THEMA XXXV. VET. TEST, Lor cium velis exſpectare: Vermem non moriturum. Eſai 66. V. 24.Marc. 9. v. 44. II. Non timendi Tyranni, qui nec ipſi à vermibus tu- ti eſle poſſunt. Quos viuos non conſumunt, eoſdem ta- men abſument mortuos. Eſa. 5 I. v. S.& 4l. v. 11. III. Cniſtas demittege diſcant, qui vel corporis forma vel generis nobilitate ſuperbiũt. Quid ſuperbit vermium eſca:. Der Madenſack/ Job 25.6. Syrac t..10. Quid gloriaris de proſapia, cognatis: Putredo& ver- mes tui proximi erunt agnati, vbi fueris mortuus, F ENES THEMA XXXV. Hiob. 19.v. 25. ad. 28. Scio, quod Redemptor meus viuit,&c. DISPOSITIO. Hæc ſententia Hiobis eſt tanquam pretioſiſſima gem⸗ ma in annulo aureo ſuperat omnes alias. Eſtque teſti- monium luculentiſſimum, quod licet bonus Hiobus vi- ctus magnitudine dolotis ex impatientia quædam fuerit proloquutus contra Deum(quo nomine Deus ipſum re- prehendit, Hiob 38..2& 40.3. vt tandẽ fateri culpam cogatur, Hiob. 39.36.&4 2 verí 2.)tamen fidem& ípem fuam in Deum non abiecerit: fed diuina adiutus gratia in fide permanſerit conſtans. Et ſingulari quidem fulgore Spiritus ſauctus mentem Hiobis illuſtrauit, dum illi in- ter medias deſperationis cogitationes hane diuinam- ſolationem dictauit. Vere igitur Hiobus hæc non ex ſe, ſed diuini numinis afflatu loquutus eſt. Singula verba funt emphatica& vrgentiſſima, quæ nobis quoque multiplicem monftrabunt doctrinam& conſolationem: quia in his exquiſitiſſimam tradit Hiob, Articulorum noſtri ſymboli trium,(X. XL&X XMII.) expli- cationem, De Remiſſione peccatorum, Reſurrectione cat nis,& vita æterna. G 3 Quia s