106 CLAS STI XDISPOSITIO.Omnibus conſtare arbitror, quam grauiter diuus illeHiobus à Domino fucrit afflictus? cum non tantumo-mnibus bonis exutus& libetis ſuis chariſſimis orbatus:ſed etiam maligna& fœda ſcabit opera diaboli ſic perscuſſus fuiſſet, vt à planta pedis ad verticem vſque capitis,nihil inueniretur in corpore ipſius ſanum atque inte-grum, Iob.2 v. 7.Tum certe interſe patientia& impatientia certabant,& vicit(nec mitum, quia caro& ſanguis infirma) non-nunquam impatientia. Accedebat enim hoc malũ quodconlolationem nullam, nec ab vxore, nec ab amicis acci-Piebat, ſed qui conſolandi gratia acceſſerant, teuera onc-rol confolatores erant, Job. 1..2 Hocitaqueynum il-.li reſtabat, flere& ciulare,& de miferiis conqueri coramDomino, Quamuis autem ſpes illius in erdum fuerit ad-modum infitma:ſemper tamen animum recepit:& inter-nis doloribus atque anguſtus oppoſuit Dei bonitatemꝭlide plenus non deſtitit preces fundere ad Deum, Hiob..V20.& in ipfum ſperare Vide etiam Hiob. 15.v. 25 ꝙQaosg prouenit. Ex Job 10. VI2& 13Qv.àAt corporis doloribus alia adhibuit ſo.ibus ſuſtentauit miſcram viram: vſquvenitab alto. Sic hoc loco duplicem ſibiənit coulolationem, qua vincere vult illam Dei fla-tionem, de qua in veriu præcedenti dixerat. Hanczam excuticmus breuiterNaona ràngENEA a fa TANGI. Confolatio Hiobis.Scio quod morti trades me. Qualis, inquit, hæc eſtconſolario? Iſt ein Vntroſt /oder ein ſolcher Troft da ei⸗nem die due moͤchten vbergehen.Amara enim mors, ipſo Sapiente teſte. At perge tuco-dem oco audire Sapieutis verba, cum ait: Omors quamiucunda eſt recordatio tui, homini ægro,& cui nulla me-lioris vitæ ſpes eſt SyrAQuia
