93 GALLESA X. 2. Quomodo de fine vitę ſuæ(quem tum inftare pu- tabar) loquarur.Et quid hæc nos moneanr. T- PAR: Initio ſciendum, lobum plus ſatis afflictum, ab amicis (qui conſolandi gratia acceſſer ant, ſed teuera conſola- tores onerofi erant,Job. 16, verficul..) mifere exagita- tum fuiffe,ac fi aliquo fcire hanc fibi pænam diuinam ipſe accerſiuiſſet. Vt patet ex oratione Eliphaz. cap. ſ. v. 3 2.& aliis multis, per totum caput:quod multa virulea- ta ſcommata continet. Reſpondet Jobus hoc capite 16. non ſine ſtomacho& indignatione,& tandem de vitæ iuæ ſine diſſerit, Quan- quam autem Hiobus non plane Deo valedixerit, ſed ad- huc bene ſperarit, vt patet ex hoc ipſo cap.decimo fexto, verſu. i9.& 20. tamen ad iſta amicorum ſcommata ſatis impatientem ſe oſtendit: vt etumpat in hæc verba, ſi li- cetet mihi Dcum in ius vocate&t cum illo litigare, ſicut poteft homo cum homine,&c. Et tamen non abſoluit lermonem, ſed abrumpit,& cætera in corde occultat, Hoc autem vult: ſi leuitimus proceſſus Iudicialis inſti- tueretur, audirentur teſtes&c, ſperare ſe meliora cum in- nocens ſit. j Et ſane non ſemel fatetur, quod Deo dieam ſcribere& litem intendere cuperet, ſi modo id liceret. Vt videre eſt cap. t 3. verſ 6.& feg. Suamqueinnocentiam deducit per totum caput 31. At Deum nimis eſſe potentem,& in ius non venire, queritur cap.a3..6& 27.v. 2. Et hæc quidem ratio& caro ipſi dictarunt: cum alio- quin nouerit, Deo neminem poſſe reſpondere, vt habe- tur cap..v. a.&3 Ideoque compeſeit ſuas cogitationes,& abrumpit ſermonem, dicens: Quid accuſo Deum, quid vitra polum conqueri cum venerit tem pus,& hora mortis iam decteta,& definita à Deo. Nouit enim quid dixerit fupra cap.14.yerf, g,Ergo contra vim mortis negue imagolt Vi f denon alisin muma magispi teltarion jianturå potus m yine,q itaetian pany inetih pitatur ferimus hih pi Ecl teno placi y Mul ceu iiney No telad Í i adol Pis Proner QuoEr Curate Pittter toue P)