THEMA XXIV. VET. TEST. 67Rectius fietet, ſi præſentes& viuos honoraremus:&ſequeremur illorum vel doctrinam, vel exemplum lauda-bile in vita.vVt fieri ſolet, defunctis viris bonis& magnis, quodmor ſequuntur calamitates,&c. ita eodem anno quomortuus legitur Eliſæus, Moabitæ irruptionem feceruntin Ifrael.Dum autem milites Moabitici irruptionem faciunt,forte fortuna extra ciuitatem fepeliendus eft homo qui-dam: quem vbi non poſſunt peculiari ſepulchro conde-re, tertiti exercitu latrunculorum, coniiciunt mox in[capulchrum Eliſæi, quod prope erat iuxta ciuitatem,& ſic,vt ſupta diximus, concameratum& lapide claufum( wieein Gewoͤlblein)vt facile poſſet aperiri. Quis ille fueritincertum eſt. Alii putant fuiſſe vnum ex Moabiticis,&quidem primarium, qui ab Iſraelitis ſit occiſus in illa pu-gua,& quem ipſi Moabitæ fugientes noluerint relinque-re inhumatum. Alii ſentiunt fuiſſe Iſraelitam, qui ſepe-liendus fuerit,& cum illi proprium facere vellent ſepul-chrum, ſupetueniſſe koſtes Moabitas, vt non licuerit IGraelitis tantum inſumere temporis, donec foderent ſe-pulchrum,& idcirco ipſos aperuiſſe tumbam Eliſæi,&cadauer in illam ſpeluncam proieciſſe, in qua quieſcebatcorpus Prophetæ,& mox ſe in vrbem recepiſſe. Hæc fen-tentia eft quam fimilima vero. Alii dicunt foille vitumiuftum& magnum, nomine Sallum. Contra Hebrgi discunt, fuiſſe impium quendam: vt infra dicetur.Quicunque is fuerit, huc in tumbam Eliſæi fuit con-iectus, ne relinqueretur inhumatus,& parum refert quisfuerit.Lo cys. Difficulter hit defunctus& non ſine peri-culo fepeliri potuit:& tamen tandem ſepulchrum tamhonorificum inuenit, quod non ipſi erat paratum Sed& ipſe Filius Dei peregrino conditur tumulo, quod ſoſe-E 2 pho
