136 CLASSIS X.L. In maximis anguſtiis ſciamus auxilium Dei nobiseſſe ptoximum. Plerumque enim diffett auxilium, vſqusdum ad fummum peruenit noftra mileria,-Y bi definithumanum, ibi incipit diuinum, Joſaphat. 2. Paralipp.20.verſ. 12. Vide de hoc Diſpoſitionem proxime præceden-tem, parte 3.IV. Ratio petitionis. Tu facile pores fuccurrere mile-ris:cum omnia fintin manibus tuis. Tanta eft tua omul-potentia, vt nunquam deſint tibi vites, ad iuuandum.Magiſter es ad ſaluandum, Eſa. 63L. Notanda ſemper& firma fide tenenda hæc conſo-latio, nullam eſſe calamitatem tantam, quin Deus poſſitiuuarejvel rno verbo, yt credit centurio ille Capernaiti.cus, Luc...7. Nec abbreuiata manus Domini, Efa. s.Y..Ergo nunquam defperandum.V. Argumentum. Neminem præter te habemus, quipoſſit iuuare. Ideoque tibi committunt[e omnes paupe-res& dereli&ti,qui funt tanquam orphaniin mundo. Tupauper orphanorum& omnium miferorum, Elai. b4.Pſal. 68“ v. 6.L. Si nemo ſit qui iuuare velit aut poſfit, ne patæ&mater quidem, tamen de Deo non dubitandum, qu ve-rus pater eſt, Eph. 3. v. Ij. Hue pertinent illa, Pſal.27.U 10.4. Tim. 4. v. 16 Joh. 14.vV.i8.THEMA: XLIV.Pſalm. 1 6.Non derelingues animam meam in inferno, nec cabisfanum tuum videre corruptionem. Notas feciſti nihivias,& catera ad ſinem.DiıisrosairTroHeæc verba Dauid non principaliter in fua perlo, fedin perfona filii Dei, Domini noftri Jelu Chriſti, ſoquu-tusnlikCunalChtfinedDigYjj,AllatenatquomfalisQferełprfoifoplten
