ur Adamo, yetuo.lndie ipamusoras seris lempet â, chel, n, Gi: q virom nobit fliein clt ], pito 00d: p kipar 1g do THEMA TV VEER TEST. e do id factum fuerit hiſtoria cum omnibus circumſtantiis expreſſit. Hic veto non item. Quia autem plans ſingularis eſt hæc hiſtoria, non eſt dubiũm; quin ſingulariter etiam nos multa poſſit doce- re, Henochum itaque Patriarcham lubet conſiderare hoc modo: 1. Quilis fuerit Henoch, dum inter homines vixit 2. Qomodo inter homines eiſe deſierit, vel, quo- modo ſublatus ſit ex his rertis. II. Pars: 1. Syrach e. 44.refert, Henochum placuiſſeDeo. Qua- re hoc? Forſitan vitam ſolitariam amauit,& Monaſticen profeſſus eſt? Minime. Et mundum relinquens in Ere- mum ſeceſſit? Nequaquam. Aut tamen in cœlibatu vixix, ideoque Dég placuiſſe non mirum? Nihil horum. Legi- tur enim hic, genuifle non tantum Methuſalah, ſed filios & filias plures. 2. QVare autemDeo placuerit, ipſa nobis ſeriptuta ediſſerit. Quia ſcilicet uuit cum Deo, vt eſt in He- bræo, hoc eſt, vt recte& eleganter expreſſit D. Lutherus, Er fuͤhret ein Goͤttlich Ceben. Etid bis repetitur. Hocque nomine præ ceteris Patriatchis hic nofter Henoch com- mendatur, quod piiſſimus fuetit. 3. Et notandum, quod Henoch eo ipſo temporę, quo filios& Hlias genuiſſe legitur, annis ſcilicet trecen · tis, cum Deo ambulaſſe, expreſſe dicitur. 4Addit vero Epiſtola Iudæ,verf. 14. Quod Henoch feptimusab Adamo, Propheta fuerit,& populo iſtius temporis vaticinatus fuerit, de iudicio Domini aduerſus impios: quibus haud dubie de Diluuio, quo poſt perie- runt, multa prædixit. I. Dišcım vshine, quid nobis faciendum, yt Deo quoque placcamus. Ambulandum cum Deo, ideft, fu- dendum pietati, vt Dei conſpectum& conferuationem poſſimus ferre, quod non poſſunt impii, qui cenebras À 5 amant,