Thracia regem ſaciū atqꝫ ami­cum populi Athenienſis Philippo prodidiſſe. Si hæc vobis clare oſtendam rogabo vos mediocrē rogationem vt mihi per deos annuatis primū illud tempus non bene Demoſt. in republica verſatū. dica aūt vn̄ vos maxīe aſſeꝗ poſſe exiſtīabo. philo. ſcripſit decretū licere philippo caduceatores& le­gatos huc mittere pro pace& ſocietate. ob hoc decretū accuſatꝰ ē cōtra leges ſcripſiſſet. Venerūt iudicii tempora. Accuſabat Lyci. reſpondebat Philocrates poſthæc Themiſtocles factus eſt pretor. Eo tꝑe Demoſthenes. in cōciliū recipit̉. ſortōe aliqͣ. ſed ex cōpoſito loco illū mercatus. vt cuncta E 4