Transkription / [Band 1] [71

Diſtinctio i Utrū ſit neceſſe ponere tertia ꝑſonā tumſctm̄ que ꝯcordia amor ſiue dilectio eſt. Perſonaliter ꝟo C C UEIIIO. II.j. ꝓcedētē per modum mutue charita qꝛ ille qui ꝓducitur ꝑ modū ꝑfecte liberalitatis non pōt eſſe tis. Et ꝙ ſit videtur Ioh̓. xvij. Ut ſint vnū ſicut ⁊ nos. dominꝰ niſi amor ſiue dilectio. vn̄ eſſentialiter dictum dicit cōplacen orat ⁊ petit diſcipulis vnitatē nō nature ſed dilectionis ꝑ con tiā. notionaliter ꝟo ꝯcordiā inſpirādo. ꝑſonaliter ꝟo ꝓceſſuꝫ formitatē ad illā ſummā vnitatē. ſed mēbra xp̄i vniunt̉ ꝑ amo in illa concordia. Huius aūt exemplum poteſt poni in amore rem mutuū. ergo in diuinis eſt exēplar huius ſic ⁊c. ¶ Item creato quo ſponſus ⁊ ſponſa ſe diligunt. Nam diligūt ſe amo Hiero. ſuꝑ p̄s. xiiij. Spūſſctūs eſt amor quē hꝫ pr̄ in filium ⁊ re ſociali ad conuiuendum. diligunt ſe vlterius amore ꝯiuga filius in patrē. ergo eſt amor mutuꝰ. ¶ Itē rōne oſtēditur h̓ li ad prolē ꝓcreandā. ⁊ illa ſi ꝓduceret̉ ex ſola ꝯcordie volun ipſum. qꝛ ꝑfectior eſt dilectio qn̄ eſt mutua. qꝛ ſi nō eſt mutua tate amor eſſet. nūc ꝟo eſt amatus niſi dicat̉ amor ꝑ emphati ex altera parte claudicat. ſed in illa dilectione eſt ſumma percum loquendi modum. In diuinis ꝟo vere ⁊ ꝓprie amor ē ha fectio ⁊ nulla claudicatio. ergo ⁊c̄. ¶ Itē qͥ nō amat viciſſim bens rōnē amoris ⁊ ipoſtaſis. Amoris ꝓpter hoc qꝛ ex volūta amātem ſe recte ⁊ liberaliter. aut eſt iniquus aut ingratus. cū te liberaliſſima primo ꝓcedit ꝑ modū perfecte liberalitatis. ergo in diuinis nulla ſit iniqͥtas. nulla ingratitudo. neceſſe ē ipoſtaſis. qꝛ cū diſtinguat̉ a producēte ⁊ non poſſet diſtingui ibi eſſe amorē mutuū. ¶ Cōtra. ſi eſt amor mutuus. ergo filij eſſentialiter. diſtinguitur perſonaliter. nō ſic aūt eſt in amore in patrē. ⁊ patris in filium. ergo pr̄ aliqͥd recipit a filio qd̓ ab creato. ¶ Ex hoc pꝫ illud qd̓ obijcit̉ primo ⁊ ſcd̓o cuꝫ d̓r ꝙ eſt ſurdū eſt. ¶ Itē qͥ amat amantē facit qd̓ dꝫ. qꝛ hoc eſt debitū ꝓprietas amantiū ſiue ꝓducentiū. qꝛ accipit̉ notionaliter. nā qd̓ repēdēdū eſt. ergo ſi eſt in diuinis amor mutuus. ergo eſt ꝓut ab eis ꝓcedit nō pōt eſſe ꝓprietas ſed ꝑſona diſtincta. vn̄ debitus. ergo nō eſt liberaliſſimus qd̓ abſurdum eſt. ¶ Iteꝫ nō oīno eſt ſimilis proceſſus amoris creati ⁊ amoris increati. nullus amor mutuus eſt amor vnicus. hec ꝑ ſe nota eſt. ergo qꝛ hic ē ꝓprietas. ibi īpoſtaſis ⁊ ſubſtātia. ¶ Ad illud qd̓ obij 2 ſi.ſ.ſ. eſt amor. mutuus vnicus nō eſt amor. ¶ Itē ſi amor eſt citur de ſapientia dicēdum ꝙ nō eſt ſimile. qꝛ ſapīa non dicit mutuus. ergo eſt amor patris ad filiū. ſed iſte vt dicit Rich̓. reſpectū ad aliū. ⁊ iō ſemꝑ de ſe d̓r ad ſe. ⁊ eſt eſſentiale niſi ap eſt amor gratuitꝰ. ergo ſil̓r erit filij ad patrē. ⁊ ille vt ipſe dipropriet̉. ſed amor reſpectū dicit ad eos qui amore nectuntur cit eſt amor debitus. ergo ſi tertia ꝑſona ꝓcedit ꝑ modū amo vn̄ ſicut verbū eſt ꝓprium filij ⁊ nō appropriatur. qꝛ connotat ris gratuiti ⁊ debiti. ergo ē amor ex vtroqꝫ ꝑmixtus. ergo nō reſpectū ad dicentē. ſic etiā amor ſiue charitas non tm̄ eſt apeſt amor purus. Et iterū. cū iſte amor ſit filius. vr̄ ꝙ filius ſit propriatū. verūetiā propriū. ſ.ſ. Et ſicut ꝓcedit filius a patre ſpūſſctūs. qꝛ vt dicit in filio eſt amor ex vtroqꝫ permixtus. per modū verbi. ita.ſ.ſ. ꝑ modū amoris. ⁊ ex hoc eſt ſicut me¶ Rn̄. dicēdū ꝙ cū amor ꝑfectionē delectationis ⁊ vnionis lius patebit infra. ꝙ hec admittitur: pater ⁊ filius diligunt ſe ⁊ rectitudinis habeat ex mutualitate. aut nō eſt ꝑſonā poneſ.ſ. nō aūt ꝙ pater ſit ſapiēs ſapiētia genita. ¶ Ad illud qd̓ vl 28 re in diuinis ꝓcedere ꝑ modū amoris. aut ſi ꝓcedit. ꝓceditī timo obijcitur. ad qͥd dicit reſpectū dicēdū ꝙ ad amantes ẜm aꝫ modū mutue charitatis. ¶ Ad illud ergo qd̓ obijcit̉ in ꝯͣriuꝫ hoc ꝙ eſt amātes tenet̉ notionaliter ſicut p̄tactuꝫ eſt. Uno em̄ ꝙ tūc filius aliqͥd dat pr̄i. dicēdū ꝙ ex hoc ꝙ amās ꝑ amoreꝫ em̄ mō diligere ſe idē eſt ꝙ ꝯcorditer ſpirare. hoc modo ſpūs tēdit in amatū. nihil dat ei. alioqͥn nos daremus aliꝗd deo cū non eſt amas. qꝛ nō ſpirat. ipſe aūt obijcit de eſſentiali. qꝛ nō ip̄m amamus. ¶ Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ amor mutuus eſt debi dicit egreſſum ab amāte. ſed ſolum dicit complacentiā volun tus. dicēdū ꝙ debitus eſt. qꝛ rectus. ſed tn̄ amor nō ꝯſiderat tatis qua quilibet amat ⁊ amatur. debitū. Un̄ quātūcūqꝫ debeat̉. dū tn̄ debitū nō attēdat̉. non D i Utrū ſpūſſctūs ꝓprie ſit nexus vel vni c minuit̉ rō liberalitatis. immo oſtedit̉ rō rectitudinis. ¶ Ad EIIIO. Cj. tas amboꝝ. Et ꝙ ſic vr̄ hoc mō. Aug. illud qd̓ obijcit̉ ſi mutuus nō vnicus. dicēdū ꝙ verū eſt ī amā vij. de tri. Nō eſt aliquis duoꝝ quo vterqꝫ ꝯiungitur. ſed con 25 tibus. quoꝝ affectus ſunt diuerſi. nō ſic eſt in deo. ¶ Ad illud iungitur nexu. ergo nexus non eſt aliquis duoꝝ. ergo eſt terqd̓ obijcit̉ ꝙ non eſt amor purus. dicēdū ꝙ ex vtraqꝫ parte li tia perſona proprie. ¶ Itē amor in creaturis eſt nexus. ſed ſi beralis eſt. ⁊ iō oīno purus. Et ꝙ dicit ꝙ eſt amor debitꝰ ⁊ gracut probatuꝫ eſt.ſ.ſ. eſt amor perfectiſſimus. ergo ⁊c. Qd̓ aūt tuitus. dicēdū ꝙ iſte ꝯditiones nō dicūt modū amandi circa amor ſit nexus pꝫ per Diony. Amorē ſiue diuinu ſiue intelleamorē ſed dicūt modū emanādi ſiue originis circa ꝑſonas. ctualeꝫ vnitiuā dicimus virtutē. ¶ Itē ſpūſſctūs ẜm grecos Ecūdo principaliter querit̉ de ſcd̓a parte.ſ. de ꝓ ꝓcedit a patre ſolū ẜm latinos a patre ⁊ filio. Sed quocunqꝫ prietate.ſ.ſ. ⁊ circa hoc querunt̉ tria. primo queiſtoꝝ modoꝝ procedit vniuntur in ſpū pater ⁊ filius. ſed ille ritur vtrū amor fiue charitas ſit ꝓpriū ſ.ſ. Scd̓o in quo vniuntur eſt nexus amboꝝ. ergo.ſ.ſ. eſt nexus. ¶ Iteꝫ vtrū ſpūſſctūs ſit ꝓprie nexus. Tertio vtrū ſpūſaut ſpūs patris eſt ſpūs filij aut nō. Si nō. ergo cū nemo ſciI ſanctus ꝓprie ſit ſpūs. at que ſunt in hoīe niſi ſpūs eius. qui eſt in illo ſicut dicit apo Q charitas ſit ꝓpriū ſpūſſctī ſic on̄dit ſtolus. pater non nouit voluntatē filij nec filius patris. ergo c Queſtio. j. Aus. xv. de tri. Sicut in illa. trinitate. ſi idem eſt ſpūs amboꝝ in ſpū vniuntur. ¶ Cōtra. non eſt nenō ſolus.ſ.ſ. eſt ſpūs. tn̄ ꝓprie d̓r ſpūſſctūs. ita ꝙͣuis pr̄ ſit cha xus niſi ſeparatoꝝ. Que enim non ſeparata ſunt. non indigēt ritas ⁊ filius charitas. tn̄ ꝓprie charitas d̓r illa ꝑſona ſicut ꝓ aliquo ꝯnectēte. ſed pater non eſt ſeparatus a filio. nec econprie d̓r ſpūſſctūs. ¶ Itē hoc idē oſtēdit̉ ꝑ eūdē ſuꝑ canonicā uerſo. qꝛ filius in patre ⁊ pater in filio. ergo ⁊c. ¶ Itē nexus Ioh̓. vbi intēdit ꝓprietatem.ſ.ſ. inuenire. ⁊ ad hoc ꝑducit ſer eſt in quo duo aliqui ꝯueniunt. ſed pater ⁊ filius nō ꝯueniūt monē ꝙ ſpūſſctūs eſt charitas. ¶ Itē rōne oſtēdit̉ illud ideꝫ in perſona. ergo nulla perſona eſt nexus patris ⁊ filij. ¶ Iteꝫ ꝙ illud eſt ꝓprie ꝓprium ꝑſone. qd̓ dicit modū emanādi ipſi necti dicuntur illa que conueniunt in aliquo in quo vniuntur ſed amor eſt hmōi vt ꝓbatū eſt. ergo ⁊c. ¶ Itē ſicutꝭ verbū ſe Si ergo filius. ⁊.ſ.ſ. originaliter ꝯueniunt in patre. ergo pahꝫ ad filiū. ita amor ad ſpm̄ſctm̄. ſed verbū eſt ꝓprium filij. er ter eſt nexus filij ⁊.ſ.ſ. non ergo.ſ.ſ. eſt nexus. ¶ Item nexus go ⁊ amor ꝓprium. ſ. ſ. ¶ Contra Aug. in. xv. li. de tri. Pater ē d̓r aūt qꝛ nectit̉ aūt qꝛ nectit. Si ergo ſpūſſctūs eſt nexus. aut charitas ⁊ filius eſt charitas. ⁊ ſpūſſctūs ē charitas. ⁊ ſimul ergo qꝛ nectitur aūt qꝛ nectit. Non qꝛ nectitur. qꝛ tūc ſil̓r alia oēs vna charitas. ergo charitas nō d̓r ꝓprie de. ſ.ſ. ¶ Item perſona eſt nexus. ſil̓r pater eſſet nexus. Si qꝛ nectit patrem amor nō ꝓcedit aliter ꝙͣ amādo. ergo cū amor de neceſſitate ⁊ filiū. ergo dat aliquid patri ⁊ filio ſed hoc eſt inconueniens inſit amāti. ⁊ pater ⁊ filius amādo ꝓducāt.ſ.ſ. impoſſibile vi ergo ⁊c̄. ¶ Rn̄. dicendum ꝙ nexus proprie d̓r de.ſ.ſ. ſiue vni10 ꝙ ei ꝯueniat ꝓprie. Aut ergo ſpūſſctūs nō eſt ꝑſona aut nō eſt tas amboꝝ. Rō aūt huius eſt qꝛ pater ⁊ filius cōicant in ſpū. amor ꝓprie. ſiue nō procedit ꝑ modū amoris. ¶ Iteꝫ ſicut ſe ⁊ iō amboꝝ eſt vnitas. Et rurſum ille ſpūs eſt amor. ⁊ iō cōibꝫ ſapiētia ad filiū. ita amor ad ſpiritūſctm̄. ſed ſapiētia non cant in eo vt in vno amore. ⁊ qꝛ amor proprijſſime nexus eſt. iō eſt filij ꝓprium. immo appropriatū ſoluꝫ. ergo amor ⁊ ſil̓r.ſ.ſ. ſ.ſ. ꝓprie nexus eſt. qꝛ amor mutuus eſt amor vnicus ⁊ ſubſtāergo ⁊c̄. ¶ Itē oē illud qd̓ d̓r ꝓprie importat aliquā relationē 38 tificus. ¶ Ad illud ergo qd̓ obijcit̉ in ꝯtrariū ꝙ nō eſt nexus ergo fi amor ꝓprie d̓r importat relationē. Si ad amātē. ergo niſi ſeparatoꝝ. dicendum ꝙ ſeparatio d̓r tripliciter. Scd̓m di amas non eſt amor. Sil̓r ſi ad amatū. tūc gͦ.ſ.ſ. aut nō amaret ſtātiam ⁊ ſic dr̄ ſeparatio localis. ⁊ ẜm differentiā. ⁊ ſic d̓r ſeꝑa as aūt nō amaretur. hoc aūt eſt impoſſibile. ¶ Rn̄. dicēdū ꝙ diratio ſubſtantialis. Et ẜm dr̄iam ꝓprietatis relatiue. ⁊ ſic nō lectio in diuinis pōt accipi ⁊ accipit̉ neceſſario eſſentialiter. d̓r ſeparatio proprie ſed diſtinctio. In quolibet iſtoꝝ modorū notionaliter. ⁊ perſonaliter. Eſſentialiter. qꝛ quilibet diligit ꝯtingit eſſe nexu. qꝛ ergo pater ⁊ filius ſunt diſtincti. ⁊ iō reſe. Notionaliter ꝟo qꝛ pater ⁊ filius ꝯcordāt inſpirādo ſpiricte dicunt̉ cōnecti. ¶ Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ nexus eſt in quo zi e iij