¢ n WNIT, PAMAN eſteſi atela mortinte nds THEMA YL VET. TEST. 13 nus. Idfentio. Etparatusquidem fum mori. Abfoluti e- nim dies peregrinationis meæ ſunt. 2 Deinde quiapro filio optimo& piifimo[folicitus eſt&ſcit quam ægte is parentem telicturus ſit, ſolatur i- pſum Ecce ego quidem pater tuus morior, at viuit pater veſter in cœlis. Ego quidem vos relinquam: At Deus vobiſcum erit,& nunquam vos telinquet. His verbis dolorem filii lenirecupit optimus fenet. Diıscımys. l Magnam efle differentiam inter obi- tum piorum& impiorum. Hi cum magna vel trepidatio- ne vel indignationcintetdum moriuntur:& iuxta Vergi- lianum illud, eorum ſæpe vita cum gemitu fugit indi- gnata ſub vmbras. Et Pſal.7.v 29. cum horrore ipſos vi- tam finire afferit.; Piivero placide& prompto animo decedunt, vbi ſic Deo viſum eſt, nec reluctantur.Fiat voluntas tua, dicunt. loſua, Dauid, Ecce iogredior viam vniuerſæ carnis. Ioſ. 23. v. 1 4. 1. Reg.2. v. 2 Cupio diſlolui. Phil..v. i3. Nunc dimittis, ait Simeon. Luc. 2. V. 29. Hæc nobis etiam conſideranda; ne mots tam amara ſit: ſicut eſt nonnullis. Syr. 42. verſ. I. iuxta Latin. Mori lucrũ. Melius efle cam Chrifto.Phil...2 r. Sọmnus piis eft non mors. Matt..v. 24. i. Thefl4.v. 13. Quies poft la- borem dulciſſima. Eſa. 56. in fine. Apoc. 143. I. II. Magna non parentibus tantum morituris, ſed & piis liberis, ingenti alioquin cum luctu parentes cha- riflimos relicturis, conſolatio proponitur, ex verbis. Ego morior, at Deus vobiſcum erit, qui immortalis eſt. Sic enim boni& ſoliciti parentes minori eum do lore futu· ros orphanos ſuos relinquunt, quod ſeiant, Deum im- mortalem cum ipſis futuarum,& paterne cun ipſis actu- rum, Ioh. I.v. 18. Viciſſim etiam liberi hoc cogitent. Licet reli nquendi nobis parentes benefactores fummi: tamen fi Deus no» biſcum, non erimus deſtituti auxilio. Oranet