![]()
37 II. goie ut docto ſcribant quid Apolline dignum, Carminaduc extremos effugitura rogos, Illi audent animos etiam libi poſcere lætos, Qui ſunt Pegaſeis ebria turba vadis: Ergo ego quid tento? lu&u heu quid fractus acerbo Molior? Aonias quidue fatigo Deas? Quis ego, quæque mihi, vix dicta utrinque ſalute, Pridem etiam pleno diximus ore yale. Quæ vel ſaltanti duræ ſua plectra recuſant, Haſne ego mœſticiæ nunc adhibe Sed valeant Muſæ: haud Hymenæia fe Feſta meduſæis exhilaranda jocis CurısrorHorI mortem bo meg? fta paramus, ; BınperI plangimus: hic nos Hic, inquam, ad præſens luctus adegit opus. Horrida materia eſt:& quam ſi forte canamus Horridiùs, vitio vertere nemo queat., Netamen offendant metro alperiore legentem, Quæ procul à Clarijs ſcribo remotus aquis, Scribere qui iuſſit luctus, curauerit ipſe, Humectans lacrymis arida ſcripta pijs. Vos igitur gemini fratres, mea ſidera, ocelli, Vos ego pPierij fontis habebo loco: Vos Helicona mihi totum præſtatis,& omnes Quas adhibere ſolet cætera turba Deas. Ergo agite officio vigiles intendite veſtro, Nec ceſſate meas imbre rigare genas: Imbre rigate genas, qui decidat inde, ſimulque Et chartam& chartis illita metra riget. Sed quid opus lachrymas velle extorquere rogando, Quas pridem largo flumine[ponte datis? F Sponte 