Seite
Quartus. inquid de pluribus ſed quilibet de ſeipſo. ⁊ ſic idem predicaretur de eodem ⁊ non genus de ſpecie. Confirmatur. qꝛ ph̓us. 7. phi. vt iam alle gatum eſt. d. ꝙ in generibus latent equiuocati­ones ꝑꝑ qd̓ non pōt eē ꝯꝑatō ẜꝫ genus non tam̄ eſt ibi equiuocatō in genere qͣꝫtum ad logicum ſꝫ qͣꝫtum r̄alem ad phiſi. qꝛ n̄ ē ibi vnitas nature omnes gͦ auctoritates q̄ eēt de illa materia ſiue in metha. ſiue in phi. poſſet exponi ꝑꝑ diuerſita tem realem illoꝝ in quibus eſt attributio cuꝫ q̄ diuerſitate ſtat vnitas conceptus abſtrahibilis ab eis ſicut pꝫ de gener̄. concedo gͦ ꝙ accn̄s hꝫ attributionem eēntialem ad ſubſtātiā ⁊ ꝑ cōſe­quens ꝙ ens ē analoguꝫ ad ea. ⁊ tn̄ ab hoc ⁊ ab illo pōt abſtrahi vnus conceptus cōis vniuoce nā analogia realis ⁊ vniuocatō metha. realiter non repugnāt in eodē cōceptū. Ad illud qd̓ adducitur de. 7. metha. dd̓ ꝙ arᵐ de ſimili non concludit. ꝓ tanto gͦ eſt verū ꝙ accn̄tia ſunt en tia ſicut logici dicunt non ens eē ens ⁊cͣ quatenꝰ inter ſubſtantiam ⁊ accn̄s ē analo. ſꝫ perfectius ⁊ īperfectius. cum quā tn̄ ſtat vera vniuocatō. vt dictū. ē. vn̄ ibidem. d. Aꝝ. ꝙ talia non dicun tur equiuoce ſꝫ ad vnum. Ad aliud de pͦ phi. ꝯͣ permi. ⁊ me. dicendū ꝙ philoſophus loꝗtur de multitudine ſuppoſitorum. q̄ nō repugnat vni uocationi. vt eſt dictū in exponēdo litteram. pͥn cipium enim ꝯͣ eos ē acciꝑe ꝙ ens multipliciter dicitur non equiuoce ſed multiplicter.i. de ml̓ tis ad inquirendū de quo intelligunt. ſicut ſi di ceretur oīa eē vnum animal̓: contra eos eēt di ſtinguendū de animali. ⁊ querere de quo anima li intelligitur.i. quereretur vtrum omnia eſſent vnus homo vel vnus aſinus. Ad primaꝫ ra­tionem nego ꝯn̄aꝫ ꝙ ens eēt genus. ad probati onem dicendū ꝙ procedit ab inſufficienti. nam aliqd̓ defficit enti rōe cuiꝰ nō pōt eē genus.ſ. ꝙ ens de aliquibus cōibꝰ differentijs predicatur de illis.ſ. que ſumūtur ab alia re qͣꝫ ſit res a qua ſumitur genus. tales enī differentie ſicut ē for­te rōale includūt ens quiditatiue. ſed hoc eſt ꝯͣ naturam generis predicati. ſ ꝗditatiue de diffe­rentia. Ad cōfirmationem de illis ꝗnqꝫ vl̓ibꝰ poſitis a pͥor. dicendum ꝙ por. ordinat librum ſuū ad predicamenta Aꝝ. ſicut ipſemet promit tit in ꝓhemio. loquitur ergo de illis vl̓ibꝰ que aliquo modo inueniuntur in linea predicam̄ta li ſed preter illa ē aliquod vl̓e qd̓ eſt tranſcen­dens qd̓ non pertīet ad aliqd̓ p̄dicamētū. ergo ens ē vl̓e tranſcēdens p̄dicatū ī quid. nec tamē eſt genus nec ſpēs. nec propriū ⁊c̄. Ad aliud concedo ꝙ ens deſcendit in. x. genera. per aliqͣ ꝯͣhē. q̄ ꝓpͥe non ſūt differētie. cū āt queritur aūt includūt ens aut non. dico. ꝙ n̄ includunt̉ ens formaliter ſicut nec paſſiones entis nec vltime differentie vt īferius on̄dā. ⁊ tn̄ n̄ ſunt nihil. cū ergo arguitur ꝙ nō ſūt entia dd̓ ꝙ n̄ ſunt entia formaliter. ſunt tn̄ entia realiter ⁊ eēntialt̓ ꝙ āt illud qd̓ nō ē ens formaliter dū ſit ens realiter ſit de intellectu entis nullū ens inconueniēs ſic̄ rationale qd̓ non eſt animal formaliter. ē tamen de intellectu hominis ꝗ eſt vere aīal. Ad ali ud de extremis ꝯͣdictiōis ⁊cͣ. aut intelligit ꝙ il­la ſūt ſub extremis ꝯͣdictionis totaliter hͦ ē ꝙ il la p̄ciſe ſūt extrema ꝯͣdictionis. ⁊ tunc mi. eſt flā. qꝛ deus vl̓ ſub̓a n̄ ē p̄ciſe hͦ qd̓ eſt eē nō ab illo accipiēdo ꝓportōat̉. qm̄ iª necº. dicit̉ et d̓ chime ra ſicut nec creatura ē p̄ciſe illa neo. n̄ neceſſe eē ꝗa hͦ ēt ꝯuenit chimere. ſed tā deꝰ qͣꝫ creatura tā ſb̓a qͣꝫ accn̄s ē aliꝗd cui ꝯuēit alterū extre ꝯͣdi ctionis. Si ergo ſic accipias ma. ꝙ ꝗbuſcūqꝫ cō ueniunt extrema ꝯͣdictionis ip̄a non vniuocat̉ ī aliqͦ cōi. illa ma. ē flā nā oīa dīdenª ꝑ ſe aliqd̓ cōe ſunt talia ꝙ de ip̄is dicūtur extreª ꝯͣdictiōis ⁊ tn̄ vniuocatur in ip̄o cōi dīſo. Similiter in ꝓ poſito deꝰ ⁊ creatura. ſb̓a ⁊ accn̄s poſſūt reciꝑe p̄dicationē ꝯͣdictionis. ⁊ tn̄ hn̄t aliquod ſubſtra tum cōe illis extres ꝯͣdictionis rōe cuiꝰ pn̄t hr̄e aliquod cōe. Ad aliud dictum fuit in pª ratione pͥncipali huius ſcripti de deo ⁊ creatura lꝫ ſint p diuerſa in realitate qꝛ in natura realitate ꝯueni unt nō tn̄ ſunt primo diuerſa in conceptu reali quō āt poſſit eē conuenientia in conceptu reali ⁊ n̄ ī realitate dictum fuit ibi. Qd̓ āt dr̄ ꝙ ne gatiua in qua negetur vnū genus generaliſſimū ab alio nō eēt īmediata. ne ꝯn̄am. Ad ꝓbatio­nem cum dicitur ꝙ extreª eēt in aliquo toto. dico ꝙ non ſunt in aliquo toto qd̓ poſſit eſſe medium in aliqua fiº ſilogiſtica remouēdo vnū ab alio cum de vtroqꝫ affirmatiue ipſum ens p̄ dicatur pꝫ hͦ cuilibet ſcienti artem ſillogizandi Ad vltimuꝫ de attributione. dico ꝙ attribu tio ſola. n̄ pōit vnitatē vniuocatiōis. ꝗa vnitas attributionis minor ē vnitate vniuocatiōis mi nor āt vnitas n̄ arguit maioreꝫ. tn̄ minor poteſt ſtare cū maiori. ſic̄ que ſūt vnū genere ſūt vnuꝫ ſpē. licet vnitas generis ſit mīor vnitate ſpeciei. ſil̓r ī propoſitō dico ꝙ licet vnitas attributōis nō arguat vnitatem vniuocatiōis. tn̄ cum vnita te attributionis ſtat vnitas vniuocatiōis lꝫ vna non ſit alia formaliter. Exᵐ ſpēs eiuſdē generis hn̄t eēntialem ordinem ⁊ attributionem ad pᵐ ī illo gener̄ ex. x. metha. ⁊ tn̄ cū hͦ ſtat vnitas vni uocationis ꝯceptus ipſius generis reſpectu ſpēꝝ Sl̓r ī ꝓpōito ī rōe entis ī qͣ ē vnitas attribu tiōis ipſa attributa habēt vnitatē vniuocatiōis Ad argᵐ in opᵐ de pͥor. dr̄ vo. ꝙ ip̄e allegat aliū dicendo ſiꝗs ⁊cͣ. ita ꝙ n̄ vr̄ loꝗ ẜꝫ ītētiōem ꝓpriā. Alit̓ dicit̉ ꝙ veꝝ ē accipiēdo equo ſic accipit̉ apud phiſicū realeꝫ. ſic̄ ēt gn̄s realit̓ dr̄ eē equiuocū ⁊ d̓ tali equocatiōe loꝗtur por. Cōtra ip̄e fuit logicꝰ ⁊ ita logice vr̄ locutum fuiſſe. Rn̄o. ꝙ multa dicūt̉ ī logica n̄ logice ſicut in 2º metha. dr̄ ꝙ ī omni moto ē materia ⁊ tn̄ hͦ ꝯſiderare magꝭ ꝑtīet ad phiſi. qͣꝫ ad meth̓. Queſtio ij