Seite
De littera . ficiendū. lib. iiij. di. xiij. a. b Xp̄i corpus qui poſſunt ſumere. ⁊ determinat ꝙ ſolī domines lib. iiij. diſt. xiij. c Xp̄s quem ſanauit ex toto ſanauit. ⁊ quare ſucceſſiue non ſu­bito ſanauit. lib. iiij. di. xv. 40 Xp̄s quare ſine confeſſione vocali abſoluit mulierem in adue terio deprebenſam. li. iiij. di. xvij. 74 Xp̄s quare non inſtituit confeſſionem expreſſe ſicut alia ſacra menta. lib. iiij. di. xvij. 75 Xp̄s differenter iudicabit mortale ⁊ veniale. li. iiij. di. xvij. 123 Xp̄s quomodo dicitur claudere celum. lib. iiij. di. xviij. 1a Xp̄s quomodo babet claues inferni. li. iiij. di. xviij. n Xp̄o mundum iudicante quomodo dicitur maloruꝫ memoria non contriſtare. li. iiij. di. xliij. 3 Xp̄o mundum iudicante quomodo peccata omnium in omni bus patebunt. li. iiij. di. xliij. 4 Xp̄i reſurrectio an ſit noſtre reſurrectionis cauſa. li. iiij. diſtin ctione. xliij. q. vj. f. ⁊ per totum Xp̄s quomodo intelligitur iudex viuorum ⁊ mortuorum. lib. iiij. di. xliiij. quare ſolum iudicabit chriſtionos non alios. lib. iiij. diſ. ſoli homines xlvij. Xp̄s iudicaturus quare premittit miniſterium ignis angeli ⁊ que non ſu­vocis. li. iiij. di. xlvij. 3 Xp̄s ex quo ſenſu dixit apoſtolis. xij. Sedebitis ſuꝑ ſedes duo in a0 decim ⁊c. li. iiij. di. xlvij. 6 Xp̄s an omnes iudicabit tam bonos ꝙͣ malos. lib. iiij. diſt. xl. vij. q. iij. c. rn̄. 10 Xp̄s an̄ iudicabit angelos. li. iiij. di. xlvij. q. iiij. d. rn̄. ii Xp̄s in quo iudicabit. li. iiij. di. xlviij. j Xp̄i poteſtas iudiciaria an ſit ẜm humanitatem an ẜm diuini tatem. li. iiij. di. xlviij. q. j. a. rn̄. 8 Xp̄s an̄ iudicio apparebit malis in forma diuinitatis. lib. iiij. di. xlviij. q. ij. b. rn̄. 9 Xp̄s an in iudicio apparebit reprobis in forma glorioſa. libr. iiij. di. xlviij. q. iij. c. rn̄. 13 De xp̄o iudice futuro ⁊ de iudicio extremo q̄re aliqͣ vbi iudi Zelus ium. lib. Zelus quid eſt. li. j. in prologo. 19 Zelus quomodo obuiat peccato. li. j. di. xlvij Tabule ſuper textum ſententiarum cum Bonauentura finis. In quam ſpar­ſim vitiola quedam adnotaui in Bonauentura ⁊ Lombardo ſuis locis emendā­da. Uereor etiam in tabule articulis quedam emerſura. que poſſunt a rigido cen ſore baud iniuria culpari ſed ad vtrūqꝫ ſi non defendendi arma ſaltem excuſandi preſidia parabit autoritas. que diuinam aſſerit conditionem non humanā in nul lo penitus errare. preſertim vbi euoluit̉ profundiſſima de ſummis rebus doctri­na. Necvlla poteſt arbitratu meo vnꝙͣ euolui profundior ea que in ſententiarum libris ⁊ eius libri commentarijs traditur: ita vt non immerito poſſim dicere ad Bonauenturam illud Ione. Proieciſti me in profundum in corde maris. Et ad Lombardum illud Eccleſiaſtes. Alta profunditas quis inueniet eam. Ergo vbi vel Bonauenturā. vel Lombardum vel enixum ex vtroqꝫ repertorij fetum vide­ris ſub erroris onere iacentem. oro velis vt in Exodo precipit dn̄s de odientis iumento) mihi omnes litterarum peritos amanti. eſſe in caſtigando ſubleuandi coadiutor. poteſt enim vel incuria vel alia forte cauſa erratuꝫ ⁊ ſine libri deformi tate. ⁊ ſine grandi legentis conatu inſtaurari.