gug mars" At pos o bapo THEMA XLV. VET. TEST, 141 aa a Dicemus ergo r. Quæ Dauidis& omnium Chriftia- norum maxima fr felicicas ,ex qua confolationem in vi- ta,& morte accipiant, 2. Quomodo illam felicitatem poflimus confequi. 3. Quando illius perfectæ felicitatis fit futurum ini- tium. I. Pars. Irnpii in hac vita haud raro{unt feliceshominum qui- dem aliorum;& fua própria opinione, Ipforum autem felicitas tantum conſiſtit in bonis terrenis,& vt pluri- mum in illa zæsgegezg, de qua Philipp. 3. verl 19.& in fimılibusaliis bonis,de quibus{alm. 44.Verſ. 15. bea- tum dixerunt, cui lunt hæc, Idem Iob affirmat, cap. 21.4 verſ. ad 16. Contra pii videntur omnium infelicifimi, in his ter- fis, cum plerumque egeant& variis calamitatibus pre- mantur. Er fane Ñ omnis felicitas in rebus terrenis con- ſiſt eret, non eſſent homines magis miſeri ſub cœlo, quam pin At quia in his rebus euanidis, nulla eſt perpetua vera aut conftans felicitas, cum plerumq, extrema gaudii lu- &us occuper, Prouerb.14. v. 13.& lapſu grauiore ruant, qui in ſublimi erant collocati, Pſal.73.V. 18. atq; ad ma- ctandum ſaginati mox pereant, Jerem. 1.v. 3 ĩdeoq; Da- uid cum omnibus Chriſtianis felicitatem in rebus æter- nis& nunquam perituris collocat. De quo hic: Videbo faciem tham, ö Deus:& ſatia- bor in imagine tua. Ego æterham vitam& felicitatem quæro: Etintucor quidem in hac vita faciem tuam gratiofam, dum verbo& iacramentis vtor. Eſtque hæc vita ætetna, vt cognoſcamus Deum, Ioan. 17..3. Et ſpe iam ſic ſalui ſumus, quicunque intuemut hanc gratioſam Dei faciem, qui omnes pro filiis& co- hæredibus filii vmgeniti aghoſcere ſult, Rom.&. yerli G- & 17.