uidhoci wtipfus nChama- 1t poberie nimpedi- liguando tolare odi.7. abitaue⸗ ylicatut, jçauten inrodte hook npin ye mottt n n Dihot iibiin üur prais prt nl&Hi THE THEMA XH. VET, TEST., THEMA XII. Deut. z2. v. 11. Sicut aquila pronolans ad volandum pullos fuos,& fuper eos volitans expendit alas fuas: fic aſſumpſit eum (Dominus)& portait in humeris fiis. DISPOSI O Hæc verba deprompta ſunt ex cantico Mofis, quod ante mortem recitauit,& propoſuit, audiente vniusr{o cœtu lſrael, Deut 3 1J. 30.& 32.J. 44. Fuitque illa vete cygnea cantio, in qua oſtendit pri- mum, quanta beneficia Deus in ipſos contulerit, iam in- de à multis retro ſeculis. Inter hæc non minimum locum obtinet hoc, quod tam paterne ipſos ab omnibus hoſti- bus,& aliis innumeris malis cuſtodiuit, tanquam pupil- lam oculi:vt legitur verl. lo. Hoc beneficlum illuſtrat ſimilitudine ſumpta ab aqui- la. Nos itaque primum rationem comparationis inucfti- gabimus: Peinde hæc omnia ad inftitutum noftrum ac- commodabimus,& quantum hinc doctrinæ& conſola- tionis in vita& morte petere liceat, videbimus. i. Pars. Aquila regina cærerarum auium eſt,& in ſublimi vo- litat, oculoscontra folis radiosdirigens. De qua aue inter multa alia,( quæ habet ſingularia) ſeribunt nonnulli hoc, quod cum præſenti loco Moſis conuenit. 1. Aquilæ pullos iam adultos prouocant ad volan: dum,& à nido ipſos abſtrahunt,& vt ſequantur ipſos a- uidius cibum ſubtrahunt, atque pigriores roſtro feriunt: vt lic cogant cos ad exeundum. .Quando aquila transferre vult fuos pullosin alium locum exciratipfos,& cam diu circa nidum volitat, do- nec omnes ſupet humeros ſuos ſuſceperit. 3. Neq; tantum humeris imponit, vt alio transferat, fed