zum Hauptmenü
Iacobi Locher philomuſi poete ⁊ oratoris laureati ad nobilē ac p̄ſtantiſſimū iuriſconſultū dn̄m Hiero¬ nymū de Croaria : carmen admonitoriū . Fidus amor nexu ſtabili : clariſſime doctor : Me tibi coniunxit : palladiumqꝫ decus . Eſt etenim ſtudium nobis cōmune duobus : Uirtutis concors eſt tenor atqꝫ fauor . Tu quodcūqꝫ iubes : preſto tibi noſtra voluntas Paret : ⁊ obſequium iuſſa benigna facit . Nāqꝫ tuo monitu nihil eſt perfectius inqͣꝫ : Nec citra rectum ſtant tua facta modum . Quid tamen ipſe velim muſarū candide fautor Accipe : non vtar garrulitate cliens . Te penes : hammonis tanqͣꝫ reſponſa tonantis : Concilij ſacri grandia facta latent . Solus habere cupis iuuenes quod mille foueret : Quod cupiūt latij theutoniciqꝫ patres . Da precor in lucem moritura volumina nunqͣꝫ : His rebus patriam nobilitare potes . Acta ſacri coetus lector mirabitur omnis : Tractatuſqꝫ graues admemoraſſe iuuet . Ceſar ab excelſo maioꝝ ſtemmate natus Intererat ſynodo : cardineuſqꝫ chorus . Intererant gentes ex omni parte recepte : Intererant reges : magnanimiqꝫ duces . Sol vbi purpuream frontem radioſqꝫ coruſcos Erigit : ⁊ feſſos ſol vbi ſiſtit equos : Et qua flammiuomus pſylloꝝ flumina ſiccat : Qua fremit ⁊ boreas : ſarmaticūqꝫ mare : Hoc ad concilium populi venere potentes : Et voces varias gens peregrina dedit . Da precor in lucem rerum preconia : differ Et nihil illud opus quod nouitate valet . |