Tabula cipit ab eo iuramentum. li. iij. di. xxxix. 41. Iuramētū recipere ē cauſa varioꝝ effectuū. li. iij. di. xxxix. 44. Iuramentum quare eſt neceſſarium. li. iij. di. xxxix. 45. Iuramento doloſo an contrabatur obligatio. libro. iij. diſtinc. xxxix. q. j. g. Rn̄. 46. Iurāti fraudulēter non patrocinatur fraus. li. iij. di. xxxix 48. Iuramenti verba reſpiciūt forum eccleſiaſticum et ꝙͣtum ad illud obligationem inducunt. li. iij. di. xxxix. 49. Iuramenti verba quando ſunt duplicia ſine doli interuētione cuius intentioni ſtandum eſt. li. iij. diſt. xxxix. 50. Iuramentum coactum omne et ſit obligatorium. libro. iij. diſtin. xxxix. q. ij. h. Iuramētū eſt duplex: ſcꝫ ꝓmiſſoriū et aſſertoriū. ibidē. in. ℟. Iuramenta coacta ⁊ vota differunt ꝙͣtum ad obligationem. li. iij. diſt. xxxix. 51. Iuramentū non eſſe ratum quod factum eſt per metum quomodo intelligitur. li. iij. diſt. xxxix. 52. Iuramentū coactum ⁊ matrimoniū coactum diſſerunt ꝙͣtum ad obligationem. li. iij. di. xxxix. 54. Iuramentum incautum an ſit obligatorium. libro. iij. diſtinc. xxxix. q. iij. i. Rn̄. 55. Iuramentum ioſue de non occidendis gabaonitis ſaluatur triplici ratione. li. iij. diſt. xxxix. 56. Iuramentū fidelitatis factū a meretrice leccatori duo reſpicit ⁊ quod boꝝ eſt licitum qd̓ illicitū. li. iij. di. xxxix. 57. Iurans ſe non intraturū religionē quare licite poteſt intrare ꝙͣuis aliquis per matrimonij vinculum obliget ſe vt non intret religionem li. iij. diſt. xxxix. 58. Iurare non intrare religionem non eſt licitum ꝙͣuis nolle intrare ſit licitum. li. iij. diſt. xxxix. 59. Iurās ſe non recipere p̄lationē qn̄ obligat̉. li. iij. di. xxxix. 60. Iuratio an ſit malum. li. iij. di. xxxix. d. Iuramenti forma licita. ⁊ congrua que ſit. lib. iij. diſt. xxxix. e. Iuramenti forma q̄ ſit magis obligatoria. li. iij. di. xxxix.ſ. Iurandi forma intelligentia que ſit. libro. iij. diſt. xxxix. g. Iuramenti forma illicita. lib. iij. diſt. xxxix. b. Iuramentū illicitum an ſit obligatoriū. lib. iij. diſt. xxxix.i. Iurans incaute ⁊ non faciens quod iurauit an ſit periurus. libro. iij. diſtin. xxxix. k. Iuramentum doloſum an ſit obligatorium. lib. iij. di. xxxix. l. Iuramentuꝫ coactum an ſit obligatorium. lib. iij. di. xxxix. m. Iuramentū qn̄ d̓r temerariū. lib. iiij. diſt. xxxij. 3. prope finem. Iuramētum obligatoriū ⁊ votum differunt tripliciter. libro. iiij. diſtin. xxx. viij. 17. ¶ Iuriſditio. Ius naturale idem eſſe apud omnes quomodo intelligitur. libro. iiij. diſtin. xvij. 60. Iuriſditio virtute clauium habita dupliciter proditur. libro. iiij diſtinctione. xix. 20. Iuriſditionem quomodo poteſt ſnperior dare inferiori ad abſoluendum. libro. iiij. diſtin. xix. 35. ¶ Inſpatronatus. Iuſpatronatus venditur cum fundo cui inſeparabiliter anne xum eſt ſine vitio ſymonie. lib. iiij. diſt. xxv. 6. Ius naturale quedam dictat ſimpliciter quedam ẜm tēpus. libro. iiij. diſtin. xxvj. 13. Ius naturale tripliciter dicitur ⁊ ẜm hoc tripliciter diffinitur libro. iiij. diſtin. xxxiij. 9. Ius naturale quomodo poteſt et non poteſt deus violare. lib. iiij. diſtin. xxxiij. 21 ¶ Ius. Iuris conſtitutiones ⁊ demōſtrationes diſciplinarum in quo differunt. li. iiij. di. xxxvj. 6. Iuris ciuilis inſtituta quedam eccleſia approbat quedam ſuſtinet quedam reuocat. lib. iiij. diſt. xxxvij. 22. ¶ Iuſticia. Iuſticia dicitur dupliciter et quomodo diuiditur contra miſericordiā. li. j. di. xxiij. 1. Iterū dicitur dupliciter. diſt. xliij. 34. Iuſticia quomodo ſtat pro voluntate diuina ibi poterat per potentiam ſed non poterat per iuſticiam. lib. j. diſtin. xliij. 2. Iuſticia dei quomodo complectitur totum poſſe dei ⁊ quomo do non. lib. j. diſt. xliij. 34. Iuſtū dicit̉ aliquid dupliciter. li. j. diſt. xlvj. 1s. ⁊ quod ⁊ quomodo eſt a deo volitum. Iterum dicitur dupliciter.22. Iuſticia diffinitur ẜm Anſel̓. lib. ij. in prologo. 5. Iuſticia originalis qͥd eſt ẜm Anſel̓. li. ij. diſt. xix. 36. Iuſticia originalis dupliciter conſiderat̉. ⁊ qn̄ babet eſſe ſola ratione ⁊ quādo opponitur ei culpa ⁊cͣ. lib. ij. diſt. xxiiij. 8o. ¶ Iuſtificatio. Iuſtificationis actus dupliciter intelligitur ⁊ ẜm quem modum fuit in angelis. libro. ij. diſtin. v. 38. Iuſtificatio dicitur dupliciter ⁊ quomodo dicitur fides iuſtificare. libro. ij. diſtin. xxvj. 5. Iuſtificatio adulti quattuor exigit. li. ij. diſt. xxvj. 6. Iuſticia dicit aliquando diuine bonitatis condecentiam. lib. ij. diſtin. xxviij. 3. Iuſticiam et miſericordiam ſemper eſſe cōiunctaꝫ in deo quomodo intelligitur. libro. ij. diſt. xxxij. 52. Iuſticia nulla abſoluit hominem a debito mortis. libro. ij. diſtin xxxiij. 5. Iuſticie originalis carentia non poteſt eſſe maior in vno ꝙͣ in alio triplici de cauſa. libro. ij. diſtin. xxxiij. 25. Iuſti quare patiuntur penam cum non cōmiſerunt culpam. li bro. ij. diſtin. xxxvj. 28. Iuſticie diuine ad iniquitatem ⁊ potentie ad infirmitateꝫ cō paratio quomodo tenet. libro. iij. diſt. xv. 7. Iuſticia diſſinitur ẜm ſuum ſtatuꝫ potiſſimū. li. iij. di. xxxiij. j. Iuſticia dicitur tripliciter. ſcꝫ large. ꝓprie. ⁊ magis proprie et ẜm quem modū eſt virtus generalis ⁊ ẜm quem cardinalis. ⁊ ẜm quē pars iuſticie cardinalis. lib. iij. diſtin. xxxiij. 3. Iuſticia accipitur dupliciter. ſcꝫ generaliter ⁊ ſpecialiter ⁊ qͦmodo complectitur om̄es virtutes tam cardinales ꝙͣ theolo gales. libro. iij. diſtī. xxxiij. 19. ⁊ diſtin. xxxvj. 1. Iuſticie modus duplex eſt et quis borum reddit opus forma tum. lib. iij. diſt..xxxvij. 27. Iuſtificare dicitur aliquid qͣdrupliciter ⁊ ẜm hoc ſunt quattuor que iuſtificant. libro. iij. diſtin. xl. 17. Iuſtificatio quare non tantū: debet eſſe per informationē que eſt per virtutes ſed et per preparationem que eſt per ſacramenta. lib. iiij. diſtin. j. 18. Iuſtus qūo eſt in principio ſui accuſator. li. iij. diſt. xvj. 4. Iuſtificationis proprietas tractatur. li. iiij. diſtin. xvij. 4. Iuſtificatio impij an neceſſario requirat gratie infuſionem. li bro. iiij. diſt. xvij. q. j. a. Rn̄. 9. et per totum. Iuſtificare nō poteſt deꝰ impium ſe ſolum ⁊ ſine medio ꝙͣnis poſſit creare ſe ſolo ⁊ ſine medio. li. iiij. diſt. xvij. n. Iuſtificatio impij an neceſtario requirat motum libe. arbi. li. iiij. diſtin. xvij. q ij. b. Iuſtificatio impij quare requirit motum libe. arbi. cum deus ſolam potentiam poſſet iuſtificare. li. iiij. diſt. xvij. 18. Iuſtificationis motus quis ſit. li. iiij. diſt. xvij. 19. Iuſtificatio impij an neceſſario requirat contritionem. libro. iiij. diſtin. xvij. q. iij. c. Rn̄. 20. Iuſtificatio tripliciter dicitur et quid vnaqueqꝫ neceſſario re quirat. Ibidem. Iuſtificatio quare magis fit per deteſtationeꝫ maliꝙͣ per ap petitum boni. li. iiij. diſt. xvij. 22. Iuſtificari non poteſt aliquis nihil de peccato cogitādo ꝙͣuis poſſit auerti a deo nihil de eo cogitādo. li. iiij. di. xvij. 24. Iuſtificatio impij an neceſſario requirat confeſſionem. libro. iiij. diſtin. xvij. q. iiij. d. Rn̄. 25. Iuſtificari aliquē poſſe fine ſacramentis vbi ſcriptura loquitur quomodo eſt intelligenda. li. iiij. diſt. xvij. 26. Iuſtificationem neceſſario exigere confeſſionem ſi alicubi ſcri ptura loquitur quomodo eſt intelligenda. libro. iiij. diſtinctione. xvij. 27. Iuſtificationē ſiue contritioneꝫ impij an neceſſario precedat attritio. libro. iiij. diſtin. xvij. q. iij. g. Rn̄. 41. Poſt prin. huius queſtionis in vltima linea ponitur cum gratia ſit deletiua po uatur cum gratia non ſit deletiua. Iuſtificationē impij poſſe fieri ſine aliqua preparatione vel at tritione ſi alicubi exemplo vt in paulo vel autoritate vt de Ambro. obijcitur qūo dꝫ intelligi. li. iiij. diſt. xvij. 42. Iuſtificationem impij an neceſſaria ſequatur confeſſio. libro. iiij. diſtin.
