¶ De animalibus Acca aliquādo ē agreſtis. de qua dicit auice. ⁊ etiā ariſto. Eſt īquit vacca in terra partoꝝ habens crines in collo ſicut equi. ⁊ eſt corpus eiꝰ ad quā titatē cerui. vnde a multis equiceruus vocat̉. ⁊ talis vacca caret cornibus ⁊ abitat in mota nis ⁊ eſt ſilueſtris ⁊ hꝫ pulchros oculos ⁊ ſūt acuti viſus/ ⁊ quādoqꝫ habent cornua vacce huiuſmodi. ſed ſunt parua ad modū hinnuli ⁊ ſūt curuata verſus tergū/ ſicut cornua capri ⁊ in corde eius inuenit̉ os ſicut in corde cerui ⁊ cameli. ⁊ illud os quādo īcaleſcit/ ⁊ ſāguis tit illādo mouet cordis neruos. ⁊ eſt cā excitāſ aīal ad modū leticie ⁊ exultatiōis. vnde ex ta li titillatōe quaſi ſubito ſe erigit caput mouet̉ ſalit velocius ⁊ diſcurrit. Item dicit ariſto. li. viij. aīalia inquit que nō poſſūt habere iuuamēta a cornibus habent iuuamēta alia a na tura. ſicut dedit velocitatē ceruis ⁊ agreſtibuſ vaccis que cornua habent incuruata. ⁊ ī poſ ſunt ꝓpter magnitudineꝫ defendere totū cor pus. ⁊ ꝓpter hoc dedit natura agreſti vacce a liud iuuamentū.ſ. eiectionē ſtercoris quo exu rit canes qui ex vicino ſibi nimium appropin quant. alij etiā canes qui ſtercora taliū vacca rū inueniūt circa ip̄oꝝ odorē ſe occupāt/ quo uſqꝫ imbelles beſtie fugiāt periculū ⁊ euadūt De hoc quere ſupra in littera. b. de boue ⁊ de bubalo qui eſt bos agreſtis. Itulus a virore etatis eſt dictꝰ vt dicit Iſi. li. xij. nā ſtatī quādo na ſcitur a virtute ꝓpria ad querenda matris vbera erigitur ⁊ lauat̉. mr̄is vberibꝰ ſtatim reficitur ⁊ lactatur. mr̄na lingua ab oī ī mūdicia ꝯtracta ex vtero abſtergit̉ ⁊ purgatur naſcitur ei ſicut ⁊ equo ī frōte puſtula quedaꝫ nigra quā magi fore amoris aſſerūt incētiuuꝫ hāc puſtulā mr̄ ſtatī āputat ⁊ detrūcat. nec eū admittit ad vbera niſi predictū virus auferat ⁊ preſcindat. Idē d. ariſto. de equa ⁊ de eius pullo. ſimiliter auice. quere ſupra in lr̄a. e. de equa. Uitulus mr̄eꝫ diligit ⁊ eius mugitū ſequitur ⁊ cognoſcit. vbera que ſuggit fronte ex cutit/ ⁊ ſic vberiorē lactis effuſionē a mr̄e q̄rit lacte ſatiatus ſalit hilaris ⁊ diſcurrit. ſaliendo aūt a mr̄is veſtigijs nō diſcedit. Simile dicit ariſto. li. viij. ꝙ vituli caſtrātur poſt vnū ānū ⁊ ſi nō caſtrentur illo tꝑe erūt parui. ⁊ ē caſtra tio vituloꝝ ſcd̓m hūc modū. ꝓſternūtur vituli ī terra. ⁊ ſcīditur coriū ⁊ exprimūtur alias ex pellūtur teſticuli. ⁊ erigūtur eoꝝ radices ad ſu perius/ ⁊ eoꝝ nerui. ⁊ ligatur ſciſſura quouſqꝫ exeat ſanguis extra. ⁊ ſi accidit apoſtēa crema būt teſticulū abſciſū/ ⁊ ponūt cinerē ſuꝑ apo ſtemma/ ⁊ ſic locꝰ ſana. Eſt aūt in mari q̄dā be ſtia habens ſimilitudinē vituli ꝓpter qd̓ vitu lus marinus nūcupatur. hec parit ī terra more pecudū. canū more coit/ nūꝙͣ parit plus ꝙͣ duos. educit māmis fetū nō āte ſextū dieꝫ ali as nō āte. xi. dieꝫ. ducit fetus ad mare/ ſꝫ dei ceps aſſuefacit eos ad natādū. difficulter īter ficiūtur capite illeſo. mugiūt ſicut vituli ꝓpter qd̓ vituli nūcupātur. voce ⁊ vultu populū ſa lutāt cū maxīa diſciplina. nullū aīal grauiori ſomno p̄mitur. pennis qͥbus ī mari vtūt̉ humi vice pedū ſerunt. pelles habent hirſutas ⁊ crinitas ſicut vituli q̄ detracte ſenſū equorꝭ retinent. ſemꝑqꝫ maris eſt recedente inhorre ſcūt. dextre eius pinnule vī ſoniferā dicūt ieſſe ſomnoſqꝫ ꝓuocat ſi ſuppōatur capiti(huc uſqꝫ pli. li. viij. c. xij. ſus ē vocatus/ eo ꝙ ſuo format̉ fetꝰ quaſi orſus. vt dicit Iſi. lib. xij. nā aiūt eos informes generare ꝑtus/ ⁊ quādā carnem naſci quā mr̄ lāben do membra componit vnde eſt illud. Sic for mat lingua fetū queꝫ ꝓtulit vrſa ⁊c̄. ſꝫ hoc im maturitas partus facit. deniqꝫ. xxx. die generat vnde euenit ꝙ p̄cipitata fecūditas īformis ꝓcret̉. Urſorū caput ē inualidū. vis maxīa ī brachijs ⁊ ī lūbis. vn̄ interdū erecti inſiſtūt. vt dicit Iſi. li. xij. in. c. de beſtijs. vel dr̄ vrſus ab vrgendo/ qꝛ fortiter vrget ac ſtrīgit quē appre hendit. De vrſia dicit pli. li. viij. c. xxxvij. vrſo rū inquit coitus in inicio hyemis. nec vulgari quadrupedū more coeūt/ ſꝫ ābobus cubātibus ⁊ ꝯplexis recedūt deīde ab inuicē ⁊ ītrāt ſpecus ſeꝑati in quo pariūt. xxx. die ⁊ nō plures ꝙͣ. v. ſūt fetus cādidi ⁊ īformis caro paꝝ maior ꝙͣ ſint mures ſine oculis ⁊ ſine pilo. vn gues tamē ꝓminent. hūc lābendo paulatim figurāt/ nec vident hoīes quicꝙͣ rariꝰ ꝙͣ vrſos coeuntes vel parientes. iō mares qͣdragenis diebus latent. femine quaternis menſibus la tibula ſua edificāt cū ramis ⁊ frōdibus. ⁊ ſūt penetrabilia imbribus/ qꝛ molli frōde ꝯtecta pͥmo. hi diebus bis ſeptenis tā graui ſomno opp̄munt̉ vt nec vulneribꝰ valeāt excitari. tūc pingueſcūt miro mō et ſunt eius adipes apti ꝯtra ꝓfluxū capilloꝝ. poſt hos dies reſident ac p̄oꝝ p̨̄daꝝ fructu viuūt. fetus frigentes opprimendo ad pectus fouent/ et cubāt ſuꝑ eoſ ſicut volucres. Hiꝝ auteꝫ eſt dictu qd̓ credit̉ theophraſtus.ſ. vrſoꝝ carnes tūc tꝑis coactaſ creſcere ſi ſeruent̉. nec inuenitur aliquod tūc ci bi in alueo veſtigiū/ niſi modicū de humore. circa cor aūt hꝫ tūc ſanguinis ꝑuas guttas/ et nihil oīno in reliquo corꝑe inueniri pōt. in
