ii Pa aemilipec M SA LECS iY emi yp erta i akini jam mmi L THEMA XXXIX. VET. TEST. 11, minis afflictiſſimi, qui in agone quaſi mortis conflicta- tur cum tentationibus grauiſſimis, de peccato& morte præſentiſſima. Ideoque deprecatur Pſaltes iram Domini & cnixe petit'mi{ericordiam. Eftque hic Pfalmusinter Pæaitentiales(vt vocantur)ordine primus, Inter cætera aurem Dauid verbis præle&is, primum compellat Deum, vt rcuertatur ad iuuandum ipſum. Deinde cauſam addit, quare ipſe Dominus opem fer- re,& nomconcedere debeat ve moriatur& ad infernum detrudatur. Vtrumque iam paucis explicabimus,&quo- modo hæc ad noſtrum vſum accommodanda ſint, ſubii- ciemus. I. Pars. Tria fuant membra buius orationis. Sicenim Dauid in anguftiis& tentationibus maximis alloquitur Domi- nur. i Reuertereivel conuerte re Domine. Bende dit. Loquitur de Deo, ac ſi is fuiſſet auerſus ab ipſo& digreſ- fus aliorlum: Et reliquiſſet ipſum auxilii inopem. Vide- tur enim Deus tentatis de peccato auerſus& iratus. Hine illud, vt quid me dereliquiſti. Abſcondis faciem Pfal. 22. QORN RSS v. 2.& 74. V. I. Reuerti autem& redire dicitur, quando remiſſis pec- catis gratiam ſuam largitur.vt ſentiamus conſolationem Spititus ſancti,& conſcientiæ tranquillitatem. Petit etgo Dauid, vt Dominus ignoſcat ipſi peccata,& ſuam grati- am largiatrur, atque reconcilietur illi. 2. Alterum membrum petitionis. Eripe animam me- am. Intelligit Dauid, animamſuam propter peccata eſſe in maximo periculo, cum ſit implicata compedibus$a- tanz. Hinc illud Pauli Rom.7. Miler ego quis melibe- rabit? Et in quantis anguſtiis fuerit Dauid, ex eo paiet, quod mortis& inferni ſtatim poſt hæc verba meminit. At Deus diues in miſecicordia cripit mortuos in pec- 4 catis,